Dziś historia katastrofy w Kexburgu jest dobrze znana. Tymczasem zainteresowanie tym tajemniczym, które zdarzyło się prawie pół wieku temu historię przebudził amerykański ufolog Stan Gordon. Po przetworzeniu i przestudiowaniu wielu informacji doszedł do następujących wniosków wersje tych odległych wydarzeń.
Reakcja wojskowa
Wieczór 9 grudnia 1965 r. W głębi lasu, w półkolu rozległo się miasto Kexburg w Pensylwanii wysoki gwizdek, który przerodził się w grzmiący ryk i zakończył się łomot Ściany domów otrząsnęły się z niego i zachwiały żyrandole.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Wkrótce tłum zaniepokojonych zgromadził się przed ratuszem mieszkańców. Burmistrz i szeryf namówili ludzi do rozproszenia się, tłumacząc to w częściej niż rakieta spadała w lesie Kexburg i wkrótce powinna przybyć eksperci wojskowi z niezbędnym sprzętem.
I rzeczywiście, w ciągu pół godziny przybyły dwa helikoptery spadochroniarzy, którzy szybko odgrodzili miasto od krawędzi lasu i przylegająca autostrada federalna. Potem przyszło kilka przyczep i ciągniki z autobusami. Tak rozpoczęła się operacja ewakuacyjna tajemniczy przedmiot.
Zwrócili uwagę zarówno Gordon, jak i inni badacze niesamowita prędkość, z jaką terytorium zostało odizolowane, przylegające do miejsca katastrofy nieznanego obiektu. Jednak żaden z nich nie wyciągnęli żadnych wniosków z tego dziwnego faktu.
Świadkowie z Meteor Road
Stan Gordon rozpoczął dochodzenie w sprawie Kexbourg tradycyjne wyszukiwanie najbardziej wiarygodnych relacji naocznych świadków i tutaj Natknąłem się na niezgodność zeznań.
Z jakiegoś powodu większość mieszkańców Keksburga nic nie widziała i nie widziała słyszałem o wylądowaniu „żołędzia powietrznego” w krzywym wąwozie (tzw zwane miejscem katastrofy UFO) dowiedział się następnego dnia od mediów.
Raporty prasowe i rysunki naocznych świadków
Zdjęcie z otwartych źródeł
A kiedy reporterzy dużych publikacji i metropolitalni dziennikarze, byli w stanie uzyskać dowody na każdym smak. Zakres opinii był bardzo szeroki – od zarzutów, że z nieba tak nic nie spadło na opisy usunięcia „zielonych ludzi” z objawił „niebiański żołądź”
Nawiasem mówiąc, pojawił się sam termin „żołądź niebieski” jakoś przez przypadek, ponieważ nikt nigdy nie widział, co wylądowało Krzywy wąwóz. W materiałach projektu Blue Book (jednego z serii Air Force UFO zgłasza projekty badawcze USA w połowie XX wieku) spotykamy tylko terminy „aparat”, „Agregacja” i „obiekt testowy”.
Jedyne, co spotkało większość ludzi w Kexburgu, to że była jakaś katastrofa. Dlatego jak najszybciej wiadomości radiowe ogłosiły, że UFO wylądowało na obrzeżach Keksburga, odcinek autostrady federalnej, którą nazywają miejscowi „droga meteorów” (z powodu samochodów pędzących jak meteoryty), właśnie tam wypełniony przez ciekawskich. Byli to główni świadkowie Keksburgskiego incydent, w którym zobaczył tylko ciąg wojskowych ciężarówek, coś eksportowane z lasu.
Ustalenia z Blue Book
Gordon wierzy w tymczasową operację posterunku dowodzenia znajdował się w remizie strażackiej z fajką wodną, na której był zainstalowany został specjalny sprzęt komunikacyjny. Jego plan został uzupełniony zeznanie miejscowego rolnika Hay, którego działka została zlokalizowana między skrajem lasu a autostradą federalną. Wyposażenie wojskowe radiotelefon wiejski i instrukcje odbioru od wieże strażackie, zorganizowane czesanie okolicznych pól i obrzeża lasu z instrumentami przypominającymi wojskowe detektory min.
Współczesny pomnik UFO – żołędzie
Zdjęcie z otwartych źródeł
Wszystkie drogi prowadzące do farmy Hay i Kexburg były zablokowane żandarmeria wojskowa podczas operacji wyszukiwania kilku korespondentów widziało, że lornetka „pracuje na ziemi” saperzy z wykrywaczami min. ”To dziwne, ponieważ odpowiadające Prośba Gordona o Departament Inżynierii USA wprowadzić części saperów do specjalnych celów, odmówił jego udział w takich operacjach.
Następnie Gordon znalazł emerytów wśród mieszkańców Kexburga i oni wyjaśnił, że udział miały głównie operacje lądowe żołnierzy, ale wśród nich byli także oficerowie sił powietrznych.
Tymczasem w jednym z raportów Niebieskiej Księgi jest tylko krótki link do grupy specjalistów z trzech osób oddelegowanych do Kexburg z 662. Eskadry Rozpoznania Radarowego, znajduje się w bazie sił powietrznych w Pittsburghu. W krótkim raporcie do nazwiska policja stanowa nie domagała się niczego w lesie nie znaleziono, ale na niebie ludzie zobaczyli meteoryt, który prawdopodobnie spalony w atmosferze przed dotarciem do ziemi.
„Fire Drop”
Oraz wnioski ekspertów z Niebieskiej Księgi i wnioski z późniejszych lat badacze tacy jak Frank Edwards, autor książek o UFO, terapeuta konspiracyjny Gerald Haines, przeglądarka internetowa Leonard David, były szef sztabu Białego Domu John Podesta i prezydent kanał science fiction science fiction bonnie hammer zjednoczony w studium przypadku w Kexburgu.
Tego grudniowego wieczoru wielu mieszkańców Keksburga i jego okolica ujrzała kulę ognia na niebie, pozostawiając za sobą dymny ślad. Rozrzucając iskry i płonące drzazgi, rzucił się na wysokość kilka kilometrów, od czasu do czasu zatrzymując się i rozpraszając różne strony to niektóre fragmenty. W tym samym czasie samochód zmienił kierunek podczas lotu został pochłonięty przez płomienie i słychać było głuche wybuchy.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Imponująca tusza oddzielona od samochodu w lesie Kexburg „Kropla ognia” zsuwa się na ziemię i on sam po raz kolejny zmieniłem trajektorię i przyspieszyłem na północnym zachodzie kierunek. Po kilku sekundach ziemia zadrżała z powodu uderzenia miejsce upadku uniosło kolumnę niebieskawego dymu …
Kwadrans później zaczęły się rozmowy od zaniepokojonych mieszkańców Biuro szeryfa, w lokalnej stacji radiowej w centrum hrabstwa Greensburg, w gazecie, a nawet federalnym wydziale policji. Ktoś ktoś zgłosił kolizję na niebie dwóch meteorów płonący samolot, a nawet ktoś wyrzucił „pilotów” palenie spadochronów.
Kexburg Acorn Odyssey
Kolejnym etapem śledztwa był Gordon ewakuacja „niebieskiego żołędzia”. Potem udało mu się znaleźć strażnika Baza lotnicza Lockborn. Dobrze pamiętał, jak późną nocą 10 grudnia W 1965 r. Przybył konwój samochodowy z masywnym ładunkiem. Po zatankowaniu i zmianie kierowców pojechał wcześnie rano do bazy lotniczej Wright Patterson w Dayton.
Należy zauważyć, że od dawna rozważano bazę Wright-Patterson ufologowie zajmują się badaniem „artefaktów obcych” i jej byli i obecni pracownicy łatwo zarabiają na łatwowierności Poszukiwacze UFO. Prawdopodobnie dlatego Gordon szybko kogoś znalazł Myron, który powiedział, jak kilka dni później Incydent w Kexburgu otrzymał z bazy fabrykę materiałów budowlanych Zamówienie Wright-Patterson na partię „cegieł odpornych na promieniowanie”.
Specjalne dwuwarstwowe szkliwione brykiety, zgodnie z Myron, przeznaczony do budowy wokół obudowy ochronnej obiekt wniesiony przez specjalny konwój. Na terytorium podstawowego ładunku cegły spotkały osoby w białych bluzach, z hełmami z przezroczystymi daszki, gumowe rękawiczki i buty.
W hangarze Myron zobaczył jasne światło obiekt w kształcie dzwonu o wymiarach trzy na trzy metry. Jest zwęglony metalowa skorupa wyglądała jak matowa miedź lub brąz i miejscami była pokryta grubymi plamami sadzy. Myron poszedł do Pracownik z palnikiem acetylenowym, który natychmiast powiedział ciekawy budowniczy, który nie może przeciąć powłoki „dzwony”, aby dostać się do środka. Wcześniej były bezskuteczne wypróbowane wiertła diamentowe i kwasy …
Wychodząc, Myron rozejrzał się i nagle zauważył … „małe ciało, przykryty kocem. Brązowa ręka wystawała spod materiału u jaszczurka trzema palcami. ”
Katastrofa AMC
Tymczasem wiele wniosków Gordona zasadniczo zgadza się z wnioskami z Eksperci Blue Book. Przede wszystkim pamiętaj o niesamowitości skuteczność działań wojskowych. Wygląda na to, że siły powietrzne pewnie „prowadzili” UFO i doskonale wiedzieli, co leci na niebie Pensylwania
I rzeczywiście wtedy zawiodła orbita Ziemi Radziecki statek kosmiczny Cosmos-96. To ogromne automatyczna stacja międzyplanetarna (AMS) była przeznaczona dla badania Wenus i po wypadku weszły w gęstą atmosferę tuż nad kontynentem północnoamerykańskim, zapadając się południowo-wschodnia Kanada 9 grudnia 1965 r. Zbiegaj się nie tylko dzień i miejsce uderzenia sondy międzyplanetarnej, ale także kształt aparatu, przypominający dzwonek lub gigantyczny żołądź.
Nie trzeba dodawać, że fragmenty AMS, które przetrwały, reprezentowały bardzo duże zainteresowanie ekspertów NASA. Również radziecki aparat został wyposażony w nowe źródło energii radioizotopowej i może prowadzić do skażenia radioaktywnego miejsca upadku.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Gordon i ufolodzy w każdy możliwy sposób zaprzeczają jednak takiej wersji astronom Bob Schmidt z Pittsburgha kontrowersje z „niezależnymi naukowcy „powołują się na fakt, że na koniec jego koledzy z NASA 1965 badał uzyskany skądś fragment stożka nosa upadła rosyjska rakieta.
Zasadniczo można również wyjaśnić pewną rozbieżność w czasie opadania. Kosmos-96, który wszedł do stratosfery nad Kanadą o 3:18 rano – dla 13 godzin przed katastrofą w pobliżu Keksburgom. Faktem jest, że przypadek sytuacji z AMS towarzyszyło oddzielenie ogniw słonecznych i następnie rozwidlenie aparatu na duże fragmenty. Jeden z nich – bardziej opływowy przedział na nos – udało się wykonać dodatkowe zakręty wokół Ziemi, wpadając do lasu Kexburg wieczorem 9 października.
W tym samym czasie rosyjski cyrylica pojawiający się w sadzy mógłby równie dobrze myl się z nieznanymi „hieroglifami”.
Oleg FAYG
NASA USA
