Znaleziono świadków narodzin Słońca

Grupa naukowców z University of Washington odkrył dwie małe cząsteczki dwutlenku w starożytnych meteorytach krzem. Eksperci sugerują, że krzemionka pochodzi masywne warstwy gwiezdne, bardzo bogate w tlen, które są zwykle znajdują się w pobliżu jądra supernowej. Takie stwierdzenie stanowi prawdziwa sensacja w świecie naukowym. Zdjęcia z otwartych źródeł Według poszczególnych modeli gwiazd ewolucja, kondensacja krzemu może wystąpić w zimnym otoczeniu zewnętrznym atmosfera gwiazdy. Według innej wersji krzem powinien przetwarzane podczas tworzenia magnezu lub żelaza krzemiany. Jednak trudno jest zweryfikować obie wersje, ponieważ my nie może pobierać próbek gwiezdnej atmosfery. Jedyny sposób to Zbadaj kosmiczne ciała spadające na Ziemię. Faktem jest, że asteroidy i meteoryty są w stanie przechwytywać izotopy gwiezdne substancje i przechowuj je przez długi czas. Należy pamiętać, że różne gwiazdy są w stanie wytwarzać różne proporcje izotopy. W procesie formowania się układu gwiezdnego, jego ciał niebieskich stają się podobne w składzie izotopowym: dotyczy to również planet i asteroidy naszego układu słonecznego. Jednak w niektórych przypadkach meteoryty mogą zawierać gwiezdne wzory izotopowe, które miały miejsce wcześniej pochodzenie układu słonecznego. Jeśli uderzy takie kosmiczne ciało w ręce naukowców mają wyjątkową okazję aby zbadać skład i procesy konwekcyjne zachodzące w środku odległe gwiazdy. Do lat 60. ubiegłego wieku w nauce świat wierzył, że w Układzie Słonecznym u zarania jego powstawania panowały tak wysokie temperatury, że nie było „słonecznie” nie można już w nim znaleźć materiału. Jednak w 1987 roku zespół naukowców z University of Chicago odkrył w starożytności meteoryty małe plamy diamentowe. Następnie diament „ziarna” znaleziono w kilkunastu kosmicznych minerałach. Ich skład izotopowy okazał się tak niezwykły, że specjaliści zdecydował: diamenty przyszły do ​​nas od bardzo starożytnych gwiazd. Ale plamy w dwutlenku krzemu meteoryty (SiO2) zostały wykryte po raz pierwszy. Średnica ziarno ma tylko 250 nanometrów – trochę więcej niż wirusy Ponadto są one wzbogacone w tlen-18, co zwykle jest obecny w pobliżu jądra supernowej. Supernowe nazywane są bardzo masywne gwiazdy kończące swoją ewolucję eksplozją. W tym samym czasie gwiazda zrzuca większość swojej masy w przestrzeń kosmiczną prędkości do dziesięciu tysięcy kilometrów na sekundę, wzbogacając przestrzeń ciężkie pierwiastki chemiczne i pozostała część środkowa zapada się w superdenną gwiazdę neutronową lub w czarną dziurę. W od momentu eksplozji takie obiekty rozbłyskują bardzo jasno, ponieważ uwalniana jest ogromna ilość energii. Dlatego wygląd Podobne gwiazdy na niebie można łatwo obliczyć. W supernowe nie są wcale nowonarodzonymi gwiazdami – to tylko „post-wybuchowy” etap istnienia „starych” gwiazd. Nawiasem mówiąc, to z supernowymi wiąże się ewolucja Wszechświata. Jak naukowcy mówią, początkowo zaraz po urodzeniu, ona składał się wyłącznie z lekkich gazów – wodoru i helu. Wszyscy inne pierwiastki chemiczne powstające tylko w procesie płonące gwiazdy. Oznacza to, że większość z nich składa się Nasz wszechświat jest produktem wybuchów supernowych! Rodzaj supernowa jest zdeterminowana obecnością w widmie linii promieniowania wodór. Jeśli jest obecny, wówczas supernowa jest przypisywana drugiej wpisz, jeśli nie – to do pierwszego typu. Supernowe typu One obserwowane z reguły w galaktykach eliptycznych składających się z głównie z czerwonych mas o małej masie, natomiast spiralnie galaktyki, do których należy również nasza Droga Mleczna oba typy obiektów, w których skoncentrowane są supernowe drugiego typu spiralne ramiona galaktyk, w których aktywne procesy formowanie się gwiazd i wiele młodych masywnych gwiazd. Wybuchy supernowe mogą równie dobrze zacząć tworzyć gwiazdę systemy. Możliwe więc, że plamy odkryte przez naukowców krzemionka to tylko resztki eksplozji, która nas spowodowała Układ słoneczny. Naprawdę niesamowite, jak małe cząsteczki materii mogą „mówić” o tak dużych wydarzeniach, jak tworzenie się układów gwiezdnych. Jest to jednak fakt. I odkrycie wykonane przez specjalistów z Waszyngtonu będą miały ogromne znaczenie dla dalszych badań procesów ewolucji wszechświata. Irina Shlionskaya Universe Sun Układ słoneczny Ewolucja