Zdjęcie z otwartych źródeł
Ekuana jest dzikim plemieniem, które szuka swojej nędznej egzystencji w lasach Amazonii. Prowadzony przez białych do najbardziej niedostępnych zakątków lasy deszczowe zdominowane przez hordy komarów i krokodyli ludzie żyją w epoce kamienia łupanego, zajmują się polowaniem i zbieraniem. W rzadkie święta, spotykają się, odprawiają dziwne rytuały bez muzyki przypominającej taniec. Pod koniec festiwalu oni jedz sproszkowane kości zmarłych krewnych, dając wyzwolenie dla ich dusz.
Plemię Makiritare lub Ekuan, jak się nazywają, dość duży i ma około 10 000 osób. Mówią różnymi dialektami i są inaczej nazywani, w w zależności od siedliska, które jest również ich siedzibą domowe duchy.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Ekuany żyją w dżungli między Brazylią a Wenezuelą w Wioski Shabono. Shabono to ogromny dom pod postacią pierścienia baldachim liści palmowych z otwartą przestrzenią pośrodku. Nieprzepuszczalne lasy deszczowe otaczają ten cienki pierścień zieleni mur, a za nim zaczynają się niebezpieczeństwa – jadowite węże, duże drapieżniki i wrogowie są wojownikami innych plemion. W każdej wiosce mieszka zwykle od 40 do 300 osób, gdzie każda rodzina zajmuje część płci pod baldachimem pierścienia. Sąsiedzi nie są od siebie odgrodzeni ściany, a życie ma prymitywny charakter wspólnotowy. Jeśli na przykład para chce uprawiać seks, a następnie są usuwani pobliski las.
Więzy wewnątrz rodziny są silne i są traktowane z szacunkiem. A jeśli nastąpi zdrada, mąż karze przeciwnika w szczególny sposób. Uderza bezczelną głowę pałką siła Czasami cios jest taki, że nieszczęśliwy upada skoszona i może pozostać kaleką na całe życie. Oddany mąż uprawniony do pierwszego strajku, ale jeśli on
Zdjęcie z otwartych źródeł
spudłował, wtedy przeciwnik może uderzyć się w głowę, a potem niewierna dziewczyna idzie do przeciwnika. Przegrany będzie mieszkał spędzanie czasu sam na sam z jednym przyjacielem – psem. Może wtedy jakaś współczująca wdowa zgodzi się zawiesić wiszące pudełko obok hamaka.
Małe pożary nieustannie płoną w każdym shabono. Często oni po prostu dym, aby odstraszyć komary i inne złe duchy, które leci niewidocznie.
Ekunowie nie obciążają się ubraniem i chodzą nago. Mężczyźni powieś ich członków specjalną liną, aby podkreślić dojrzałość, a kobiety noszą różne ozdoby z piór papug i kolorowe muszle. Kobiety nadrabiają brak odzieży rodzaj piercingu: wbij długie pręty w policzki, nosy i usta Ecuanie jedzą „jakie perfumy wyślą” – banany, owoce, warzywa, larwy, ryby i zwierzęta. Specjalna uczta to mięso kraba i pająków. Te ostatnie są spożywane z przystawką bananową. Dzikie dobrze odróżniają trujące robaki i gąsienice od jadalnych. Jeśli jeśli złapie się larwy o długich włosach, gotuje się je na węglu drzewnym liście palmowe.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Uprawa i zbieranie warzyw, zbieranie głównie kobiety, a mężczyźni są myśliwymi. Indianie do polowania używają głównie cebuli ze strzałami rozmazanymi jadem kurary. Ale… nie każdy zna sekrety jego przygotowania, ponieważ istnieje wiele tabu.
Nieudane stosunki z cywilizacją pozostawiły ślad w języku ecuan, i nazywają białego człowieka słowem, które oznacza całe zło i zdradziecki. Jednak płacą tyle samo za dobre podejście. W Francuzka o imieniu Dżungla mieszkała obok tego plemienia Jeanne Ledloff, która później napisała rewelacyjną książkę o cechy rodzicielstwa „Jak wychować dziecko szczęśliwe”. Ta książka stała się podstawą modnej teorii pedagogicznej.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Jeanne oparła swoją teorię na zasadach edukacji dzikusi. Powiedziała to po czwartej wyprawie „… nagle zrozumiał, że nie widziała ani jednego konfliktu między dziećmi lub między dzieckiem a dorosłym. Chłopaki natychmiast i chętnie posłuchali dorośli i często nosili dzieci podczas zabawy lub praca. ”Doszła do wniosku, że powodem były dzieci żyjcie w zgodzie, a dorośli nigdy nie karcą ich dzieci.
Ledloff pisze, że wiele razy widziała bardzo małe dzieci Ekuna grająca samotnie na skraju urwiska i w innych niebezpiecznych miejsca, ale nigdy nie było żadnych wypadków. Ona dzwoni współcześni rodzice wracają do naturalnego podejścia do edukacji małe dzieci, w tym długotrwałe karmienie piersią karmienie, spanie razem i noszenie dziecka przez cały czas lub w specjalnym sosie.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Zabawne jest to, że w swojej książce Francuzka je podziwia dzikusów, których życie stanowiło podstawę najbardziej okrutnego filmu horror Cannibal Holocaust nakręcony przez włoskiego Deodato. Ten film został zakazany w wielu krajach. Rzeczywiście, Hindusi, pomimo „właściwej” edukacji mają dziwne i okrutne zwyczaje, które prowadzą do samozagłady. Ogólnie w zasadach dżungli zachowania są trudne, a rodzice uczą dzieci nikomu wybacz i natychmiast odeprzyj. Zasady odwagi okażą się przydatne, jeśli wrogowie przybędą obrabować wioskę i ukraść kobiety
Jeanne Ledloff zauważyła skłonność Indian do agresji, jednak milczała na ten temat. Krytykuje współczesną cywilizowaną świat uzależnienia od uzależnienia. Ale z jakiegoś powodu nie pisze o rytuale narkomania wśród Indian, która od dawna stała się częścią ich życia.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Hindusi stale podczas ceremonii i podczas odpoczynku lokalny halucynogen – pina. Zwykle natychmiast zażyj lek po dorosłości, a te procedury są ich częścią struktura publiczna.
W rzeczywistości początek komunikacji z duchami jest jak służenie w wojsku ludy cywilizowane. Każdy powinien być w stanie to zrobić, a ty możesz mów z ufnością o masowej magii w tym plemieniu. Kołki są wydobywane z nasiona jednej z roślin tropikalnych. Przez tubylczych tubylców wdychaj narkotyk, „przyprawiaj” tę akcję magicznymi rytuałami i natychmiast wejdź do nadprzyrodzonego świata duchów.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Używając narkotyków, każdy może tymczasowo zostać czarodziejem lub szaman. Prosty wojownik mający kontakt z duchami może spróbuj rozwiązać problemy plemienia. Może nagle zacząć intonować niektóre poetyckie teksty, tańczyć lub myśleć o sobie jak o ptaku. Na zewnątrz wygląda jak typowy narkoman pod dobrą dawką. Ogólnie rzecz biorąc, widok nie jest dla osób o słabym sercu.
Jeśli w plemieniu ktoś jest poważnie chory, to tutaj, aby pomóc przychodzi profesjonalny czarodziej. Aborygeni wierzą, że dusza pacjenta opuścił go lub został porwany przez czary. Tylko szaman jest w stanie znajdź ją i wróć do ciała. W rzeczywistości czarownik jest lekarzem i psychiatrą w jednej osobie. Ogromne znaczenie w leczeniu ma wiara w jego umiejętności i cała społeczność, bez wyjątku, w której czarownik i pacjent żyją. Zwykle szaman przywołuje ducha małpy, który może przywrócić zagubioną duszę. Najciekawsze jest to, że często pacjent naprawdę wraca do zdrowia.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Najbardziej niesamowite zwyczaje kojarzą się z festiwalami, kiedy ecuana spotykamy się, aby nie tyle się ze sobą komunikować, ile z perfumami. Zwykle obchodzony podczas dojrzewania papai. Dziewczyny malują swoje ciała prostymi wzorami, ale dla mężczyzn tak naprawdę ich to nie obchodzi, ponieważ biorą dużo halucynogenu i ich przyjaciele na tym święcie to perfumy.
Wszystko zaczyna się od dziwnych męskich tańców w kucki bez instrumentów muzycznych. Taniec, a raczej czołganie się kucają, mówią recytatywni, krzyczą i wyją. Niektóre natychmiast tracą przytomność i zostają odciągnięci. Działanie może iść do walki, ponieważ ukamienowani żołnierze są już niczym oni myślą.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Święto kończy się bardzo ważnym rytuałem – ceremonią endokannibalizm. Kobiety pomalowane na czarno noszą kosze kości zmarłych krewnych i mężczyzn – pnie drzew, w które kości zostaną zmiażdżone przez wiele godzin w płytkie proszek Dzicy wierzą, że dusza zmarłego wejdzie do środka w dżungli, jeśli krewni nie uwolnią jej od ziemskich więzi, jedzenie tego proszku kostnego. Jest zmieszany z bananem kleik, umieszczony w specjalnym kulchek z liści i krewnych odpraw rytuał wchłaniania tej strasznej mieszanki. Tylko z ostatnim kawałek tego, dusza zmarłych pójdzie do zaświatów.
Czas życia
