Zdjęcie z otwartych źródeł
Sieć ma informacje, które znajdują się na naszej orbicie planety są nie tylko ziemskimi statkami kosmicznymi, ale także należące do nieznanych cywilizacji, zwłaszcza kosmosu statek … O tym rzekomo informowała zagraniczna prasa 60 lat temu. Jednak nawet dzisiaj amerykańska agencja kosmiczna NASA dokładnie ukrywa te informacje.
W 1951 roku Ziemianie wystrzelili pierwszego sztucznego satelitę. A w maju 1954 r. Gazety opublikowały obrazy sztucznego ciała, które według autorów znajdowały się już na orbicie Ziemia w momencie wystrzelenia satelity. Najwyraźniej było ich dwóch. Jeden których reporterzy nazywali „Czarnym Księciem”. Nie wygląda jak na zdjęciach albo satelita, albo UFO. Według zagranicznych dziennikarzy to obiekt transmitował sygnały na Ziemię i był pod kontrolą kilka państw, w tym USA i Związek Radziecki.
Jeden z operatorów Ham Radio rzekomo zdołał je rozszyfrować sygnały. Odkrył, że pochodzą od gwiazdy Epsilon, znajduje się w systemie Bootesa, ale przeszedł na Ziemię 13 000 lat. Jednak według standardów kosmicznych takie odległości są powszechne. Teraz w Internecie możesz nawet oglądać wideo przedstawiające ten obiekt. Autorzy twierdzą, że strzelanie jest całkowicie autentyczne.
Oczywiście pierwsza myśl to kolejna mistyfikacja. A co z być z tajemniczym zjawiskiem echa radiowego odkrytym pod koniec lat dwudziestych Profesor C. Shtermer, Dr. W. van der Paul i inżynier J. Halsom? Przeprowadzili eksperymenty przez dwa lata radiowe sondowanie atmosfery ziemskiej. W Endhoven (Holandia) w pewnych odstępach czasu był nadajnik wysyłanie impulsów podobnych do kodu Morse’a. Testerzy zarejestrował je w Oslo. 11 października 1928 Shtermer and Hals zarejestrował dziwne zjawisko: za głównym pobranym impulsem instrumentacja, a następnie kolejny sygnał przypominający echo. „Wtórne” sygnały zostały usłyszane po określonej liczbie sekund później główne. Impulsy przeszły w „serię”: na początku echo zabrzmiało po 3 sekund po normalnym sygnale, potem po 4, a potem pauzie wzrosła do 5 sekund, a na koniec przedziały zaczęły się zmieniać z 4 do 18 sekund. Z czasem niektórzy badacze wpadli na ten pomysł że sekwencja pauz między odebranymi sygnałami a ich echem nie przez przypadek. Próby zaczęły rozszyfrowywać „wtórne” impulsy. Serie liczb były reprezentowane jako współrzędne niektórych punktów samoloty przedstawiające określoną sekcję gwiaździstego nieba. Ale… nie było prawdziwych dowodów naukowych na poparcie tej hipotezy. Tymczasem tajemnicze wtórne sygnały nadal otrzymywały stacje radiowe w różnych częściach świata. W 1960 r. Profesor Ronald H. Bracewell z Stanford Institute of Radio Astronomy Uniwersytet USA postawił hipotezę, że seria sygnałów radiowych z „Echo” to nic innego jak zakodowane wiadomości kosmity cywilizacja. Według naukowca na orbicie Ziemi znajduje się sonda pozaziemskie pochodzenie, przez które ta cywilizacja próbuje się z nami skontaktować, zwracając nasze sygnały. Bracewell zasugerował, że zaawansowane cywilizacje może wysyłać specjalne sondy do wielu zamieszkałych planet za pomocą informacje. Teorię tę opracował w 1973 r. Angielski astronom D. Lunan. Twierdził, że „obcy” kod zawiera informacje o świecie, z którego pochodzi sonda. Po przeanalizowaniu serii „Kosmiczne pulsacje”, naukowiec doszedł do wniosku, że w W październiku 1928 r. Szyfry map gwiazd zostały wysłane na Ziemię, zgodnie z którym pochodzi cywilizacja kontaktowa konstelacji Bootes, a ona uruchomiła sondę już 13 000 lat temu. W 1974 r. Grupa podjęła dekodowanie „kodu kosmicznego” Bułgarscy astronomowie pod przewodnictwem I. Iliewa. Według nich „przesłanie” braci z rozsądku z 1928 r. zawierało obraz części konstelacji Lwa i osobne oznaczenie gwiazdy Zeta. Przez Zdaniem Iliewa dekodowanie graficzne jednego z kodów przypomina kontury samolotu. Nawiasem mówiąc, w starożytnych Chinach kroniki odnoszące się do „synów niebios”, którzy kiedyś odwiedzili Ziemia, konstelacje Lwa i Ursa Major są wymienione. A.S. Siergiejew z Petersburga podczas próby odszyfrowania kodów sygnały kosmiczne otrzymały całkowicie nieoczekiwane wyniki. Rzuty kilku „szyfrów” na osi współrzędnych zostały dodane do wizerunek pięknej kobiety o wyraźnie nieziemskim pochodzeniu. Być może przedstawiciele obcego umysłu spróbują w ten sposób daj nam swój pomysł na piękno i estetykę? Margarita Troicyna
Czas w USA
