Dziwne zjawiska odkryte po raz pierwszy w 2007 roku, trwające jedna tysięczna sekundy, być może nie z tych miejsc przypisywane im przez społeczność astronomiczną. „Wierzymy szybkie błyski radiowe nie są tak egzotyczne, jak początkowo sądzono ” – powiedział Avi Loeb (Avi Loeb) z Harvard-Smithsonian Center astrofizycy (USA). 
Zdjęcia z otwartych źródeł
Podwójne gwiazdy jako źródło szybkich wybuchów radiowych nie były wcześniej zostały wzięte pod uwagę. (Ilustracja NASA.) Do tej pory byliśmy Znanych jest tylko sześć szybkich serii radiowych. A skoro nie jesteśmy wszyscy są świadomi wszelkich oznak zbliżania się do takich wydarzeń sześć znajduje się w danych archiwalnych. Wszystkie zostały odkryte tylko. raz z każdego punktu, więc dalsze ich obserwacje źródła, delikatnie mówiąc, są trudne. To oczywiście nie znaczy że wydarzenia są rzadkie: niedawno zaczęliśmy ostrożnie miej oko na niebo. Szczegółowa analiza tych nadań radiowych wykazała następujące: w celu uzyskania obserwowalnego charakteru, w drodze do Takie fale radiowe muszą przechodzić przez dużą „kolumnę” na ziemię elektrony. Gdyby te elektrony były rozproszone w intergalaktyce przestrzeń kosmiczna, a potem nadciągnęły fale radiowe z daleka miliardy lat świetlnych. Jeśli możemy coś zarejestrować takie gigantyczne odległości – to znaczy, że źródłem wybuchów było niezwykle energiczny. Błyski gamma (również stosunkowo szybko błyski wielkich energii) nie zapewniają niezbędnych częstotliwości radiowych, więc że astronomowie zwrócili się ku tak egzotycznym wydarzeniom, jak upadek gwiazda neutronowa w czarną dziurę, co jest możliwe, jeśli tak jest absorpcja otaczającej materii, „przekroczenie” gwiazdy neutronowej i jej masa przekroczyła pewną granicę, powodując zapadnięcie się w czerń dziura. Panie Loeb, jakby rekompensował skrajną egzotykę swojego drugiego ostatnia praca sugeruje, że wszystko było znacznie prostsze i bez z udziałem głównych graczy, takich jak gwiazdy neutronowe i czarne dziury. W rzeczywistości co, jeśli impulsy radiowe są generowane mniej wydarzenia energetyczne, które miały miejsce na krótszych odległościach Z ziemi? Dokładniej – zdarzenia w naszej Galaktyce, które nie miały miejsca ponad sto tysięcy lat świetlnych od Słońca. W tym przypadku oni da pożądaną intensywność, nawet jeśli ich źródłem jest coś bardziej przyziemne – powiedzmy, migające gwiazdy. Po zakończeniu odpowiednie obliczenia astronomowie doszli do wniosku, że elektrony w koronie gwiezdnej, pogrupowane w gęste strumienie, może dać taki sam efekt jak więcej rozproszonych elektronów przestrzeń międzygalaktyczna, przedstawiająca je w szybkich seriach radiowych tajemnicze parametry. Ale nawet w naszej galaktyce szybko impulsy radiowe muszą być generowane przez bardzo energiczne osoby rozbłyski gwiazd. Dziś astronomowie znają dwa typy kandydatów, za takie wydarzenia odpowiedzialne są gwiazdy o niskiej masie, część populacje czerwonych karłów i gwiazd o masach zbliżonych do Słońca, zlokalizowane w bardzo bliskich systemach binarnych (są również nazywane „kontakt”). W takich miejscach para ciał obraca się w tak małym stopniu odległości, które dotykają ich pociski gazowe i zaczynają się wzajemnie przenikają się nawzajem, w wyniku czego może wystąpić najsilniejsze wahania ich jasności w widzialnej części widma. Być może to samo dotyczy zasięgu radiowego? 
Zdjęcia z otwartych źródeł
Błyski gwiazd często wytwarzają ogromną energię, a jeśli tak wybuchy radiowe są generowane w naszej galaktyce, ich intensywności można to wyjaśnić właśnie takim zjawiskiem. (Ryc. Shutterstock.) Aby przetestować tę hipotezę, Avi Loeb i jego koledzy zwrócili się do trzech szybkich źródeł wybuchy radia (zabawne, jak się wydaje, nikt szczególnie nie dotyczy). Ogólnie rzecz biorąc, naukowcy czekali na niespodziankę. Chociaż należne zwięzłość wydarzeń udało się ustalić pozycję tylko części punktów z z czego była emisja radiowa, okazało się, że przynajmniej w jednym przypadek, gdy źródło lampy błyskowej było bardzo blisko styku podwójnego układ, w którym dwie gwiazdy podobne do Słońca obracają się wokół wspólnego środek masy (zgrubienie, „wokół siebie”) w zaledwie 7,8 godziny Para gwiazd znajduje się 2600 lat świetlnych od Ziemi. Oczywiście absolutnie dokładne jest ustalenie, czy badanie pochodzi od określonego gwiazdy lub, powiedzmy, z dalszego częściowo przez nią zablokowanego obiekt, jest jednak trudne, zgodnie z obliczeniami astronomów, prawdopodobieństwo błędu nie przekracza 5%, co jest imponujące dla fizyki i mniej więcej tolerancyjny wobec obecnej astronomii. Raport z badań zaakceptowany przez Miesięczne powiadomienia o Royal Astronomical Społeczeństwo Przygotowano w Harvard-Smithsonian Center astrofizycy.
Galaxy Sun Black Hole
