Ciekawe informacje o starożytnych osadach, które istniały na Syberii i Ałtaju przed masowym przybyciem tutaj Naród rosyjski z jakiegoś powodu jest pozbawiony uwagi historyków, archeologów i inni specjaliści. Syberia – ziemia nie jest historyczna? 
Zdjęcia z otwartych źródeł Ocena Syberii jako „krainy unhistorical ”został po raz pierwszy podany przez jednego z twórców notorycznego „Teoria normańska” niemiecka w rosyjskiej służbie Gerard Miller. Po pierwsze Historyk syberyjski mówi, że „bezpośrednio przed Rosjanami podbój tych miejsc przez nich … należących do kirgiskich pogańskich Tatarów naród … Tu i tam wciąż znajdują ślady starych miast i fortyfikacje, w których znajdowali się ci ludzie. ”Podobne podejście, kiedy istnienie starożytnych miast na Syberii uratowano, odmówiono, ale nie zainteresowano się szczególnie badaczami do tej pory. Zdecydowana większość krajowych historycy wciąż podzielają ocenę „ojca historii” Syberia ”Gerarda Millera jako kraina niehistoryczna i pod tym względem uparcie nie zauważają miast, które stały tu przez setki, ale co tam! – tysiące lat przed pojawieniem się Ermaka. Archeolodzy dla kilku osób z wyjątkiem prawie żadnych wykopalisk pozostałości rosyjskich fortyfikacji, miast i rozliczenia, chociaż istnieje wiele informacji na temat tych znaków najwyższa cywilizacja narodów, które tu kiedyś mieszkały. 
Zdjęcia z otwartych źródeł Rachunkowość dla miast syberyjskich została jeszcze założona w czasach doermaku. W 1552 r. Dowodził Iwan Groźny „Duży rysunek” rosyjskiej ziemi. Wkrótce taka mapa została stworzona, ale w czasie kłopotów zniknął, ale opis ziemi został zachowany. W 1627 r W kolejności udzielania absolutorium byli urzędnicy Likhachev i Danilov ukończył „Księgę wielkiego rysunku”, w której tylko W północno-zachodniej Syberii wymieniono około stu miast. Tak rzeczywiście, kiedy Kozacy na początku XVII wieku przybyli na Syberię, nie znaleźli dużych miast. Ale małe fortece, zwanych miastami, spotkał się w wielu. Tak więc, zgodnie z Porządek ambasadorski, tylko w Priobye pod koniec XVII wieku Yasak pokryły 94 miasta. Na podstawie przeszłości. Wiadomości z Syberyjskie miasta w czasach starożytnych pochodziły z Arabów podróżni. Na przełomie wieków VIII-IX arabski Tamim Ibn al-Muttawai, podróżując z miasta Taraz nad rzeką Talas do poinformowano o stolicy Uyghurs Ordu-bylyk nad rzeką Orkhon stolica króla Kimaks nad Irtyszem. 40 dni po odlocie z Taraz przybył do wielkiego, ufortyfikowanego miasta króla, otoczonego ziemia uprawna z wioskami. Miasto ma 12 wielkich żelaz brama, wielu mieszkańców, zatłoczone, zajęte handlowaniem liczne bazary. Al Muttawai widział zrujnowane miasto południowo-zachodni Ałtaj, w pobliżu jeziora Zaysan, ale nie mógł pytania, aby ustalić, kto i kiedy go zbudował oraz przez kogo i kiedy został zniszczony Najbogatszy region rudy odkryty przez Rosjan górnicy w górach Ałtaj na początku XVIII wieku, który jest obecnie zwany Rudą Ałtaju, w rzeczywistości został otwarty dla wielu wieki przed nimi. Górnicy odkryli go tylko na nowo. Wierne wyszukiwarki znak służył jako rozwój, pośpiesznie opuszczony przez starożytnych ludzi. Kim są, wciąż nie wiadomo na pewno; specjaliści wraz z dziennikarze nazywają je cudem. 
Zdjęcia z otwartych źródeł Były legendy o bogactwie gór Ałtaj znany nawet w starożytnej Grecji. Ojciec historii, o którym pisał Herodot arimaspach i „sępy strzegące złota”. Według znanych naukowców Alexander Humboldt, Peter Chikhachev i Sergey Rudenko, under arimaspami i sępy (grypa) Herodot oznaczał populację Ore Ałtaj. Ponadto Humboldt i Chikhachev uważali, że tak jest Głównymi były złoża rud złota Ałtaj i Ural złote źródła europejskich Scytów i Greków antyczne kolonie. W górach Ałtaj w pierwszym tysiącleciu pne era odkryto bogatą i żywą kulturę Siergiej Rudenko w latach 1929–1947 podczas wykopalisk w Pażryku taczki Uważa, że cywilizacja zniknęła w krótkim czasie, być może w wyniku epidemii, inwazji wroga lub głodu. Jednak kiedy Rosjanie przybyli na południową Syberię, znaleźli to Aborygeni, w tym przypadku Shors, doskonale sobie z tym radzą obróbka metali. Nic dziwnego, że pierwsze miasto powstało tutaj w 1618 roku rok, został wzniesiony na miejscu ich miasta i nazywał się Kuznetsk. O tym Odpowiedź Kubnetskiego na syberyjski porządek świadczy Gubernator Gvintovkin. Gdzie wcześniej znajdowały się osady starożytni ludzie, również zbudowano Tiumeń, Tomsk, Omsk, Semipalatinsk, Barnauł i wiele innych syberyjskich miast. Na przykład niezawodnie wiadomo, że w pobliżu stacji metra Oktyabrskaya współczesnego Nowosybirska istniała duża forteca lokalnego plemienia Zattyrt (po rosyjsku – czaty). Zakończył się 22 czerwca 1589 r 16-letnia wojna państwa moskiewskiego z Chanem Kuchumem. Gubernator Voeikov dał mu bójkę na miejscu obecnej elektrowni wodnej w Nowosybirsku. Khan Kuchum przez jakiś czas ukrywał się w fortecy przed pościgiem, ale potem się zgodził decyzja o odejściu, po rozstaniu na zawsze ze swoim chanatem syberyjskim. Jej ruiny przetrwały do przybycia budowniczych mostów. A w 1912 ich opisany przez Mikołaja Litwinowa, kompilatora pierwszej książki referencyjnej Nowonikołajewsk. Nawiasem mówiąc, Mikołaj Pawłowicz w latach 1924–1926 kierował departamentem zdrowia dzielnicy Rubtsovsky. Jednak eksperci, zahipnotyzowani ciągłym powtarzaniem o „najbogatszych historia Syberii, „niechętnie spogląda wstecz na całe stulecia. Jakby tak było radzić sobie z legendarnym miastem Kitezh, zanurzonym w jeziorze … rosyjskim tubylcy W 1999 r. odkryto starożytne miasto w obwodzie zdwińskim obwodu nowosybirskiego (do 1917 r. był terytorium Ałtaju), nad brzegiem jeziora Chicha. Wiek osadnictwa okazał się być rewelacyjnie świetne – VIII-VII wiek pne, czyli w znacznej mierze wcześniej niż pojawienie się w Syberia to pierwsze miasto epoki hunnickiej. Potwierdziło to hipotezę, że Cywilizacja syberyjska jest znacznie starsza niż się wydawało. Sądząc po znalezione tu wykopaliska i fragmenty przyborów domowych Byli ludzie o europejskim wyglądzie. Możliwe, że był to Chichaburg skrzyżowanie ścieżek różnych ludów, centrum starożytnej Syberii. Pierwsza wzmianka o podróży zakupowej wzdłuż Ob do rosyjskich kupców 1139 rok. Potem nowogrodzka Andrii podeszła do ust i przyniosła stamtąd duży ładunek futer. Interesujące jest dla nas to, co odkrył. u ujścia Ob, rosyjska osada, w której istniały rokowania, w dniu które, jak się okazało, rosyjscy kupcy już je wymienili towary dla doskonałych futer syberyjskich. Jest trochę informacji opublikowany w szczególności w książce Leonida Kyzlasova „Ancient miasto Syberii ”, że rosyjscy kupcy w XII – na początku XIII wieku handlował z miastami kirgiska kirgiskiego. Niesamowite, ale doskonale zachowane mumie kobiet i mężczyzn odkryte w w połowie lat 90. na płaskowyżu Ałtaj Ukok, nie należał do Mongołów, ale do rasy kaukaskiej. A biżuteria i eleganckie produkty w stylu scytyjskim lub „zwierzęcym”, wykopane również przez buhlerów w starożytnych kopcach Ałtaju świadczą o wysokiej kulturze starożytnych żyjących tutaj ludy, ich bliskie związki ze światem, w szczególności z Azją Mniejszą. 
Zdjęcia z otwartych źródeł Blisko granic terytorium Ałtaju i Archeolodzy z Kazachstanu odkryli duże osady z epoki brązu, nazywane przez nich niezbyt skutecznie – proto-miasta lub osady, podając status miast. To formacje nie ogrodzone, zajmujący niezwykle duże obszary – od pięciu do trzydziestu hektarów. Na przykład Kent zajmuje 30 hektarów, Bugula I – jedenaście, Myrzhik – trzy hektary. Wokół osady Kent w promieniu pięciu kilometrów znajdowały się wsie Baishura, Akim-bey, Domalactas, Naiza, Narbas Kyzyta i inni. Opisy kwitnienia i zniszczenia starożytne syberyjskie miasta przed Ermakiem można znaleźć u autorów takich jak Tahir Marwazi, Salam at-Tardjuman, Ibn Khordadbeh, Chan Chun, Marco Polo, Rashid ad-Din, Snorri Sturlusson, Abul Ghazi, Sigismund Herberstein, Milesku Spafarii, Nikolai Witsen. Dotarliśmy do nas następujące nazwy zaginionych syberyjskich miast: Inanch (Inange), Kara-Sairam, Karakoram (Sarkuni), Alafhin (Alakchin), Kemijet, Hakan Hirhir, Darand Hirhir, Nashran Hirhir, Ordubalyk, Kamkamchut, Apruchir, Chinhai, Qian, Eli, Arsa, Sahadrug, Ica, Kikas, Kambalyk, Grustina, Serpenov (Serponov), Kanunion, Kossin, Terom i inni. Duża liczba niezapowiedzianych miast syberyjskich zawarte w Kronice Remezowa. „Rysunkowa książka Syberii” Siemion Remezowa i jego trzech synów można bezpiecznie nazwać pierwszym Rosjaninem atlas geograficzny. Składa się ze wstępu i 23 kart duży format, obejmujący całe terytorium Syberii i różniący się obfitość i szczegółowość informacji. Książka przedstawia odręcznie rysunki terenowe: miasto Tobolsk i posadow z ulicami, Tobolsk miasto, miasto Tara, miasto Tiumeń, więzienie w Turynie, Miasto Vekhotur, miasto Pelym oraz inne miasta i otoczenie. Gazeta „Ałtaj Prawda” Autor: Anatolij Murawlew 
Zdjęcia z otwartych źródeł
Czas Ałtaju Syberia
