Zdjęcie z otwartych źródeł
Wszystko o czarnych dziurach w kosmosie zostało dziś usłyszane. Atrakcyjność takich obiektów polega na ich ogromnej wielkości i wielka tajemnica.
Nadal czarne dziury często mają ogromne, nawet z przestrzenią punkt widzenia, rozmiar. Na przykład nowo odkryty dziura supermasywna nie ma ani więcej, ani mniej, ale ma masę dwanaście miliardów naszych słońc. Ale masa nie jest najważniejsza na uwagę zasługuje ten obiekt kosmiczny. Bardziej interesująca jest ona stosunkowo „młody wiek” o tak dużej masie.
Faktem jest, że takie czarne dziury rosną wraz z absorpcją planety i gwiazdy, oczywiście im starszy jest taki czarny obiekt, tym bardziej i więcej. A potem … po prostu coś w rodzaju „niestandardowej” czarnej dziury.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Ta „czarna bestia” jest daleko od Ziemi, a zatem my widzę ją przez prawie trzynaście miliardów lat z powrotem, to znaczy zaledwie dziewięćset milionów lat po rozpoczęciu odniesienie do „życia” naszego wszechświata – Wielkiego Wybuchu. Jak ten czarny dziura żywicy rośnie do takiego giganta – umysł jest niezrozumiały! Jej „nienormalność” nie pasuje do zwykłego standardu oceny podobne obiekty kosmiczne.
Według astronomów najbardziej prawdopodobne jest założenie połączenie dwóch czarnych dziur w jedną – supermasywną. Nowo odkryte czarna dziura na kwazar (dysk akrecyjny), który prowadzi do naszej Ziemi światło jest tak ogromną odległością – jest w przybliżeniu czterdzieści tysięcy razy jaśniejsze niż Droga Mleczna.
Czarna dziura