Zdjęcie z otwartych źródeł
16-letnia Chinka Nana nie bała się pokazać światu. Dziewczyna jest chora na rzadką chorobę zwaną hirsutyzmem – nadmierny wzrost włosów u kobiet według rodzaju męskiego.
Dla każdej dziewczyny najmłodsze lata są najtrudniejsze, ale również najbardziej niezapomniany i zabawny w życiu. Dla 16-latka Nana te lata stały się koszmarem. Na ciele i twarzy dziewczyny po zabiegu choroby układu krwiotwórczego zaczęły rosnąć włosy. Ona jest zmuszona spędzać prawie cały czas sam, ukrywając się w swoim pokoju. Dziewczyna zgodziła się jednak pokazać reporterom swoją twarz który zapuścił prawdziwą brodę. Przyczyna tej anomalii jest rzadka choroba zwana hirsutyzmem.
Zdjęcie z otwartych źródeł
„Lekarz powiedział, że to bardzo poważne i bez leczenia Nana umrze” – mówi jej matka. W 2010 roku dziewczynka została hospitalizowana zdiagnozowano aplastyczną niedokrwistość szpiku kostnego – chorobę, gdy ciało nie wytwarza wystarczającej liczby komórek krwi.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Aby wyleczyć dziewczynę, lekarz przepisał jej dawkę szoku leki, po których zdrowie dziewczyny poprawione, ale później zaczęły pojawiać się efekty uboczne. Nana włosy zaczęły rosnąć bardzo aktywnie, nie tylko na rękach i nogach, ale także na twarzy. Obecnie dostępnych jest kilka opcji leczenia. ta rzadka choroba. Jeden z nich – nie leczy samej choroby, ale obejmuje zajęcia z psychologami, którzy pomagają pacjentom hirsutyzm akceptuje twoją chorobę i uczy się z nią żyć. Inne metoda obejmuje różne procedury mające na celu usuwanie włosów, ciągłe przyjmowanie leków i ścisłe przestrzeganie zaleceń dieta Według University of Maryland około ósmej procent kobiet w Stanach Zjednoczonych cierpi na hirsutyzm. Około połowy kobiety z cukrzycą mają podwyższony poziom w organizmie androgen, męski hormon płciowy, który znacznie zwiększa ich szanse na hirsutyzm. Względne czynniki ryzyka również popierać rasę i pochodzenie etniczne.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Z powodu choroby dziewczynka została zmuszona do porzucenia szkoły w 2010 roku rok „Każdego dnia płacze, chcąc iść do szkoły” – mówi sfrustrowana, ale nie tracąca nadziei, matka Nany. Kobieta opisuje jej córka, jako „towarzyska i wesoła” dziewczyna, ale ona stan każdego dnia coraz bardziej zamienia to w samotny. Dziewczyna musi nosić długie spodnie i bluzy rękawy i wychodząc na ulicę – schowaj twarz za maską. Choroba pozbawiona Nany przyjaciół i niefortunna dziewczyna spędza w niej czas zupełnie sam, gdzie jej jedynym zbawieniem były książki.
Czas
