Cztery martwe duże statki, z których dziesięć zostało na stałe wycofanych system i około 20 poważniej dotkniętych. 1376 martwych i 2408 ranny. Duży port morski, wyłączony na 7 miesięcy. Te straty i zniszczenia, porównywalne w skali do Pearl Harbor – wynik bombardowania 14 kwietnia 1944 r. w porcie bombardowań Brytyjczyków statek „Fort Stykin”. Pracownik morski „Fort Stykin” 
Zdjęcie z otwartych źródeł
Fort Staykin był dzieckiem z czasów wojny. Statek został zbudowany w Kanadzie i wśród 26 tego samego rodzaju statków przeniesionych do Wielkiej Brytanii. Do niego miał stać się jednym z setek wątków łączących metropolię żołnierze walczący w Azji. Dowództwo Sojuszu ofensywa, a wielkość wysyłki rosła z każdym dniem. W ładowniach „Fort Staykin” oprócz broni, paliw i smarów były też produkty załadowane bomby, pociski, materiały wybuchowe w ilości około 1400 ton i ponad 300 ton TNT. Między innymi było metalowe pudełko ze złotymi sztabkami (124 szt.) o wadze 12,7 kg każda. Punkt końcowy żeglarstwo było indyjskim portem Bombaju. Pływanie zapowiadało się niebezpieczne. Dla wielu statków był to lot w jedną stronę. Oprócz konwencjonalnego morskiego niebezpieczeństwa strzeżone przez niemieckie okręty podwodne, samoloty i Poszukiwacze 24 lutego statek opuścił Anglię i skierował się na południe, poleganie na Bogu, powodzenia, dwa 12-funtowe działa i zamontowane na nim pokład Oerlikonów. 30 marca, „Fort Stykin”, bezpiecznie przechodzi Afryka przybyła do Karaczi. Tutaj statek pozbył się części ładunku – samoloty, sprzęt wojskowy. W wolnych miejscach rozpoczęły się wysyłamy 8737 bel bawełny. Kapitan Naysmith, kiedy o tym usłyszał, nie zrobił tego uwierzył swoim uszom i natychmiast udał się do władz portowych dowiedz się, kto wpadł na tak głupi pomysł. Krótkie Pomoc Bawełna jest wyjątkowo łatwopalna, łatwa zapala się od najmniejszej iskry, jest w stanie palić się bez dostępu tlen. Prędkość spalania 0,15 m / s. Wilgotna bawełna jest w stanie spontaniczne spalanie. Gdzie tylko transport bawełny drogą morską wilgoć jest naturalna, niebezpieczna i wraz z materiałami wybuchowymi – czysta samobójstwo. W porcie roszczenia kapitana nie zostały uwzględnione, spoczywając na nich czas wojny Kapitan był posłuszny, 9 kwietnia statek opuścił port i trzy dni później przybył do Bombaju. Naysmith jako pierwszy zszedł na brzeg i natychmiast udał się do władz portowych, gdzie przedstawił dokumenty ładunek i zażądał natychmiastowego rozpoczęcia rozładunku bawełny. „Natychmiastowe” prace rozpoczęły się dopiero 14 kwietnia. Ogień! 
Zdjęcie z otwarte źródła
O 13:30 jeden z przeprowadzców zauważył dym unoszący się z ładowni. Marynarze rozwinęli węże strażackie i zaczęli pompować wodę do ładowni. Strażacka straż pożarna portu dołączyła do sprawy. Senior strażak, dowiedziawszy się, że na statku jest materiał wybuchowy, wysłał asystenta przekazać do nadzoru sygnał „szczególnie niebezpieczny pożar” (komunikat Nr 2). Asystent, nie mogąc się przedostać, włączył ratownika dzwonek Kierownik straży pożarnej, słysząc sygnał, ale nie wiedząc prawdziwy stan rzeczy, wysłano jeszcze 2 strażaków na molo samochody, które wystarczyłyby w przypadku normalnego pożaru. Ale… pożar w Forcie Stykin nie był zwyczajny. O 14:30 „wiadomość nr 2” w końcu wysłano, kolejne 8 wozów strażackich przybyło na molo statek był otoczony przez statki strażackie. 900 ton zostało wpompowanych do ładowni woda, ale ogień nie ustał. Katastrofa się zbliżała. Nawet zalanie statku nic nie zmieniło: z powodu niewystarczającej głębokości (zaczął się przypływ) płonące bele nadal pozostałyby nad wodą. W 15:50 zapaliły się pierwsze skrzynki z materiałami wybuchowymi, a kapitan Naysmith dał zamówienie zespołu na opuszczenie statku. W зрыв 
Zdjęcie изotwarte źródła
O 16:06 nastąpiła eksplozja. Powstała fala pływowa zniknęła sąd. Wozy strażackie zjechały z mola jak bułka tarta ze stołu. Pięćdziesięciu strażaków znalazło następnie tylko zwęglone hełmy. Stały się setki płonących bel bawełny, rozrzuconych setki metrów centra dziesiątek pożarów. Statki, obiekty portowe zapaliły się magazyny. O 16:33 rozległa się druga eksplozja. W зрыв-2 
Zdjęcie z otwarte źródła
Drugi był jeszcze gorszy niż pierwszy. Wstrząs mózgu zarejestrował stację sejsmiczną u podnóża Himalajów. Fala pływowa wyrzucone na brzeg (5.000 t). Parowiec „Jalampada” (wyporność 4000 ton) porzucono na dachu 17-metrowy magazyn. Kilka statków zostało zerwanych na molo i popłynęło do dno O godzinie 12 wybuchł pożar. Znaleziono kocioł parowy „Fort Staykina” Odległość 900 m. z molo. Płonące bele bawełny spadły na miasto. Bombaj został zmieciony przez pożar, który był widziany w odległości 75 mil. Вprzechowywana tam amunicja zaczęła pękać w płonących magazynach. 
Фотоz otwartych źródeł
Część Bombaju przylegająca do portu zamieniła się w jednego giganta ognisko, którego nie można było ugasić. Wiatr wiał płomień do centrum miasta. Aby uratować Bombaj, władze stworzyły zmarłego pas o szerokości ćwierć mili, w obrębie którego całe miasto budynki zostały wysadzone w powietrze. Dopiero po 4 dniach władze stwierdziły, że niebezpieczeństwo ustąpiło. Ostatni pożar zgaszono po 2 tygodnie Последствия 
Фото изotwarte źródła
Oficjalna liczba ofiar śmiertelnych to 1376 osób. Ale ile ich było nikt tak naprawdę nie wie. W gęsto zaludnionych systemach księgowych w Bombaju populacja nie istniała. Dziesiątki ton oleju, olej spalony, nasiona, zboże i mienie wojskowe przechowywane w porcie. 6.000 firmy i firmy zbankrutowały. Bezrobotnych stało 50 000 osób. Вdotyczyło to około 30 statków w takim czy innym stopniu. Życie biznesowe Miasto zostało sparaliżowane. Port musiał zostać przebudowany do pod koniec października 1944 r. został zamknięty.
Фото изLucky Basu open source Tego tragicznego dnia Szewc Antikakshu Basu, jak zwykle, pracował w swojej chacie. Nagle usłyszał dudnienie, a potem u jego stóp, wyłamując dziurę w dachu, żółknął cegła. To był złoty sztab, jeden ze 124, które znajdowały się w Forcie Staykin. ”Uczciwy Indianin przyprowadził go na policję. Nigdy więcej złota nie znaleziono
Water Time India Fires Aircraft
