Zdjęcie z otwartych źródeł
Na Ziemi są miejsca, które ludzie nazywają „martwymi”. Lokalny mieszkańcy szepczą, że nikt z nich nie odważył się pójść czarna plama, nie wróciła. Zwykle tak jest zawsze przesada. Większość osób odwiedzających takie „nienormalne” strefy wracają. Ale niektóre naprawdę znikają i zgiń w tych niedostępnych obszarach. A odsetek strat przekracza średnia norma jest kilka razy. Często śmierć lub zniknięciu towarzyszą okoliczności inne niż nie można nazwać dziwnym ani mistycznym. Jednym z takich miejsc jest szeroka dolina w północnej Kanadzie wzdłuż południowej rzeki Nahanni, o okropnej nazwie Bezgłowa Dolina.
Pierwsze ofiary
W 1896 r. Złoto znaleziono na Alasce. Pośpieszyli tam bardzo szybko setki tysięcy pracowników wczoraj, rolników i pracowników banków, zapisał się do poszukiwaczy złota. Ale wielu na Klondike czekało rozczarowanie. Odkryte złote strony zostały zdemontowane starzy i odwiedzający po raz pierwszy. Tylko nowo przybyli szukaj nowych złóż złota.
W 1898 roku sześciu poszukiwaczy złota przybyło do doliny rzeki South Nahanni i postanowił się w nim osiedlić. Lokalni Indianie zalecił, aby odwiedzający porzucili swoje przedsięwzięcie. O dolinie poszło bardzo złe pogłoski, że sami Hindusi się w nim nie osiedlili i próbowali bez specjalnej potrzeby, aby się tam nie pojawiać. Ale biali przesądni nie są wierzyli, a jeśli chodzi o niebezpieczeństwa – wszyscy byli doświadczonymi ludźmi, przyzwyczajeni do obstawiania swojego życia, każdy wiedział, jak sobie z tym poradzić Winchester and Colt.
Minęło kilka miesięcy i stało się jasne, że odważna szóstka nigdy nie wróci z doliny. Ci śmiałkowie oficjalnie się otworzyli lista ofiar Doliny Bezgłowych.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Jak dolina stała się „bezgłową doliną”
W 1905 r. Kolejna partia górników złota opuściła dolinę: bracia Frank i William Macleods oraz ich przyjaciel Robert Veer. Wiedzieli o tym smutny los poprzedników, ale wołanie złota zagłuszyło głos ostrożny umysł. Trzy lata później jeden z łowców przez przypadek odkrył odcięte głowy młodych ludzi. Lokalni Indianie wcale nie byli zaskoczeni. Od dawna wiedzą, że szczątki zaginionych w dolina ludzi często jest pozbawiona czaszek. Dziwny fakt policji zeznał, a bezimienne miejsce wcześniej stało się Doliną bezgłowy.
Lista ofiar jest uzupełniana.
W ciągu następnych dziesięcioleci rośnie liczba odwiedzających poszukiwaczy złota niepokoiła cisza i spokój doliny. Ros jej lista ofiary. 1922 – John Brian; 1923 – Angus Hall; 1932 – Phil Powers; 1936 – Joseph Mulgelland i William Eppler; 1940 – Homberg; 1945 – Savard 1962 – Blake Mackenzie; 1963 – Thomas Papp i Orville Webb.
W 1965 r. Do doliny przybyła szwedzko-niemiecka grupa 3 osób człowiek, którego celem jest ujawnienie tajemnicy czarnej plamy. Każdy z nich był silny, zdrowy młody człowiek, gotowy na wszelkie niebezpieczeństwa.
Ich bezgłowe zwłoki znaleziono kilka miesięcy później.
Hank Mortimer Group, 1978
6 osób, dowodzonych przez Hanka Mortimera, nieśli ze sobą tylko broń, ale także sprzęt naukowy. Nie przygotowywali się na spotkanie tylko z bandytami, dzikusami lub niebezpiecznymi zwierzętami, ale także z nieznane zjawiska fizyczne. Ostatnia wiadomość grupy to wypełnione przerażeniem: „Pustka wychodzi ze skały!” (Badacze wciąż zastanawiają się nad znaczeniem tej wiadomości) Natychmiast helikopter z ratownikami poleciał, ale nie zrobili tego odkryte. Wkrótce znaleźli zwłoki Hanka. Oczywiście bez głowy.
Brakujące wyprawy
W 1980 r. Magazyn Spiegel zatrudnił i wysłał do Doliny Trzech były żołnierze piechoty morskiej USA ze szkoleniem w zakresie przetrwania w niebezpiecznych obszary. Grupa odeszła i zniknęła bez śladu.
Ostatnia próba została podjęta w 1997 roku. Kompozycja ekspedycje, oprócz wojska, obejmowały ekspertów od zjawisk paranormalnych zjawiska i strefy nienormalne. Do dyspozycji grupy było niestandardowy opancerzony pojazd terenowy, wypchany sprzęt naukowy, który pozwala nagrywać wideo, zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy. Wyprawa powinna, jeśli nie ujawnić tajemnicy, to sama najmniej wracają żywe.
Trzeciego dnia nadeszła wiadomość, że dolina zaczęła się wypełniać dziwna mgła. Jego gęstość jest taka, że widoczność jest w środku wyciągnięte ramiona. Ta wiadomość była ostatnia. Grupa odeszła Nie znalazła ucieczkowego ani ekspedycyjnego opancerzonego pojazdu terenowego. Zniknęły. Bez śladu.
Najkrótsza droga do piekła
Czytelnik może sprawiać wrażenie, że każdy wchodzi dolina jest już w 100% martwym człowiekiem, a utrata głowy to tylko kwestia czasu. Nie W 1972 roku ośmiu Anglików popłynęło na dwóch pontonach wzdłuż rzek Północnej Kanady. Trasa biegła wzdłuż południowej rzeki Nahanni. przez Dolinę Bezgłowych. Wszyscy przeżyli, choć podróż była bardzo ciężki. Zbocza, płycizny, skaliste półki z silnym prądem – adrenalina była obfita. Lider wyprawy Renolph Finnes scharakteryzował witrynę South Nahanni w następujący sposób: „Jeśli się spieszysz do diabła, to jest najkrótsza droga ”.
Czy jest jakieś rozwiązanie?
Wersja kryminalna, na którą nalegała policja w 1898 r rok, nie wytrzymał próby czasu. Bez gangu potrwa 100 lat lub dłużej. Hindusi uważają, że zabija ludzi Soskvat – tak nazywają miejscową Bigfoot który jest uważany bezwarunkowo. Fani egzotycznych teorii są pewni że w Dolinie Bezgłowych jest tunel do równoległego świata, których mieszkańcy zabierają ludzi i zwracają zwłoki.
Istnieje wiele wersji, bez wskazówek.
Czas
