Od potężnych glinianych piramid w Chinach i zakopanych miastach cywilizacja doliny Indusu do majestatycznych struktur Chichen Itza, Stonehenge, Wyspa Wielkanocna i wiele miejsc w Środkowej i Południowej Ameryka, świat jest usiany niewytłumaczalnymi strukturami i artefaktami zniknęły cywilizacje.
Prawdopodobnie sama najdziwniejsza anomalia istnienie takich cywilizacji. Dlaczego, wyglądając jakby z znikąd ludzkość dokonała ogromnego skoku od prymitywnych społeczności myśliwych i zbieraczy do wielkości starożytnego Egiptu, Sumeru, Inkowie, Olmekowie i Chińczycy? Dowody historyczne (w przynajmniej w tradycyjnej interpretacji) nie udzielaj na to odpowiedzi pytanie
Historycy odmawiają poważnego rozważenia wielu kwestii co same cywilizacje mówiły o sobie i konserwatywne archeolodzy i antropologowie zbyt mocno wierzą w rozprzestrzenianie paradygmat ewolucyjny historii kultury ludzkiej pomyśl o prawdziwym celu starożytnych monolitów i artefakty. Ale pomimo tych przeszkód starożytne kroniki monolity i artefakty sprawiają, że wszystko jest wystarczająco jasne cywilizacje uważały się za spadkobierców starożytnych i wielu innych wysoka kultura. Kultura zagubiona we mgle starożytności istniały w złotym wieku, kiedy „bogowie” żyli wśród ludzi i kierowali swoimi sprawami, gdy dokonywano wielkich cudów techniki, moralność podupadła i toczyły się potworne wojny używając przerażających broni i wreszcie, gdy kataklizm jest osądem „Bogowie” lub Bóg – prawie zniszczona ludzkość.
Na czym polegają pisemne dowody, artefakty i monolity mowa? Graham Hancock opisał wiele z nich w swojej książce Traces of the Gods. Chociaż nie można tutaj wszystkiego wymienić, należy coś wspomnieć. jako dowód technologicznej doskonałości paleo-cywilizacji. Jeden artefakt niezauważony przez Hancocka zasługuje na szczególną uwagę uwaga To czaszka „rzeźbiona” z jednego kawałka góry kryształ, który został odkryty przez córkę brytyjskiego archeologa F.A. Mitchell-Hedgss podczas wykopalisk archeologicznych w Wielkiej Brytanii Honduras w latach dwudziestych. Podobnie jak Wielka Piramida w Gizie reprezentuje jeden z najstarszych, doskonałych i nienormalnych artefakty na całym świecie. Znaleziono go w Lubantum, mieście Centrum Majów, założone w VIII-IX wieku pne. e.
W latach 60. Anna Mitchell-Hedges zaproponowała czaszkę do badań. słynny krytyk sztuki Frank Dorland, który grał centralna rola w uwierzytelnianiu ikony boga kazańskiego Matki Dorland natychmiast rozpoznał problem, który go wyróżniał artefakt z większości innych dzieł sztuki: „My nie nie było legend, ani mitów, ani zapisów, ani nawet odniesień do na których moglibyśmy się oprzeć. ”Innymi słowy, Majowie zachowali tajemnicza cisza na temat tego niesamowitego dzieła sztuki – oczywiście gdyby tak było, jak znaleziono czaszkę niektóre bardzo niezwykłe właściwości, które zdziwiły Dorland.
Zdjęcia z otwartych źródła
Uzbrojony w mikroskop Dorland odkrył, że jest bardzo złożony niezwykłe właściwości optyczne artefaktu. Z łuku podniebiennego czaszka z tyłu głowy przechodzi pod szeroką płaszczyzną podobną do pryzmatu kąt 45 °. Ten samolot może skierować światło z wnętrza czaszki do jej oczodoły.
Jeśli czaszka zostanie umieszczona na kamiennym ołtarzu z wewnętrznym oświetleniem i dziura wykonana w kamieniu pod artefaktem, jego oczodoły jakby jakby rozpalił się w płomieniach. W pobliżu powierzchni pryzmatycznej nachylony pod kątem 45 °, występuje naturalny pryzmat wstęgowy. Ten kanał ciągnie się ponad sześć cali kryształ kwarcu, wolny od welonów i wtrąceń. Wpisany tekst, oglądany przez pryzmat wstęgowy, nie tylko wyraźnie widoczny, ale również pozostaje niezniekształcony i tylko nieznacznie powiększony.
Za sztucznym pryzmatem znajduje się wypukła wklęsła powierzchnia, który zbiera światło i odbija je przez pryzmat do oczodołów. Kark czaszki ma kształt eleganckiej komory zbierającej soczewki światło zewsząd, a także odbijające je w oczodołach.
Ta wyrafinowana optyka jest bardzo interesująca, ponieważ bezpośrednio związane z możliwą technologią Konstrukcja piramidy. W obliczu wyjątkowej optyki cechy charakterystyczne podczas badania rzekomo artefaktu był tylko przykładem sztuki religijnej, Dorland postanowił przyjąć dalsze eksperymenty z czaszką w laboratoriach Hewlett-Packard w Santa Clare, Kalifornia.
Tam tajemniczy charakter anomalii tylko się nasilił. Techniki z Laboratoria Hewlett-Packard przeprowadziły dno ważnego eksperymentu kryształowa czaszka. Zanurzenie w kuwecie z alkoholem benzylowym i zbadani w świetle spolaryzowanym ustalili, że artefakt był wycięty niezależnie od osi krystalograficznej i przedstawiony cały kryształ. Orientacja osi X-Y i welony określone w spolaryzowany śnieg pokazywał tę szczękę. który teraz jest osobnym fragmentem, został pierwotnie pocięty z tego samego kryształu … Jeden pracownik powiedział: „Nie nie ma możliwości ustalenia jego wieku … ”
Nawet wśród osób zaznajomionych z kryształem i jego właściwościami, wiele pytań pozostało bez odpowiedzi. Dzięki pracy biżuterii i pięknie wypolerowana, czaszka wygląda zupełnie jak nowa eksperci laboratoryjni zgodzili się, że nawet otrzymali kryształ tego rozmiaru, wiodący nowi producenci składniki krystaliczne nie mogły stworzyć wystąpienia podobnego jakość.
Wyniki sprowadzają się do następujących kwestii: jesteśmy podatni datuje się na ludzką czaszkę wykutą z litego kryształu xpyerajw z „rzeźbionymi” pryzmatami konwencjonalnymi i wstążkowymi czaszki wykorzystujące technologię niedostępną dla współczesnych dusz specjaliści. Artefakt został znaleziony podczas wykopalisk starożytnego miasta Maya, ale w tej kulturze nie ma o tym mowy przedmioty.
Jednak tajemnice prekolumbijskiej Ameryki Środkowej i Południowej nie są skończyć. Książki von Danicsn i Hancock mają szczegółowe informacje opisy płaskowyżu Nazca w południowym Peru. Są na równinie gigaptyczne rysunki pająków, małp i kolibrów; są tak duże, że można je zobaczyć wyłącznie z wysokości.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Szczególnie interesujący jest wzór pająka:
Najnowsze badania dr Phyllis Pitluga, senior aoronoma z chicagowskiej planety Adler pokazał, że pająk, podobnie jak piramidy na płaskowyżu Giza w Egipcie został pomyślany jako mapowanie terenu konstelacje Oriona. Czy możliwe jest włączenie „planu niebieskiego” do starożytne i tajemnicze zabytki w różnych częściach świata i wyjątkowe uwaga na trzy gwiazdy Pasa Oriona (reprezentowane na płaskowyżu Nazca wąskie ciało pająka) może być częścią światowej nauki dziedzictwo pozostawione przez zaginioną cywilizację w bardzo odległej przestrzeni era?
Rysunki na płaskowyżu Nazca nie są jedynym tajemniczym miejscem w Nowy świat. Dalej na północ, na północny wschód od miasta Meksyk, to starożytne miasto Teotihuacan.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Tutaj, podobnie jak w Gizie, pojawiła się wiedza astronomiczna znikąd. Hancock zauważa, że według etnologa Stensbury’ego Egera, główna ulica miasta może symbolizować Drogę Mleczną.
W rzeczywistości Eger poszedł jeszcze dalej i zobaczył obrazy określone gwiazdy i planety na wielu piramidach, taczkach i innych konstrukcje znajdujące się po obu stronach osi Ulicy Umarłych, jak nieruchome satelity. W ostatecznej formie jego teoria sprowadził się do faktu, że Teotihuacan była mapą nieba: „-Odtworzył na ziemi domniemany plan świata niebieskiego, gdzie bóstwa i duchy zmarłych zamieszkałych.
Zdecydowany przetestować tę hipotezę, amerykański inżynier Hugh Harleston Jr. odbył podróż do Teotihuacan. Po dokładnym badając teren doszedł do jeszcze bardziej zdumiewającego wniosek:
Badania Harlestona wykazały istnienie kompleksu związek matematyczny między strukturami położonymi wzdłuż Streets of the Dead (a nawet poza nią). Ten związek prowadzi do niezwykły wniosek, że Teotihuacan został zbudowany jako dokładny model układu słonecznego. W każdym razie, jeśli linia środkowa Świątynia Ke-zalcoatla oznacza pozycję Słońca, a następnie architekturę zabytki znajdujące się na północ od niego wzdłuż osi ulicy zmarłych, w skala odpowiada prawidłowym odległościom orbitalnym planety wewnętrzne, pasy asteroid, Jowisz, Saturn (reprezentowana przez piramidę Słońca) i Urana (reprezentowana przez piramida księżyca). Orbity Neptuna i Plutona jeszcze się nie zgadzają wykopane kopce kilka kilometrów na północ.
Ale dlaczego to takie niezwykłe?
Jeśli te korespondencje nie są przypadkowe, przynajmniej wskazują że w Teotihuacan była wysoce rozwinięta obserwacja astronomia, której poziom został niedawno osiągnięty współczesna nauka. Uran pozostał nieznany Europejczykom astronomowie do 1787 r., Neptune – do 1846 r. i Plowon – do 1930 r. C z drugiej strony nawet najbardziej konserwatywne szacunki wieku Teotihuacapa sugeruje, że główne elementy jego architektury plan (w tym Cytadela, Ulica Umarłych oraz piramidy Słońca i Księżyca) sięgają przynajmniej epoki życia Chrystusa. Nie wiadomo cywilizacja tej epoki w Starym lub Nowym Świecie prawdopodobnie nie jest posiadał wiedzę o zewnętrznych planetach Układu Słonecznego, nie wspominając już o tym już o dokładnych informacjach o ich odległości orbitalnej w stosunku sobie nawzajem i słońcu.
Prawdopodobnie biorąc pod uwagę zaawansowanie wiedzy astronomicznej w Gizie i Teotihuacan, dokładniej jest mówić o ponownych odkryciach, popełnione przez współczesną naukę.
Istnieją inne niezwykłe podobieństwa między starożytnością cywilizacje Starego i Nowego Świata.
Joseph Farrell
Starożytne artefakty Egipt Chiny Księżyc Neptun Peru Piramidy Słońce Układ cywilny Majów
