Gigantyczna kula z kamienia, lodu i metalu nie mogła znieść zbliżenia z gwiazdą i rozbite na kawałki. Zdjęcie z otwartych źródeł Zdjęcie: NASA Najjaśniejsza kometa wieku – ISON (C / 2012 S1) – nie mógł znieść podejścia do Słońca i, zgodnie z Według pracowników NASA płonęło jak Ikar, pozostawiając za sobą tylko chmura pyłu. Astronomowie, którzy od dłuższego czasu obserwują kometę, spodziewano się, że zbliży się do Słońca rekordowym 1,16 mln km – 150 razy bliżej niż Ziemia – jednak zniknęła z pola widzenia instrumenty prawie na dzień przed zbliżeniem. Naukowcy to sugerują kometa rozpadła się na kawałki, ponieważ nie mogła stać wysoko temperatura, spadająca na pole grawitacyjne słońca. Podobne już stało się z kometą Lovejoy jesienią 2011 roku: wtedy wysoko temperatura dosłownie rozerwała kometę na kawałki. Astronomowie jednak Miałem nadzieję, że z ISON wszystko będzie inne od tej komety był znacznie większy: średnica jego rdzenia wynosiła kilka kilometry. Ponadto ISON może mieć czas na odejście od Słońca dzięki dużej prędkości – do 380 km na sekundę. Jednak profesor Tim O’Brien z Obserwatorium Jodrell Bank porównał przejście komety za Słońcem z wrzuceniem kuli śnieżnej do ognia: ISON To była gigantyczna kula metalu, kamienia i lodu. Dokładnie lód obiecał Ziemianom niespotykany spektakl: naukowcy to założyli ISON, jeśli uda jej się przelecieć obok Słońca, stanie się najjaśniejsza kometa od co najmniej ostatnich stu lat. Powinna była się rozgrzać do + 2760 ° С, a ogon topniejący od zbliżania się do Słońca powinien pozostać w tyle jej coraz jaśniejszy, lśniący utwór. Niektórzy nawet myśleli że może zaćmieć księżyc i stać się widocznym gołym okiem w ciągu dnia Obserwuj kometę za pomocą prostej lornetki i małej Teleskopy są dostępne od początku listopada.
ISON został otwarty 21 września 2012 r. Przez Białorusina amator astronom Witalij Newski i Artem Nowiczonkow z Pietrozawodsk. Przypuszczalnie ta kometa pojawiła się w czasach powstanie Układu Słonecznego, 4,5 miliarda lat temu. ISON nigdy odwiedził wcześniej wnętrze naszego układu planetarnego pochodzi z chmury Oort, rezerwuaru lodowych ciał na zewnątrz orbity Neptuna. Przed ISON najsłynniejsza z tych gwiazd była Kometa Halleya, którą ostatnio zaobserwowano w 1986 roku. Teraz naukowcy prawdopodobnie skupią się na studiowaniu inne komety. Na przykład w listopadzie przyszłego roku europejski agencja kosmiczna spróbuje wylądować moduł lądowania i umieść sondę na jądrze komety 67P / Churyumov – Gerasimenko i in W październiku będzie można zobaczyć kometę Siding Spring, która poleci 100 tysięcy km z Marsa. Jednak ani jeden, ani drugi nie przesłania ISON zawiedzie.
Nikolay VODYANITSKY
Kamienie czasu NASA Słońce