Ponad dwie dekady później międzynarodowy zespół badawczy zidentyfikował tajemnicze galaktyczne źródło promieniowania gamma: ciężką gwiazdę neutronową z towarzyszem o małej masie, która ją orbituje.
Korzystając z nowych technik analizy danych działających na około 10000 map graficznych w ramach rozproszonego projektu nauk cywilnych Einstein @ Home, zespół zidentyfikował gwiazdę neutronową na podstawie jej regularnie pulsujących promieni gamma poprzez dogłębną analizę danych Fermiego. Co zaskakujące, gwiazda neutronowa jest całkowicie niewidoczna w falach radiowych. Układ podwójny został scharakteryzowany w ramach kampanii obserwacji w całym spektrum elektromagnetycznym i pobił kilka rekordów.
Gwiazda neutronowa również obraca się wokół własnej osi z prędkością ponad 30000 obrotów na minutę, co czyni ją jedną z najszybciej wirujących gwiazd. Jednocześnie jego pole magnetyczne – zwykle niezwykle silne w gwiazdach neutronowych – jest wyjątkowo słabe. Obserwacje astronomiczne z 2014 roku umożliwiły określenie właściwości orbit gwiazdy podwójnej.
„Fakt, że za źródłem promieniowania gamma znanym od 1999 roku kryje się gwiazda neutronowa, jest uważany za prawdopodobny od 2009 roku. W 2014 roku, po obserwacji układu za pomocą teleskopów optycznych i rentgenowskich, stało się jasne, że jest to bardzo gęsty układ podwójny. Ale wszystkie poszukiwania gwiazdy neutronowej jak dotąd zawiodły '' – powiedział współautor badania, dr Colin Clark z Jodrell Bank Center for Astrophysics na University of Manchester.
Aby jednoznacznie udowodnić istnienie gwiazdy neutronowej, konieczne jest wykrycie nie tylko jej fal radiowych czy promieni gamma, ale także ich charakterystycznych pulsacji. Obrót gwiazdy neutronowej powoduje regularne migotanie, podobne do okresowego migotania odległej latarni morskiej. W tym przypadku gwiazda neutronowa nazywana jest odpowiednio radiem lub pulsarem gamma.
Tajemnica niezwykłego układu gwiazd neutronowych została ujawniona 20 lat później dzięki tysiącom ochotników. Nowe badanie, opublikowane dzisiaj w Astrophysical Journal Letters, jest możliwe dzięki wsparciu komputerowemu 10 000 ochotników.
Wolontariusze przekazali Einstein @ Home bezczynne cykle kart graficznych (GPU) swoich komputerów. W mniej niż dwa tygodnie zespół dokonał odkrycia, którego obliczenia na zwykłym komputerze zajęłyby wieki.
Po zidentyfikowaniu pulsara gamma zespół poszukiwał jego fal radiowych. Nie znaleźli żadnego śladu, chociaż używali największych i najbardziej czułych radioteleskopów na świecie, w tym Lovell Jodrell Bank Telescope. Tym samym PSR J1653-0158 staje się drugim szybko wirującym pulsarem, z którego nie widać żadnych fal radiowych.
Obecnie istnieją dwa możliwe wyjaśnienia tego: albo pulsar nie wysyła fal radiowych na Ziemię, albo, co bardziej prawdopodobne, chmura plazmy otacza układ podwójny gwiazd tak całkowicie, że żadne fale radiowe nie docierają do Ziemi.
W kolejnym kroku przeszukali dane z pierwszej i drugiej sesji obserwacyjnej przy użyciu detektorów Advanced LIGO pod kątem możliwych fal grawitacyjnych, które wyemitowałaby gwiazda neutronowa, gdyby była lekko zdeformowana. Ale poszukiwania znowu się nie powiodły.
