Zdjęcie z otwartych źródeł
Na początku lat 70. termin „skórny” pojawił się w codziennym życiu naukowców wzrok. ”Pojawił się dzięki Rosie Kuleshovej, która wiedziała, jak to zrobić „patrz” rękami. Rosa Alekseevna Kuleshova urodziła się w 1940 r. W Region Sverdlovsk. Po ukończeniu siódmej klasy poszedłem do pracy jako pielęgniarka w szpitalu w Niżnym Tagile. W 1960 roku ukończył kursy występy amatorskie, poszedł do pracy w społeczeństwie ślepy przywódca kręgu dramatycznego. Widząc niewidomych Braille postanowił opanować technikę ślepego czytania. Za dwa tygodnie czytała już książki dla niewidomych. Raz spróbowałem „czytaj” zwykły tekst palcami – i czytaj! W 1962 r. Rosa dotarła do szpitala, gdzie zaczęła bawić współlokatorów „skupienie”. Ci powiedzieli lekarzowi. Lekarz wezwał Kuleshova na swoje miejsce uczył się i poprosił o pokazanie mu „sztuczki”, o której już plotkowały szpital Aby wykluczyć podglądanie, włożono otwartą książkę poszewka na poduszkę Kuleshova włożyła rękę i przeczytała całą stronę ledwo wypowiedziane przez nią niezrozumiałe terminy medyczne (książka okazała się być książeczka lekarska). 
Zdjęcia z otwartych źródeł
Wkrótce w lokalnej gazecie ukazał się artykuł o Rosie. zainteresowany personelem Wydziału Psychologii N-Tagil Instytut Pedagogiczny. Okazało się, że Kuleshov potrafi „czytać” nie tylko palce, ale także łokciem, a nawet palcami u nóg. „Przeczytała” stronę, zamknięta w kopercie, z gęstej torby wyjęła skrawki kolorowych wątki, wcześniej nazywające ją kolorem. W odległości 2-3 metrów z rozpoznane obiekty z zasłoniętymi oczami. Dużo pisali o Kuleszowie, i nie zawsze dobrze. Cały czas próbowali ją przyłapać na oszustwie. Artykuły prasowe czcigodnych uczonych i profesjonalni iluzjoniści. Rosa była bardzo zdenerwowana oskarżenia, ale nadal podróżował na zaproszenie wszelkiego rodzaju instytucje, w których wykazał swój dar, i niektóre entuzjastyczni badacze próbowali znaleźć dla niej naukowe wyjaśnienie umiejętności. Sama Kuleshova bezpretensjonalnie opisała proces „widzenia”: „Widzę wszystko”, nie widząc w tym nic specjalnego. Następnie wzrosła pracowała w szkole dla niewidomych dzieci, gdzie próbowała edukować niewidomych chłopaki do ich metody widzenia. Sasha osiągnęła największy sukces Nikiforov, który rozpoznawał przedmioty na odległość, chodził bez psa i przewodnik. Kuleshov zmarł w 1978 roku na krwotok mózgowy. Pomimo szumu wielka nauka zignorowała „zjawisko” Kuleshovoy. ”Radziecka nauka lat 70. nie była jeszcze gotowa do przyznania się nadprzyrodzone moce człowieka. Osoba z wyjątkowym zdolności okazały się nieodebrane, jego umiejętności – niezbadany.
