Uczestnicy niefortunnej kampanii przez całe życie zatruli całe swoje życie, ale to nie on ich zabił. 
Zdjęcia z otwartych źródeł
Czaszki kilku członków wyprawy odkryte w 1945 roku na Wyspie Króla Williama (fot. National Archives of Canada / Canadian Press). Wyprawa Franklina stała się smutna bardziej tajemniczy. Chemicy z University of Western Ontario (Kanada) z przy użyciu zestawu najnowocześniejszych urządzeń stwierdzono, że słoiki, w których przechowywano żywność, nie były przyczyną ołowiu zatrucie załogi dwóch statków wypływających w połowie XIX wieku odkrywaj kanadyjską Arktykę. ”Być może nigdy się tego nie dowiemy przytrafiło się Franklinowi i jego zespołowi – lider jest pesymistą autor badania Ron Martin. – Ale jedno jest pewne: popularna hipoteza ołowiu znaleziona w kościach martwy, dotarłem tam z puszek, nie potwierdzone. ”Brytyjska wyprawa pod dowództwem Jana Franklin ruszył w drogę w 1845 roku i zniknął. Szczątki znaleziono niektórych ze 129 uczestników (ze śladami kanibalizm), ale półtora roku poszukiwań statków „Ereb” i „Terror” nic nie dali. Co się z nimi stało? Jak umarli? Na tym koncie są tylko spekulacje. Znaleziono trzy groby członków załogi Beachy Island, ekshumowano w 1984 roku. Analiza wykazała, że Bezpośrednią przyczyną śmierci było zapalenie płuc i gruźlica. W tym podczas gdy kości ludzkie znalazły nienormalnie wysoką zawartość ołowiu, które najprawdopodobniej znacznie osłabiły ich ciało i zachmurzyły się umysł. Sugerowano, że ołów wpadł do szkieletu żywność i żywność z lutu używanego do pieczętowania żywności w puszkach i jego koledzy ponownie przeanalizowali kości metodami, pojawiły się z czasem od czasu tych badań. Rzeczywiście było za dużo ołowiu i było również szerokie powszechne, a zatem jest mało prawdopodobne, aby mógł się w nich gromadzić ilości na kilka miesięcy podróży. Też nie miejsca o szczególnie wysokiej koncentracji ołowiu, które należałoby się spodziewać, jeśli toksyna została spożyta krótko przedtem śmierć Logiczne jest stwierdzenie, że zatrucie ołowiem miało miejsce jeszcze przed rozpoczęciem wyprawy i najprawdopodobniej zostało wchłonięte żeglarze przez całe życie. źródła ołowiu są wyłączone, a rury prowadzące statku fajki wodne. Ołów jest trucizną dla serca, kości, jelit, nerek, układ rozrodczy i nerwowy. Objawy zatrucia ołowiem obejmują zamieszanie, które bardzo kusząco wyjaśnia niektóre decyzje podjęte przez Franklina i jego załogę później jak ich statki utknęły w lodzie – na przykład wędruj dalej tundra, ciągnąca za sobą łodzie, załadowana w żadnym wypadku nie najbardziej niezbędne rzeczy, takie jak sztućce. Grupa pana Martina stwierdza, że jeśli Franklin i jego zespół naprawdę zatrute ołowiem już dawno nie mieliby się dobrze wyprawy Wyniki badań opublikowano w czasopiśmie Applied. Fizyka A. Opracowano z CBC News.
Czas życia wyspy
