Zdjęcie z otwarte źródła
W 2012 r. Gad, cały świat czekał na koniec świata „według kalendarza Majów”. Minął fatalny rok, ale nie nastąpił koniec świata. Proroctwo Majów okazał się mitem – najpopularniejszym z serii nieporozumień na temat starożytności Rdzenni mieszkańcy Ameryki. Ale są też inni … Maya zniknęła na długo wcześniej do klasycznych europejskich centrów Majów, takich jak Tikal, Kopan, Palenque rzeczywiście został opuszczony w 10. wieku, ale na północy na półwyspie Jukatan ich kultura istnieje od dawna. Tak i inne obszary Majów również były dalekie od opuszczenia. Maya wciąż udało się walczyć z najeźdźcami z zagranicy. I najpierw z nimi poznałem … samego Krzysztofa Kolumba! W latach 40. XV! wieku Jukatan został zdobyty, w 1697 r. upadło ostatnie niepodległe państwo – Tayyasal i zapomnieli o Mayi. Tak narodził się drugi mit. Ameryka od niepamiętnych czasów zamieszkały przez dzikusów z wysoko rozwiniętej ludności tubylczej cywilizacje w Nowym Świecie, mówią, nie, nie było i nie może być. W W 1832 r. Ruiny Palenque zbadał Jean Frederic de Waldeck. Po powrocie do Paryża opublikował książkę o starożytności Majów. Ona jest cieszył się sukcesem z artystami, ale nie został zauważony archeolodzy. Waldeck był romantykiem, a nie naukowcem – wierzył w to budowniczymi indyjskich miast byli Atlantydzi lub Egipcjanie, i odpowiednio „poprawił” rysunki. Dlatego pomimo cnoty nieartystyczne nie stanowią wartości naukowej. Następnie amerykański dyplomata wyruszył w poszukiwaniu starożytnych miast. John Lloyd Stephens i angielski artysta Frederick Casherwood. Wyprawa trwała od 1839 do 1841 r. W 1842 r. W Nowym Jorku Książka Stephensa Impresje z podróży do Ameryka Środkowa, Chiapas i Jukatan, a dwa lata później kolega z pracy Caserwood wydał własną pracę. Raport Stephensa był szczegółowe i szczegółowe oraz mistrzowsko wykonane rysunki Caservwood z dokładność przewyższyła fotografię, odtworzone zabytki starożytne miasta. Nie utraciły znaczenia dokumentacyjnego i teraz: w końcu wiele z tego, co zostało schwytane, zostało schwytanych później lata Zarośnięte lub upadły. Świat został skonfrontowany z faktem: w Ameryka, „kraina dzikusów”, znalazła ślady potężnego starożytnego cywilizacja. Nieco później Francuz Charles Etienne Brasser de Bourbur znalazł w archiwach zachowane rękopisy Majów: część kodeksu madryckiego, Epicka Maya-Quiche „Popol-Vuh”, nagrała jedyną zachowaną do tej pory naszych czasów Majowie grają Rabimal-Achi. Jednak naukowcy tego nie zrobili Wierzyli, że Hindusi zbudowali miasta w Selva. Miasta Majów nie Maja zbudowana w XVI wieku. „obrońca Indian” Bartolome de Las Casas wysunął hipotezę, że Hindusi są potomkami zaginionych „dziesięć plemion Izraela”, które przeniosły się do Nowego Świata. W XIX c. pomysł został opracowany przez Mormonów. Ich zdaniem aztecki bóg Quetzalcoatl (on jest Mayan Kukulkan) – to jest Jezus Chrystus. Kolejna hipoteza o pochodzeniu Majów – „Atlantyku”, zostało po raz pierwszy wyrażone w XV! wiek Kiedy w XIX wieku odkryto ruiny miast Majów, Atlantyda została ponownie zapamiętana, a zatopiony kontynent został ogłoszony pospolitym centrum kultury Starego i Nowego Świata, „bojler” wszystkich wysokich cywilizacje starożytności. Pierwszy „atlantolog” uważa Amerykanina Ignacy Donelly, który w 1882 roku opublikował książkę Atlantis – świat przedpotopowy. ”W Rosji jego wyznawcą był NF Żirow. Wersja Maya ma stosunkowo późne pochodzenie egipskie. Jej pierwszy wysunąć Waldecka, jednego z pierwszych „odkrywców” starożytnych miast. Ale… nie zapomniałem o Atlantydzach. Przyniesiona cywilizacja w Dolinie Nilu Koloniści z Nowego Świata wyszkolili … mieszkańców Atlantydy – wierzył Francuz O. Le Plongeon. I przedstawił się Anglik E. Smith teoria „geolityczna”, zgodnie z którą wszystkie wysokie kultury pochodzą z Egiptu. Norweski podróżnik Tour Heyerdahl w 1969–1970 przepłynął Atlantyk papirusową łodzią Ra. Do niego udało się wykazać – egipskie podróże do Ameryki technicznie są możliwe. Ale czy naprawdę zostały wdrożone? Teoria obala czynnik czasu. Okres świetności starożytnego Egiptu – III Millennium BC, cywilizacja Majów – granica naszej epoki. W nowym Grecy wysyłali także światło – od Odyseusza do żołnierzy Aleksandra Macedoński – Fenicjanie, Azjaci, Afrykanie, Rzymianie … Nawiasem mówiąc, ten ostatni odwiedził Meksyk – podczas wykopalisk odkryłem kilka starożytnych rzymskich gadżetów. Jest jednak mało prawdopodobne, że żeglarze z Rzym przybył tam z własnej woli i podwójnie wątpliwe, by byli starożytni nauczyciele Majów. Podobne cechy kulturowe po obu stronach oceany są obecne, ale nie są spowodowane więzami przedkolumbijskimi, ale ogólne prawa rozwoju cywilizacji. Tymczasem badania trwało Dane wykopaliskowe pokazały – zbudowano starożytne miasta Sami Majowie. Ale jak je nazywano w rzeczywistości (szeroko znane nazwiska – warunkowe)? Kto był zarządzany? Dlaczego mieszkańcy zostawiłeś ich? Można się tylko zgadywać … Porzucone miasta Jednym z autorów tego mitu był Silvanus Majów Morley i spopularyzowany przez Kurta Waltera Kerama. Rysuje epos obraz relokacji: „Cały naród, składający się głównie z mieszkańców miasta, nagle opuścił swoje solidne i silne domy, pożegnał się z ulicami, placami, świątyniami i pałacami i przeprowadził się na daleką dziką północ. Żaden z tych osadników nigdy wrócił do starego miejsca. Wizualizować potworny i całkowicie niezrozumiały charakter tego incydentu, wyobraź sobie na przykład, że naród francuski … nagle niespodziewanie przeniósłby się do Maroka. Prawie nie dotarłem miejsce, zabrałoby się do budowania tego, co właśnie zostawili na łaskę losu – świątynie i miasta. ”Miasta Majów klasyczne ery naprawdę zginęły – jednak nie wszystkie naraz i nie wszystkie naraz. Agonia trwała około stu lat. Przyczynę katastrofy nazwano: wyczerpanie ziemie, epidemie, głód, obca inwazja, bunt … To problem nie został do tej pory rozwiązany. Społeczeństwo bezklasowe w tym czasie jak niektórzy opłakiwali przedwczesne zniszczenie miast, podczas gdy inni twierdzili Maya … nie byli. Ruiny odkryte przez archeologów – ośrodki rytualne, w których mieszkali kapłani, a lud przybył tylko po to rytuały. Jeśli nie ma miast, nie ma handlowców lub rzemieślnicy, bez wojowników, bez królów! Tylko kapłani i chłopi. Niektórzy poszli jeszcze dalej, twierdząc, że były to stanowiska kapłańskie wybrany, okupowany tylko przez krótki czas, który służył temu, „popularny” wybrani “powrócili do pracy na ziemi. Podobne poglądy (choć nie tak radykalnie) trzymał się słynnego Majów Eric Thompson. Obsesja na punkcie czasu Thompsona i jego wyznawcy przypisywali Majowskiej swoistą „filozofię czasu i twierdził, że stele i ołtarze zostały wzniesione tylko po to, by go wskazać ruszać się. Thompson wierzył: żaden tekst nie pochwala władcy podbój – ich treść oznacza jedynie idee filozoficzne. Podobne pogląd był spowodowany faktem, że przez sto lat wszystkie postacie Majów tylko znaki kalendarza zostały odszyfrowane. Jeden z Deszyfratorem był sam Eric Thompson. Zdesperowany, aby zrozumieć teksty, on ogłosili, że nie mają nic poza datami. Więcej naukowców studiował Mayę, tym więcej pytań, fałszywych interpretacji i hipotezy. Zachowane kody, napisy na stelach i artykuły gospodarstwa domowego mogli odpowiedzieć na wiele pytań – ale milczeli. Kto rozszyfrowane hieroglify Majów? Pierwsze próby deszyfrowania były zrobione po odkryciu porodu na Jukatanie „brat Diego de Landa. Landa cytowany w rękopisach tak zwany „alfabetem” – 27 znaków Majów, które jego zdaniem odpowiadają hiszpańskim literom, podał „alfabet” z przykładami, nie pomogli jednak badaczom, ale wręcz przeciwnie, pomylili ich. Słowo dwóch liter „le” („snare”) zostało nagrane na cztery hieroglify i słowo „cha” („woda”) – trzy. Powyżej „alfabetu Landa” pokonaj kilka generacji dekoderów. Jurij Walentinowicz Knorozov zrozumiał – między pisarzem Mayą a mnichem się zdarzyło nieporozumienie. Landa, dyktując, nazwał każdą literę imieniem, i to – całe słowo. Na wszelki wypadek Indianin nagrał wszystko powiedział. Rezultatem były bzdury, które przewróciły się sens. Po przeczytaniu przykładów „metodą Landy” naukowiec był tego przekonany domysł jest poprawny. Knorozov udowodnił, że znaki „alfabetu” nie przekazują litery i ich nazwy – samogłoski i sylaby oraz uzasadnienie ogólne Zasady dekodowania Majów. Jego praca posłużyła za podstawę do dalszych badań. Jednak aby postacie „mówiły” zajęło dekady. Więc lepiej to powiedzieć Knorozov nie „rozszyfrował”, ale zdecydowane podejście, położył podwaliny deszyfrowanie. Obecnie dekodowane są ponad dwie trzecie hieroglify. Przywracany jest bieg wydarzeń historycznych, nazwy są zwracane do miast, upadają ustalone przekonania. Oświecona Teokracja okazała się równie utopijna jak „społeczeństwo bezklasowe”, rządzone przez kapłanów wybranych spośród chłopów. Posiadłość kapłańska … nie istniała lub grała nieletniego rola, a władza króla była dziedziczna. Okazało się, że to mit Spokój Mayi, ich obsesja upływu czasu i nieziemski. Kamienne kroniki zachowują informacje o zwycięstwie kampanie, zamachy stanu, walki i sojusze z obcokrajowcami. Maya przestał być „tajemniczy”, „wyjątkowy”, „nieznany” przez ludzi. Część mitów generowanych przez brak informacje. Niektóre pozostały – popularyzacja osiągnięć naukowych przez dziesięciolecia pozostają w tyle za odkryciami. Okazał się nieustępliwym mitem atlantes i inni zagraniczni „profesorowie” o opuszczonych miastach, część innych związanych z „niepoznawalnym” i „mistycznym”. Te mity kochani przez reporterów. Ale przepisz to samo w kółko nudny Mity wymagały odświeżenia. Nie musiałem długo czekać. Istnieją … Kryształowe czaszki Najsłynniejsza czaszka – „Mitchell-Hedges” lub Skull of Doom. Mówią go w 1927 roku odkrył córkę archeologa F.A. Mitchell-Hedges Anna podczas wykopalisk Miasta Majów w Lubaantuna. Czaszka została wykonana z litego kryształu kryształ, dolna szczęka była przymocowana osobno, oczodoły świeciły i odbite promienie światła dzięki systemowi kanałów i pryzmatów z tyłu części W 1964 r. Anna przekazała artefakt krytykowi sztuki Frankowi Dorland, który przeniósł go do firmy Hewlett-Packard na studia, ale eksperci nie rozumieli, jak to zostało zrobione. Kiedy i po co – także niejasne. Uważa się, że czaszka może służyć do gromadzenia i przekazywania informacja, może być narzędziem do wróżenia, rodzajem szkła powiększającego, być wykorzystywany do celów leczniczych, a nawet spełniać życzenia. Istnieje również hipoteza „techniczna” – pryzmat wycięty z tyłu części artefaktu, przypomina … płyn do pracy z laserem urządzenia! Znaleziono także inne kryształowe czaszki w XIX wieku Pojawił się Paryż i czaszka z British Museum, wielu kryształowe artefakty pojawiły się niedawno w mglistych latach dziewięćdziesiątych odkrył „Czaszkę Himmlera”. Na przełomie XX i XXI wieku kryształ czaszki stały się modne. Poświęcono im wiele publikacji, aw 2008 r „Indiana Jones and Kingdom of Crystal” czaszki. ”W rzeczywistości czaszki są fałszywe. Nie znaleziono czaszki losu wydobyty i nabyty przez Mitchell-Hedges na aukcji. Wcześnie czaszki – owoc działalności francuskiego poszukiwacza przygód Eugene’a Bobana. Złowieszcze artefakty odpowiadały europejskiej koncepcji Indianie ze swoimi krwawymi obrzędami i „mistycznymi rytuałami” niż i oszuści skorzystali. Kosmonauta Pakal W 1952 roku Meksykański archeolog Alberto Rus odkrył w piramidzie świątyni Napis grobowiec ze sarkofagiem. Zmarły był niezwykle duży -173 cm dla Indian. Wkrótce pojawiła się wersja, że to – Europejczyk, który przekroczył Atlantyk na długo przed Kolumbem i stał się deifikowany władca Palenque. W 1968 r. Pisarz science fiction Alexander Kazantsev wysunął bardziej ekstrawagancką hipotezę. Przez jego opinia, Palenque jest pochowany … kosmita. Ulga na pokrywie Sarkofag przedstawia astronautę pilotującego statek kosmiczny. Schwytano maskę pogrzebową i rzeźby znalezione w krypcie ludzie o dziwnym wyglądzie – z noskiem nad brwiami. Ta hipoteza uwielbiał Szwajcar Erich von Daniken w najlepiej sprzedającej się książce „Wspomnienia przyszłość. „Niewielu nie czytało w dzieciństwie opisu„ obcego z Palenque ”- przedruki z książki von Daniken zostały umieszczone w wielu edycje. Obraz reliefu i rysunek zostały dołączone do odwołania „rakiety” z objaśnieniami. Na pierwszy rzut oka dowody były przekonujące. Jednak … science fiction jest nieco „poprawiono” obraz: rozmazano niektóre części, które nie są powiązane połączony ciągłą linią, aby dać „astronautom” więcej naturalna poza, umieścił cały obraz w niewłaściwym, poprzecznym pozycję, podczas gdy trzeba patrzeć na piec wzdłużnie. O kim pochowani w sarkofagu, mogli powiedzieć na nim napisy, ale razem z nimi czytający naukowcy popełniali błędy. Amerykańscy Mayanists David Kelly i Merle Green Robertson powiedział, że zmarły ma 80 lat o imieniu Pacal (Shield), który rządził Palenque od 615 do 683 r. ożenił się z dwunastoletnim nastolatkiem: najpierw – z matką, a następnie – z siostra, była krasnoludem i w wyniku kazirodczych małżeństw cierpiał na deformację nóg. Własny napis Alberto Rusom okazał się równie niedokładny, hieroglificzny Palence udało się czytać dopiero na przełomie XX i XXI wieku. Okazało się że władca Majów nie jest pochowany w Świątyni Inskrypcji. Jego naprawdę nazywał się Pacal, ale w wieku 12 lat nie ożenił się z matką, ale został wzniesiony przez nią na tronie. Napis sarkofag – lista przodków król Biografia Pa-kala została przywrócona na podstawie innych teksty. Sarkofag Pa-kal został nazwany „Kamienną Arką Boga Kukurydza ”, a sama świątynia – Bolon Yet Naah -„ Sala Dziewięciu Osiągnięć ”. Podsumowując historię mitów Majów, nie można nie wspomnieć najważniejszy jest mit o końcu świata. Oczywiste jest, że jest to reklama projekt. Czy ma jednak historyczne, naukowe podstawy? Według słynny amerykański Mayan Michael Co, dla religii ludów Mezoamerikany, w tym Majowie, charakteryzują się powtarzające się cykle stworzenia i zniszczenia. Każda długość miał 13 Buck-tunów – nieco mniej niż 5200 lat – i Armageddon miał przyjść ostatniego dnia trzynastego baktun, kiedy zgodnie z kalendarzem „długiego liczenia” następny wielki cykl się zakończy. „Majowie” pozostawili „proroctwo”. W 1996 r David Stewart, specjalista od pisania Majów, wraz ze swoim kolegą Stephen Houston odkrył stelę z inskrypcją z fortecy Tortuguero. Po odszyfrowaniu okazało się: „Trzynasta dobiegnie końca cztersetna rocznica dnia 4 Ahaba trzeciego dnia miesiąca Kankin. Tego dnia Bolon Yokte, bóg zmian, zstąpi na (z / z?) Czarnych? i zrobi ?? „Ten niezrozumiały tekst to słynna przepowiednia koniec świata. Jednak jego tłumaczenie jest niedokładne, jako część znaków jest uszkodzony. Co więcej, jest częścią innego, większego napisu o poświęcenie budynku. O „przepowiedniach” i „dniu zagłady” staliśmy się nieznane z prac naukowych, ale z ezoterycznych książek takich jak The Mayan Factor autorstwa Jose Arguellesa, The Mayan Cosmogenesis: 2012 autorstwa John Jenkins i inni. Później pojawiły się fantastyczne thrillery i także filmy katastroficzne. We współczesnym micie pomysły są mieszane Majowie i Aztekowie. Aztekowie naprawdę mieli legendy apokalipsa. Zgodnie z ich przekonaniami żyjemy w Piątej Erze, która, podobnie jak cztery poprzednie, powinno to zakończyć się katastrofą. Ale dokładne daty nie dzwonili. Maya miała tak zwanego Long Count. Początkowy dzień cyklu to 06.11.12, 3113/14 pne, koniec – 21/23 grudnia 2012 r. Jednak Majowie nie czekali na „koniec świata”, więc podobnie jak w 4772 roku mieli świętować rocznicę koronacji króla Pakala. Autor: T.Plikhnevich Źródło: „Ciekawa gazeta. Świat nieznanego” Nr 12 2013
Czas Atlantydy Starożytne artefakty Egipt Koniec świata Rosja Sarkofagi Artyści Cywilizacja Majów
