Czy czarne dziury naprawdę istnieją?
Zdjęcie z otwartych źródeł
Pewnego dnia naukowiec ze Stanów Zjednoczonych wydał sensacyjne oświadczenie, że że „czarne dziury” w naturze nie istnieją. Do takiego wniosku Amerykański fizyk przyszedł po połączeniu dwóch sprzeczne teorie na ten temat. Jednak ta hipoteza jest dość logicznie wyjaśnia niespójność między kwantem Mechanika i teoria względności Einsteina. Warto zauważyć: Przez ponad pięćdziesiąt lat naukowcy wierzyli, że materia jest pod wpływem grawitacja wewnętrzna zapada się, gdy gwiazda zapada się, tworząc się wynikiem jest osobliwość, która staje się rdzeniem czarnej dziury i w stanie zniszczyć każdą materię. I główna cecha czarna dziura to horyzont zdarzeń, rodzaj granicy poza nią które nawet światło nie może wyjść. Dzisiaj większość astrofizycy i miłośnicy science fiction nie wątpią w istnienie czarne dziury, które są również wielokrotnie wymieniane w różnych filmy. Istnieją nawet pośrednie dowody na istnienie czarne dziury. W szczególności uważa się, że w centrum naszej galaktyki jest też ogromna czarna dziura. Tymczasem dość często w wyjaśnianiu pochodzenia i funkcjonowania czarnych dziur pojawiają się pewne trudności. W szczególności teoria grawitacji Einstein potwierdza powstanie osobliwości, ale zgodnie z podstawowe zasady teorii kwantowej we wszechświecie nr informacje nie mogą zniknąć. Dlatego połączenie tych dwóch teorii niezmiennie prowadzi do tak zwanego paradoksu utraty informacji. W 1974 roku naukowiec Stephen Hawking próbował wyjaśnić paradoks, z wykorzystaniem mechaniki kwantowej. Zasugerował, że niedopasowanie można to wyjaśnić istnieniem hipotetycznego promieniowania czarna dziura. To promieniowanie, które nazywało się jastrzębiem, reprezentuje strumień wirtualnych cząstek elementarnych. W w wyniku efektów kwantowych odparowują powierzchnia czarnej dziury. Okazuje się, że jeśli osobliwość nie jest pochłonie energię, a następnie stopniowo „wyparuje”, wrzucając W rezultacie część chaotycznej informacji. Do pewnego stopnia tak będzie przyczynić się do rozwiązania paradoksów. Jednak ta teoria jest również powoduje dużą liczbę niespójności. Potem dwa lata temu opracowano nową teorię, zgodnie z którą w edukacji efekty kwantowe obwiniające czarną tak zwaną „ścianę ognia” dziury, które pojawiają się za niewidzialnym zdarzeniem i natychmiast niszczy każdą materię. Teoria ta wzbudziła duże zainteresowanie świat naukowy i do pewnego stopnia przyczynił się do powstania liczby inne hipotezy. W szczególności, zgodnie z hipotezą Juana Maldacena, nasz Wszechświat jest rzutem informacji na płaszczyznę. Inną teorię zaproponowała profesor fizyki Laura Mersini-Houghton. Ona jest zgadza się, że pod wpływem grawitacji gwiazda wytwarza Promieniowanie Hawkinga podczas zapaści. Jednak według szacunków ekspertów gwiazda również traci masę. Dlatego nie może się skurczyć w osobliwość i uformować nową czarną dziurę. To znaczy zamiast aby umierająca gwiazda utworzyła czarną dziurę, to wybucha Okazuje się, że nie tworzy paradoksu zdarzeń i inne powiązane niespójności. Więc możesz powiedzieć, że czarne dziury tak naprawdę nie istnieją. W ten sposób możemy powiedzieć, że hipoteza Mersini-Houghton generuje nie mniej pytania niż hipotezy innych naukowców. Również uznany za błędny teorie, że nasz wszechświat powstał z osobliwości, która podczas Wielkiego Wybuchu nagle zaczął się rozszerzać. Według Mersini-Houghton, to nie mogło się zdarzyć, ponieważ nie nie było osobliwości.
Gravity Universe Stephen Hawking Black Hole Einstein
