Według badań przeprowadzonych przez amerykańskich naukowców z University of Idaho, pierścienie α i β Urana mogą ukrywać kilka małych satelitów planety – tak zwanych minilunów, których średnica nie przekracza 2-7 kilometrów.
Według obliczeń specjalistów te minilony znajdują się w odległości około 100 kilometrów od pierścieni α i β Urana i pomagają zachować strukturę pierścieni gazowego giganta. Wnioski naukowców wyciągnięto na podstawie danych uzyskanych ze stacji międzyplanetarnej Voyager 2. Ponadto głównym powodem, dla którego nie można jeszcze uwzględnić na zdjęciach miniboonów, jest rozmiar tych ciał niebieskich.
Dziś wiadomo, że gazowy gigant ma trzynaście pierścieni. Pod względem jasności pierścienie α i β ustępują tylko pierścieniowi ε. Uważa się, że układ pierścieni wokół Urana powstał w wyniku zniszczenia jego satelity.
Stacja Voyager 2 przeleciała obok układu Urana w styczniu 1986 roku. Minimalna odległość między nimi wynosiła 81,5 tys. Kilometrów. Pomiary i zdjęcia wykonane w momencie zbliżania się planety do stacji pozwoliły na wykrycie nowych pierścieni i po raz pierwszy uzyskanie zdjęć satelitów Urana z bliskiej odległości.
Źródła: Arxiv
