Zdjęcie z otwartych źródeł
Jest prawdopodobne, że ponad siedemset milionów lat temu, nasz cała planeta była pokryta lodem. A jeśli to naprawdę prawda odkryto wiele paradoksów geofizycznych ostatnio Niektórzy naukowcy spekulują na ten temat że w bardzo odległej przeszłości nasza Ziemia przynajmniej trzy razy całkowicie pokryte lodowce o grubości większej niż kilometr. I… tutaj kilka lat temu niespodziewanie amerykański geofizyk Harland dla wszystkich znalezionych w tropikalnych szerokościach geograficznych starożytne nadmorskie klify, które spadły do nas z neoproterozoiku okres, pokryty resztkami lodu. Paradoksem jest lód strefy tropikalne można zobaczyć tylko w górach, a nawet wtedy na wysokości nie poniżej pięciu kilometrów. Drugi paradoks polega na tym, że podobnie jak w warstwach ciasto, wraz z tak dziwnym osadem, odkrył Harland niezwykle bogate w żelazo złoża, naprzemiennie z warstwy lodu. Jest to więcej niż dziwne, ponieważ w atmosferze Ziemia ma wolny tlen, otwarte żelazo natychmiast utlenia się, i znalezione złoża nie były narażone na tlenek, chociaż istnieją ku temu powody wierzyć, że skład atmosfery w erze neoproterozoicznej był prawie taki sam jak teraz. Kolejna zagadka jest zauważalna wszechobecny dziwny wzór: te osady na obszarach tropikalnych koniecznie pokryte grubą warstwą skały, bardzo bogate węglan Eksperci wiedzą, że węglan z wody morskiej uwalniany podczas ogrzewania, rozpuszczający się podczas chłodzenia. Zdjęcie w pewnym momencie okazuje się, jak ciepłe wody tropikalne schłodzony, a następnie wystarczająco szybko rozgrzany ze względu na wzrost temperatura w powietrzu. Ponadto analiza izotopów węgla w znaleziono złoża węglanów zaangażowane w biochemię procesy życiowe, a zatem wskazujące na istnienie życia lub jego brak doprowadził do wniosku, że żelazo było w skale zawarte w bardzo długim, rozciągniętym przez miliony lat, pęka, gdy planeta całkowicie nie ma biologicznego życie Ale co mogło spowodować tak ogromne włamania ewolucja? Podjęto próby wyjaśnienia takich paradoksów. przez wielu naukowców. Tak więc w latach 60. geofizyk Harland był pierwszym zasugerował, że w erze neoproterozoicznej Ziemia zamarła, i nawet w gorących tropikach. Jednak prawie jednocześnie do tego wniosku na podstawie innych faktów przybył sowiecki geofizyk Michaił Budyko, jeden z pierwszych, który modelował klimat Ziemi. Według niego obliczenia, ze znacznym spadkiem stężeń atmosferycznych dwutlenek węgla, możliwe jest gwałtowne zmniejszenie efektu cieplarnianego, oraz oznacza – chłodzenie powietrzem, powodując rozprzestrzenianie się lodu i śnieg w kierunku równika. I taki wzrost w okolicy pod lodem i śniegiem może powodować odbijanie światła słonecznego więcej chłodzenia. I w końcu podobna reakcja łańcuchowa konto, prowadzi do zamrożenia prawie całej powierzchni Ziemi. Budyko nazwał swoje rozwiązanie tego równania klimatu „rozwiązaniem biała planeta ”lub„ lodowa katastrofa ”. Ale co wtedy zostało przerwane czy ta epoka lodowcowa? W latach 90. ubiegłego wieku amerykański geolog Joseph Kirschwink zasugerował że przesunięcie płyt tektonicznych spowodowało pojawienie się dużej liczby wulkany, które zaczęły wrzucać w atmosferę zamarzniętej planety ogromna ilość dwutlenku węgla. W naszej atmosferze całkowicie zamrożona planeta, którą Kirschwink nazwał „śnieżką”, to dwutlenek węgla zaczął się gromadzić aż do szklarni efekt ”spowodowany przez niego wcześniej nie podnosił temperatury w powietrzu znaczenia, przed którymi lód zaczął ustępować.
Kirshvink doszedł do tego wniosku, próbując poznać naturę tajemnicze złoża żelaza na osadach lodowcowych. Według niego teoria, żelazo zostało rozpuszczone w oceanach w czasie, gdy w nasza atmosfera wciąż praktycznie nie zawierała tlenu, a wraz z nim pojawienie się w atmosferze i dlatego w wodzie rozpoczęło się żelazo spaść na dno oceanu. Spowodowała hipoteza Kirshvinka raczej chłodna reakcja, jednak w następnej dekadzie ujawniono dwa fakty, które świadczyły na jej korzyść: były wspomniane złoża węglanu i ich skład izotopowy. Skrypt katastrofa lodowcowa, zdaniem naukowców, wyglądała tak: siedemset milion lat temu wszystkie obszary lądowe, które się składa obecne kontynenty zostały zgrupowane głównie wokół równika, a morza na biegunach były całkowicie pokryte lodem. Przepływ ciepło ze słońca było od sześciu do siedmiu procent niższe niż teraz, i To spowodowało, że klimat był niestabilny na możliwe nagłe zmiany. Takich zmiany mogą być wystarczająco długim włamaniem aktywność wulkaniczna, co prowadzi do zmniejszenia napływu do atmosfera dwutlenku węgla. Ponieważ wtedy leżały kontynenty w pobliżu równika nie było na nich lodu i taka ziemia powinna była być absorbują dwutlenek węgla nawet w niższych temperaturach. I to doprowadziło do jeszcze większego zmniejszenia „efektu cieplarnianego” i niższe temperatury, co prowadzi do rozszerzania się obszarów pod lodem. Lawina powrotna topniejącego lodu również była lawiną przejście i niemal natychmiastowe w skali geologicznej. Ulewne deszcze wzbogacone dwutlenkiem węgla szybko rozkładały skały, otwarte w wyniku topienia i rozbiórki produktów rozkładu w oceany, w których zawartość węglanów zaczęła stopniowo rosnąć Osadzone na dole. To wyjaśnia jego obecne odkrycie. Jak dotąd tylko jeden paradoks jest niewytłumaczalny: są to włamania „biologicznie aktywne „warstwy skał, chociaż mogły się stać konsekwencja powtórzenia cyklu oblodzenia – rozmrażania, który naukowcy policzyłem co najmniej trzy. Ale jak wygląda życie na ziemi po każdym cyklu Czy udało jej się wskrzesić? Został pierwotnie zaproponowany założenie, że stało się tak z powodu ogromnej zdolności adaptacyjnej pierwotniakom jednak takie wyjaśnienie zostało odrzucone przez biologów. Niektóre zapewniają złożeni informatycy w prawie wszystkich cyklach na lodowej planecie pozostały „oazy” wolne od lodu. I to oni wspierali życie w jego ówczesnych formach. Dzisiaj wydaje się, że nasza planeta bezpieczne. Większość kontynentów znajduje się w pobliżu biegunów, jednak ruch płyt tektonicznych, a więc i kontynentów, nigdy nie przestaje. I całkiem prawdopodobne, że po milionach lat są znowu są zgrupowane na równiku, a następnie nastąpi kolejne oblodzenie. Można tylko mieć nadzieję, że tak jak w przeszłości nasze planeta przetrwa i wejdzie w nową fazę swojej niezwykłości historie.
Woda Czas Życie Klimat Śnieg
