Nowe badanie przeprowadzone przez kosmologów z University of Chicago i Michigan State University potwierdziło znaczenie supernowych typu la w mierzeniu tempa rozszerzania się Wszechświata. Odkrycia te potwierdzają szeroko rozpowszechnioną teorię, że rozszerzanie się wszechświata przyspiesza i że to przyspieszenie jest związane z tajemniczą siłą znaną jako ciemna energia.
Wykorzystanie światła z eksplodującej gwiazdy, tak jasnego jak światło całej galaktyki, do określenia kosmicznych odległości w 2011 r. Zostało nagrodzone Nagrodą Nobla w dziedzinie fizyki. Metoda opiera się na założeniu, że podobnie jak przy pomiarze odległości żarówkami o znanej mocy, wszystkie supernowe typu Ia mają prawie taką samą maksymalną jasność w momencie wybuchu. Ta sekwencja pozwala na użycie ich jako latarni nawigacyjnych do pomiaru odległości w przestrzeni – im słabsze światło, tym dalej gwiazda. Jednak w ostatnich latach metoda ta została zakwestionowana ze względu na wykrywanie niezupełnie spójnych emisji tego typu supernowych.
Niedawna krytyczna historia wykazała, że jasność supernowych typu la można podzielić na dwie różne podklasy, co może prowadzić do problemów podczas pomiaru odległości. Jednak nowe badanie przeprowadzone przez Davida Sinabro z Kavli Institute, analizujące dane z misji Sloan Digital Sky Survey, sugeruje, że po prostu nie ma dowodów na podklasę jasności.
Źródła: fiz