Zdjęcie z otwartych źródeł
Pracownicy American CDMS Collaboration Announcement ich detektory zdołały naprawić ślady istnienia WIMP – cząstki, z których zasadniczo składa się ciemna materia. Rzetelność statystyczna tego eksperymentu jest bardzo wysoka – to 99,81 procent. Jednak inni fizycy mają wątpliwości że złapano WIMP – okazało się to zbyt łatwe znaleziona cząstka. Światowa społeczność naukowa nie miała czasu świętować odkrycie dowodów na istnienie fermionów Majeranki, które według fizyków są kandydatami rola cząstek ciemnej materii, gdy pojawiła się wiadomość o wiarygodności odkrycie WIMP-ów – innych cząstek tej tajemniczej substancji. Współpracownicy CDMS (Cryogenic Dark Matter Search – coś istnieje „kriogeniczne poszukiwanie ciemnej materii”), której detektory znajdują się w kopalni „Sudan” w stanie Minnesota (USA), powiedział jakie jest prawdopodobieństwo ich znalezienia WIMP w ostatniej serii eksperyment to trzy sigma (w zwykłym języku oznacza to 99,81 procent). Chociaż przewidywano istnienie WIMP dawno temu naukowcy wciąż nie mieli praktycznie nic wiedzieć, czym są te cząsteczki. Eksperymenty wcześniej przeprowadzone przez tego samego personelu CDMS wykazało, że tak mają masę, a ponadto niezbyt małe – od 30 do 100 GeV (dla Porównanie – masa elektronu wynosi około 0,15 MeV). Z wyjątkiem Wiadomo o WIMP, że cząstki te pochodzą ze wszystkich czterech typów interakcje uczestniczą tylko w słabych i grawitacyjnych. Dlatego są tak trudne do wykrycia nawet przy najbardziej nowoczesne urządzenia. Krótko mówiąc, cząsteczki te są całkowicie uzasadnij nazwę nadaną im przez naukowców – ponieważ słowo „WIMP” to skrót od „Weakly Interacting Massive Particle”, co oznacza „słabo oddziałująca masywna cząstka”. Ale co z czy mogę je zarejestrować? Najłatwiej to zrobić pośrednio. tak przy okazji. Jedna z nich jest następująca – wiadomo o tym większość WIMPów leci przez słońce bez interakcji z nim substancja. Jednak jeśli dana cząstka jest rozproszona na jednym z nich jądra w słońcu, może zmniejszyć prędkość i pozostać pole grawitacyjne naszej gwiazdy. Tak stopniowo gromadząc się w tym studni potencjału grawitacyjnego, wimps koncentrować się, w wyniku czego rozpoczyna się ich proces anihilacja. W rezultacie neutrina z wystarczająco wysoka energia. Odjeżdżają bez przeszkód środek słońca i zmierzający we wszystkich kierunkach, w tym do naszego planeta Cóż, na Ziemi te neutrina można wykryć za pomocą za pomocą specjalnych detektorów. Jednak niektórzy fizycy są pewni że wimps można wykryć w wyniku bezpośredniego eksperyment, tak robili pracownicy od kilku lat wyżej wspomniana współpraca CDMS. Samo laboratorium prezentuje kamera umieszczona głęboko w szybie, w którym jest kilka stojaków z dyskami krzemu i germanu. Zawierają w temperaturze tylko 0,04 stopnia powyżej zera absolutnego. Jest konieczne w celu ochrony tych urządzeń przed tzw tło zewnętrzne (na przykład trafienia neutrino z kosmosu promienie lub cząstki radioaktywne). Na powierzchni każdego z nich napędy są dwa detektory, z których jeden rejestruje się bardzo słabe wibracje dźwiękowe. Zakłada się, że powstają wtedy, kiedy cząstki ciemnej materii zderzają się z jądrami atomów krzemu lub Niemcy. Drugi detektor mierzy ładunek cząstek, które wybity z jądra podczas takich interakcji. Na podstawie tych danych naukowcy obliczają taki parametr, jak jądrowy przekrój reakcji (wartość charakteryzująca prawdopodobieństwo interakcji cząstki z rdzeń), znając to, możesz określić, która cząstka zderzyła się obecnie z jądrem atomowym germanu lub krzemu. I tutaj kilka dni temu, gdy sprawdzili współpracownicy CDMS wartości dolnego zakresu danych uzyskanych z krzemu detektory, znaleźli ślady trzech zderzeń WIMP z jądrami zwykłe atomy. Oczekiwana liczba takich zdarzeń, jeśli gdyby były hałasem, równa 0,7 sigma. Jednak po obliczenia stwierdzono, że wartość tego probabilistycznego wskaźnik nadal wynosi trzy. I chociaż dla pewności stwierdzenie, że długo oczekiwane odkrycie WIMP wymaga wartości w pięć sigma (jak na przykład w historii z bozonem Higgsa), ale a trzy sigma jest już dużym osiągnięciem. Można powiedzieć, że WIMP został praktycznie złapany przez wykrywacz krzemu CDMS-II. Jednak współpracownicy nie spieszą się z ich udostępnieniem entuzjazm. Faktem jest, że masa „złapanego” przez detektor CDMS-II cząstka ma 8,6 GeV, czyli dla WIMP też jest łatwe. Najnowsze dowody podano jako kontrargument spektrometr magnetyczny alfa zamontowany na ISS, który odkrył WIMP o masach w okolicach 250 GeV wszystko z teoretycznego punktu widzenia, ponieważ zgodnie z obliczeniami to cząstka powinna być setki razy cięższa niż proton (jej masa wynosi około 938,2 MeV), jednak istotność statystyczna wyniki eksperymentu na ISS były niewystarczające, dlatego też W takim przypadku trudno powiedzieć, co dokładnie wykrył detektor. Jednak pracownicy CDMS cytują dane kolejny eksperyment (współpraca CoGeNT), w wyniku którego WIMP o masie w zakresie 7–11 GeV, O zostały „złapane” przez detektor istnienie takich „lekkich” WIMP również wskazuje niektóre interpretacje promieniowania gamma odbieranego przez przestrzeń kosmiczną Teleskop gamma Fermi z centrum naszej galaktyki. Wszystko to przez opinia naukowców z CDMS sugeruje, że istnienie WIMP z masa mniejsza niż 30 GeV (teoretyczna dolna granica tego cząsteczki) jest całkiem możliwe, a jeśli to prawda, to detektor CDMS-II odkrył dokładnie tajemnicze składniki ciemnej materii i nic więcej … Anton Evseev
Niemcy ISS niedz
