Zdjęcie z otwartych źródeł Rapa Nui – wyspa wulkaniczna powierzchnia początkowa 170 metrów kwadratowych. kilometry, na których praktycznie bez drzew. Jest uważana za najbardziej odosobnioną zamieszkaną wyspę w świat. (Chociaż wyspiarze nazywają swoją wyspę Rapa Nui i siebie Rapanui, wyspa jest lepiej znana jako Wyspa Wielkanocna i jej mieszkańcy nazywane pisankami.) Cała wyspa została uznana za historyczną pomnik, co zawdzięcza w szczególności kamiennym posągom, które zwany moai. Te posągi są owocem kwitnącej niegdyś pracy cywilizacja. Moai wykute w skałach wulkanicznych. Trochę moai tylko ogromna głowa wystaje z ziemi, podczas gdy inne są widoczne nad ziemią i tułów, a trzecia „afisz” kamienna fryzura, która zwany pucao. Zdecydowana większość posągów to niedokończone w kamieniołomach lub wzdłuż starożytnych dróg, jakby pracownicy po prostu upuścili narzędzia i wyszli. Reszta posągów to z powrotem do oceanu, sam lub w rzędach, w których Istnieje do 15 posągów. Oczywiste jest, że moai od dawna zajmują umysły odwiedzających wyspę. W ostatnich latach naukowcy zbliżył się do odkrycia nie tylko tajemnic moai, ale także dlaczego zaginiona niegdyś wysoko rozwinięta cywilizacja zniknęła. Ciekawe że fakty ustalone przez naukowców są nie tylko znaczenie historyczne. The Encyclopedia Britannica tak mówi dane te stanowią „ważną lekcję dla współczesnego świata”. To jest lekcja jak obchodzić się z Ziemią, a zwłaszcza z jej naturą zasoby. Oczywiście Ziemia jest znacznie bardziej złożona i biologiczna zróżnicowana struktura niż maleńka wysepka. Ale tak nie jest oznacza, że możesz zaniedbać lekcję, która nas uczy Rapa Nui. Historia Rapa Nui rozpoczyna się około 400 rpne e., kiedy pierwsza rodzina popłynęła na wyspę na duże oceaniczne placki osadnicy. Jedynymi świadkami tego były setki żołnierzy piechoty morskiej ptaki, które krążyły nad ich głowami. Wyspa nie mogła się pochwalić różnorodność roślinności, ale były na niej lasy, które rosły palmy, drzewa Pau-Pau i Toromiro, a także krzewy, paprocie i trawy. Na tym odległym kawałku sushi co najmniej sześć gatunków ptaków leśnych, w tym sowy, czaple, pasterze i papugi. Magazyn Discovery tak mówi wyspa Rapa Nui była również „największym targiem ptaków w Polinezji, a może na całym Pacyfiku. ”Być może sprowadzili koloniści na wyspę kurczaków i jadalnych szczurów, które zostały wzięte pod uwagę przysmak. Przywieźli również rośliny rolnicze: taro, ignamy, ignam, banany i trzcina cukrowa. Ziemia na wyspie była urodzajni, więc natychmiast zaczęli oczyszczać pola i siać im. Proces ten trwał wraz ze wzrostem populacji. wyspy Ale Rapa Nui nie była nieskończona. I chociaż było bujnie lasy, ale liczba drzew była ograniczona. Źródło naszego Informacje o historii Rapa Nui są obsługiwane głównie przez trzy nauki: polinologia, archeologia i paleontologia. Do analizy pyłków polynolodzy pobierają próbki pyłku zakopanego w warstwach osadów w bagna i stawy. Z tych próbek możesz dowiedzieć się, które rośliny ilu tu kwitło przez setki lat. Próbki pobrane z głębszych warstw osadowych, reprezentują wcześniej okresy czasu. Archeolodzy i paleontolodzy badają przetrwanie budynki, sprzęty domowe, moai, a także szczątki zwierząt, których spożywane jako jedzenie. Ponieważ spisywane są kroniki ludu Rapanui hieroglify, które są trudne do odczytania wszystkich poprzedzających dat ustalono czas kontaktu między wyspiarzami a Europejczykami w przybliżeniu i wiele założeń jest niemożliwych do udowodnienia. Z wyjątkiem Ponadto niektóre z wymienionych poniżej wydarzeń mogą się pokrywać czas 400 pne e. 20-50 ląduje na wyspie Osadnicy polinezyjscy. Prawdopodobnie pływają na dużych 15 metrowe placki odpowiednie do wychodzenia do oceanu i zdolne do przewieźć towary powyżej 8 ton. 800 rok n. e. W osadzie ilość pyłku drzewnego maleje. Oznacza to, że włączone wyspa jest wycinana przez las. Zwiększa się więc ilość pyłku trawy jak niektóre obszary oczyszczone z lasu zarastają trawą. 900–1300 rok Około jedna trzecia kości pozostawionych od zwierząt, których mięso zjadł w tym okresie, tworzą kości delfinów. Złapać delfiny na otwartym oceanie, wyspiarze używają dużych ciast, które są wykonane z pni palm. Podstawą są również drzewa. urządzenia, za pomocą których się poruszają i podnoszą Moai, wzniesiony w tym czasie w dużej mierze ilości. Ludzie są coraz bardziej zaangażowani w rolnictwo i drewno opałowe jest przygotowywane, tym samym niszcząc lasy. 1200–1500 rok Konstrukcja posągów w ich najlepszej formie. Wszystkie zasoby i moce wyspiarze chcieli stworzyć moai i platformy ceremonialne, na których są zainstalowane. Oczywiście posągi Moai nie były czczone, chociaż odegrali rolę w obrzędach pogrzebowych i w ceremonie związane z rolnictwem. Być może zostały one rozważone zamieszkiwanie duchów. Wygląda na to, że symbolizowali również moc, pozycja i genealogia tych, którzy je zbudowali. 1400-1600 rok. Populacja osiąga maksimum: od 7 do 9 tysięcy osób. Znikają ostatnie sekcje lasu. Wynika to częściowo z wyginięcia lasu ptaki zapylające drzewa i niosące nasiona. Wyginięcie szczury przyczyniły się do lasów. Dowody wykazały, że oni jeść orzechy palmowe. Zaczyna się erozja gleby, rzeki wysychają, nie wystarczająca ilość wody. W warstwach osadowych datowanych na około 1500 kości delfinów znikają. Być może wyspa została opuszczona drzewa odpowiednie do budowy dużego oceanicznego ciasta. Wyspiarze nie mogą już opuszczać wyspy. Ludzie nie zaczynają chwytają jedzenie i eksterminują ptaki morskie. Ludzie jedzą więcej kury 1600-1722 rok. Brak lasów, ekspansja obszarów wiejskich gospodarstwa rolne i zubożenie gleby coraz częściej prowadzą do awarii zbiorów. Rozpoczyna się głód. Rapanuytsy dzielą się na dwie walczące ze sobą grupy. Być może pojawiają się pierwsze oznaki chaosu społecznego nawet kanibalizm. Wyspa rządzi prawem władzy. Poszukuję zabezpieczenia ludzie sami przenoszą się do jaskiń. Wielkość populacji szybko spada, a około 1700 wyspa pozostaje tylko około 2 tysięcy osób. 1722 rok. Holenderski żeglarz Jacob Roggeven jest pierwszym Europejczykiem, który odkrył wyspę. Jest występuje w Wielkanoc, stąd nazwa wyspy. Roggeven pisze: „Ogólny widok na pustynię sprawiał wrażenie skrajnego ubóstwa i jałowość. ”1770. W tym czasie rywalizowały klany ocalali Rapanuiici zaczynają przewracać posągi, ustawione przez konkurentów. Kiedy w 1774 roku wyspa się odwiedza Angielski nawigator, kapitan James Cook, widzi tak wielu posągi są powalane. 1804–1863 rok. Liczba kontaktów rośnie wyspiarze z innymi cywilizacjami. Dominuje w tym niewolnictwo czas w krajach Pacyfiku i choroby pochłaniają wiele ludzi żyje. Tradycyjna kultura Rapanuiites znika. 1864 rok. To ostatni moai został przez ten czas obalony, dla wielu posągów celowo drzazgi głowy. 1872 rok. Tylko 111 rdzennych mieszkańców pozostaje na wyspie mieszkańców. W 1888 r. Wyspa Rapa Nui została przyłączona do Chile. W Obecnie na wyspie mieszka około 2100 osób: rdzenni mieszkańcy wyspiarze i imigranci. Rząd chilijski ogłosił całą wyspę zabytek historyczny. Aby zachować unikalne funkcje i historię wyspy, wiele posągów zostało ponownie zainstalowanych. Dlaczego nie Rapanui rozumiesz, dokąd zmierzają i nie próbowałeś zapobiec katastrofie? Tak mówią o tym naukowcy. „Las nie zniknął nagle; on zmniejszał się stopniowo, przez dziesięciolecia. Nawet jeśli ktoś z wyspiarze i próbowali ostrzec współwyznawców o tym, co jest przepełnione zniszczenie lasu, jego ostrzeżenie zostało zaniedbane, ponieważ ono wpłynęło na samolubne interesy rzeźbiarzy, władców i ich miniony ”(„ Odkryj ”).„ Tak jak są na tym wyspiarskim świecie postanowili wyrazić swoje duchowe i polityczne idee, zwrócił się wyspa w nędznym pozorze tego, co pierwotnie była ”(„ Wielkanoc Wyspa – archeologia, ekologia i kultura ”).„ Co się stało Rapa Nui oznaczało niekontrolowany wzrost populacji i aspiracje zarządzać zasobami środowiska, przekraczając pewne punkty krytyczne nie były jedynie oznakami industrializacji świata; jest to charakterystyczna cecha człowieka ”(„ National Geographic ”). Ale co, jeśli ta tak zwana cecha osoby nie jest zmieni się? Co jeśli ludzie nadal będą uczestniczyć w tworzeniu Ziemia – na tej wyspie na oceanie kosmosu – nie do zniesienia z tego punktu widok ekologii warunków życia? Według jednego naukowca mamy ogromną przewagę nad Rapanui: ostrzeżenie przykłady „historii upadłych cywilizacji”. Pozostaje jednak pytanie: Czy ludzie uczą się czegoś z historii? Sądząc po tym, że na Ziemi z w alarmującym tempie lasy są niszczone, a żywe stworzenia umierają, nie Linda Kebner pisze w Księdze Zoologicznej: „Zniknięcie jeden, dwa lub pięćdziesiąt gatunków doprowadzi do takich konsekwencji, czego nie możemy sobie wyobrazić. Wygaśnięcie pociąga za sobą zmiany, zanim zdamy sobie sprawę z konsekwencji. ”W książce „Wyspa Wielkanocna – Wyspa Ziemi” brzmi zaskakująco: „Ten, który ściąłem ostatnie drzewo, zobaczyłem, że to ostatnie. Ale on jest wszystkim Ściął to. ”
Delfiny Wyspa Wielkanocna Wyspa Wielkanocna Ptaki Rośliny
