Jeśli spojrzysz na współczesny świat przez pryzmat sacrum z tekstów biblijnych okazuje się, że wszyscy jesteśmy potomkami Noego, który został zbawiony na arce podczas potopu.
Jednak każda rozsądna osoba natychmiast to zrobi pytanie: czy to możliwe, że żaden z przedstawicieli innych narodów Ziemi czy mógł przetrwać ten straszny kataklizm? A może w mitologii inne narody również opisujące potop nie przetrwały historie o jego Noe? Dobrze znany zgodził się odpowiedzieć na to pytanie. pisarz i paleoetnograf Vladimir DEGTYAREV.
Zdjęcie z otwartych źródeł
– Vladimir Nikolaevich, Biblia jest naprawdę jedyną książką w co opisuje zbawienie człowieka podczas potopu?
– Rzeczywiście, w oświeconym świecie uważa się, że jeśli nie sprawiedliwy Noe, który zbudował swoją arkę, dziś ludzkość nie jest byłoby w ogóle. Według Biblii Noe uratował nie tylko „siedem par czystych i siedem par nieczystych “zwierząt, ale także nasienie wszystkich zwierząt i Rośliny ziemne. Nawiasem mówiąc, wszystko to nie zmieściłoby się w arce, gdyby tylko Noah nie używał niektórych urządzeń technicznych transport nasion zwierząt i roślin. To pozwoliło mu zaraz potem o tym, jak woda opadła, aby odtworzyć stary świat, w którym, zgodnie z Biblia, cała rasa ludzka pochodzi od Abrahama.
– Naprawdę, prawda?
– Na początek Biblia nie jest głównym źródłem. W nią opis potopu pochodzi z tekstów babilońskich i do Babilonu odziedziczony po Sumerach. W sumeryjskich tablicach glinianych o agregaty zabezpieczające nasienie zwierząt są zapisane wyraźnie. Milczą dzisiaj nawet to odkryte pod miastem Nazir skamieniało drewniany statek o biblijnej wielkości zbudowano nieco inaczej niż jest to opisane w Biblii. Mocowania statków wykonane technologią nity łączące ogromne drewniane elementy. Przepusty przez który przeszedł przez nity stalowe wykonane z platyny. Ponadto nity stalowe anodowane na aluminium – w celu ochrony przed korozją. Czy Noe w swoim namiocie z koziej skóry stopił platynę i wyostrzył stal? Mało prawdopodobne!
– Czy mity innych ludzi na Ziemi mają swoje własne Noi?
– Tak! I kilkaset. Dzisiaj etnografowie w cały świat zna ponad dwieście legend i mitów różnych plemion i ludzie o niegdyś globalnej powodzi. Rozpoczęcie takiego spotkania cennymi dowodami są słynny angielski etnograf James J. Fraser. Jego książka „Złota gałąź” (w oryginale – ośmiotomowy) jest doskonałym przewodnikiem do nauki podstaw etnografia i paleoetnografia.
Na przykład, zgodnie z legendami plemienia Kamar w Indiach, niektóre matki i ojcu udało się ukryć syna i córkę na dużym pokładzie z ogromnym pusta Co więcej, przez 12 lat starannie dostarczali im jedzenie. Kiedy 12 lat minęło, a woda spłynęła, a następnie niebiański Bóg zstąpił na ziemię i Słyszałem ludzi rozmawiających na drewnianym pokładzie. Potem otworzył pokład i sprawili, że brat i siostra pobrali się, posłuchali prośby Boga i zaludniony świat.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Na archipelagu malajskim tylko jedna kobieta przeżyła powódź. W z żalu musiała chodzić między zwłokami ludzi i opłakiwać twój los. W tym samym czasie kobieta zebrała kamienie i te kamienie próbował zabić ptaka lub rybę, aby zjeść. Przez przypadek tęskniąc, zamiast ryby wpadła w ciało martwego człowieka. I… potem wydarzył się cud – mężczyzna ożył. Potem kobieta zaczęła rzucać kamienie we wszystkich ludzkich ciałach leżących na wyspie – wszystkie ożyli, a ich potomkowie zaludnili Ziemię.
W Ameryce Południowej Indianie Orinoko mówią, że później powódź opuściła jednego mężczyznę i jedną kobietę. Bardzo tęsknili za domem ich samotność i nie wiedząc, co ze sobą zrobić, zaczęli się odrzucać, przez ich głowy nasiona pewnej dłoni. Jeśli człowiek rzuci ziarno, wtedy z tego nasienia wyrósł mężczyzna, jeśli kobieta go rzuciła pojawiła się kobieta. Więc świat był zaludniony. Podobne tradycje mogą być przynieść setki!
– Ludy współczesnej Rosji również mają podobne mitologia?
– Oczywiście. Kamchadale, zgodnie z niektórymi znanymi znakami, dowiedzieli się o nadchodząca katastrofa wodna. Nie chcę umierać, z ogromnego drzewa budowali tratwy, zaopatrzone w żywność, a także ogromne kamienne kotwice. Nawiasem mówiąc, informacje o kotwicach są zawarte w każdym trzecia legenda powodzi. W rezultacie, kiedy woda zaczęła bić w amoku, Kamchadale upuściły kotwice, zapobiegając w ten sposób wodzie, do której przenoszą swoje tratwy ocean. Czekali na moment, w którym woda się odwróci góry, a potem podnieśli kotwice. Więc musieli szczyty górskie i uratowane.
Na Syberii Czukocki, Evenki, Nieniecki i inne ludy tubylcze Mówi się o Syberii, w tym Aleutach i Eskimosach Ameryki Północnej o tym, jak uratowali się i uratowali swoje rodziny, ponieważ tak zrobili były kajaki – łodzie, w których zawsze leżały gotowe urządzenia do połowów i fok. Kiedy woda wstali, wsiedli do łodzi, pływali, łowili ryby – dostali foki. Więc przeżyli. Kiedy woda opadła, na ziemi pozostało wiele kości zwierzęta morskie. Nadal kłamią, wszyscy możemy się upewnić Aborygeni nie kłamią o wielkiej powodzi.
– Wiele źródeł mitologicznych wspomina o cudach odrodzenie umarłych po powodzi, a nawet stworzenie nowych ludzi. Jest niezupełnie jak prawda …
„Przynajmniej tak mówią mity”. Podam krótki fragment legendy o powodzi Indian kanadyjskich, które należały duże stowarzyszenie plemienne Algonkin. Ta legenda w XIX wieku Katolicki misjonarz sprowadzony do Europy z Kanady:
„… na ziemi pozostał tylko jeden człowiek – człowiek. Naprawdę chciał mieć żonę, więc wziął nóż i wyciął swoją żonę z drewna. Przycinaj na pełną wysokość ze wszystkimi najmniejszymi szczegółami. Po akcie uwielbiam drewniane kobiety nagle ożyły. Nawiasem mówiąc, w tym samym XIX wieku w Rzymie żył niejaki Carlo Collodi, który niewątpliwie zainteresował się historią misjonarza, a następnie napisał do wszystkich słynna opowieść o Pinokio. W Rosji znany jest z imienia Pinokio.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Według nieznanego szerokiego kręgu czytelników starożytna legenda o Aryjczykach, po potopie był też jeden mężczyzna który bardzo żałował za swoją żonę. Dawno, dawno temu, świetnie tęskniąc usiadł na brzegu rzeki i zamiast łowić ryby, zgrabiony osad spowodowany przez fale powodzi. Myślenie prawie mechanicznie mężczyzna zbudował leżącą kobietę z mułu, nadając jej twarz cechy żony … I znowu, po akcie miłości, nagle kobieta westchnął i ożył. Wstając, kazała mężczyźnie iść z drewnem, „… bo była strasznie głodna, kiedy spała bardzo długo. Czas ugotować obiad ”.
W innej aryjskiej opowieści zamiast mułu człowiek używał marine piasek pozostawiony z powodzi. Stworzył też kobietę z piasku. Ale… Ożywiona po akcie miłosnym nimfa natychmiast go przedstawiła ultimatum, aby ogłosił się jej mężem. Biada rzeźbiarz przestraszony rewitalizacją piasku i ze strachem zaczął wylewać wodę na kobietę. W rezultacie piękne stworzenie ponownie zmieniło się w kupę morza piasek.
– W mitach narodów świata nazywa się przyczynę powodzi?
– W legendzie dziadka Rasana starożytne arie dokładnie i wyraźnie opisz starożytnych bogów, którzy zniszczyli przed wielką powodzią ogromne pałace i świątynie, a jednocześnie mieszkania ludzi. Powód tego zachowanie jest nieznane, ale pragnienie tych „bogów” jest prześledzone, jak nazywali ich starożytni ludzie, niszcząc ich osiągnięcia techniczne, aby nie poszli do młodej ludzkości, nie przygotowani przez nią pozbyć się.
Ciekawe, jeśli woła Biblia i inne źródła spowodować zalanie planety 12 500 lat temu grzeszne czyny ludzie, o których mówią bezpośrednio sumeryjskie i indo-aryjskie legendy cykliczna natura tego kataklizmu, w zależności od cyklicznej natury precesji Oś ziemi. Ostatnim razem niespodziewanie nadeszła wielka powódź Salto naszej planety, gdy bieguny nagle zamieniły się miejscami.
Trudno byłoby udowodnić, gdyby nie starożytne mapy arabskie, skopiowane z bardzo starożytnych, bardzo dokładnych map przedpotopowych. On południe znajduje się na górze, a północ na dole. Na górze na tych starożytnych mapy przedstawiają obecną Antarktydę, a poniżej – Arktykę ocean wzdłuż wybrzeży, którego państwa aryjskie i ich współpracownicy. Centrum ogromnej i potężnej cywilizacji Aryjczyków było półwysep Taimyr.
Jego starożytna, przedpotopowa nazwa TA BIN, którą można przetłumaczyć jako „Ziemia jest napisana według synów bogów”. Nawiasem mówiąc, arie z powodu białego koloru skóra, blond włosy, brody i niebieskie oczy zawsze były nazywane „synami” bogów. ”Jest to powiedziane w Mahabharacie, w Ramajanie i w Rigweda.
Wywiad przeprowadził Dmitry SOKOLOV
Woda Czas Kamienie Rośliny Rosja Ryba Syberia
