Zdjęcie z otwartych źródeł
Historia zna najróżniejsze powody rozpoczęcia wojny. Incydenty graniczne, zbiorowe i indywidualne ataki, okupacja terytorium państwa związkowego, ogłoszenie – o mobilizacja armii – są to chyba te główne. Jeśli się odcedzisz pamięć, możesz znaleźć coś bardziej oryginalnego. „Boston tea party ”Tak więc, na przykład, okazja do wojny z angielskimi koloniami Ameryki Północnej za niepodległość od kraju macierzystego w latach 70. XVIII wiek był tak zwaną „bostońską imprezą herbacianą”. W 1773 r koloniści z Bostonu, przebrani za Indian, zostali wrzuceni do wody Brytyjskie statki pakują herbatę, po czym Brytyjczycy się zamknęli Port w Bostonie, a koloniści ogłosili bojkot brytyjskich towarów, dlaczego i wybuchła wojna. Jednak ten odcinek stanowi wyjątek od reguły. W zresztą, w historii Europy XIX wieku, o jednej ze stron co chcemy powiedzieć. Europa w XIX wieku walczyła za dużo dużo, właściwie ciągle. Europejscy monarchowie też nie są utrudniło znalezienie przyczyny kolejnej wojny. Napoleon Na przykład Bonaparte bez notatek dyplomatycznych na temat ogłoszenia wojna właśnie nagle zaatakowała ze swoją armią w jednym lub drugim kraj i jego minister spraw zagranicznych Talleyrand z mocą wsteczną Wyjaśnił rządowi pokonanego kraju, dlaczego tak się stało. Kiedy Napoleon podbił Szwajcarię w 1802 roku, Talleyrand w specjalny okólnik wyjaśnił Szwajcarowi, że zostało to zrobione „nie następnie pozbawić Szwajcarię wolności, ale potem się uspokoić rozrywając jej kłopoty “(a tak naprawdę nie było). Książę Otto von Bismarck nie obnosił się z publicznym cynizmem politycznym w ten sposób zrobił Talleyrand, po prostu uważał to za zbyteczne i swoje ciężar polityczny pod panowaniem króla pruskiego i cesarza niemieckiego Wilhelm byłem znacznie wyższy niż waga Talleyranda pod Napoleonem, Bismarck nie był wykonawcą woli monarchy, ale niezależny polityk. Udowadniał to wielokrotnie. W 186 6 roku po zwycięstwie Prusy w Austriackiej wojnie wojennej Bismarck nie pozwolił Wilhelmowi I „postawić Austrię na kolana”, okupując Wiedeń. Nalegał Bismarck stosunkowo lekkie warunki na świecie dla Austrii, tak że zapewnić jego neutralność w przyszłym konflikcie Prus i Francji, które z roku na rok stały się nieuniknione. Wojna z Francją Bismarck sprowokował sposób, którego jeszcze nie widziano w historii świata: on zredagował wysyłkę i opublikował ją w gazetach. Dlaczego on wybrał dokładnie ta metoda prowokacji? Aby odpowiedzieć na to pytanie, musisz zrobić krótką wycieczkę do historii stosunków Francji i Unia Północnoniemiecka w drugiej połowie lat 60. XIX wieku. Krok w kierunku wojny Po wygraniu wojny z Austrią, Prusami otrzymała zgodę na edukację 22 odrębnych Niemców kraje Związku Północnoniemieckiego. Poza Unią, Południe Niemieckie krainy Bawarii, Wirtembergii i Badenii. Francja zrobiła wszystko możliwe, aby uniemożliwić Bismarckowi włączenie tych ziem Unia Północnoniemiecka. Napoleon III nie chciał widzieć na swoim wschodnie granice zjednoczyły Niemcy. Bismarck zrozumiał to bez wojna nie będzie w stanie rozwiązać tego problemu. We Francji w tym czasie były wojownicze nastroje antyniemieckie są silne. Na nich jest Bismarck i grał. Pojawienie się „wysyłki Ems” było spowodowane skandalem wydarzenia związane z nominacją księcia Leopolda z Hohenzollernów (bratanek Wilhelma I) na tronie hiszpańskim, uwolniony po rewolucji w Hiszpanii w 1868 r. Bismarck poprawnie to obliczył Francja nigdy nie zgodzi się na taką opcję w przypadku Panowanie Leopolda w Hiszpanii zacznie grzechotać bronią wojenne oświadczenia skierowane tak wcześnie do Unii Północnoniemieckiej lub później skończy się wojna. Więc lobbował mocno Kandydatura Leopolda, zapewniająca jednak Europę, że Niemcy rząd jest całkowicie niezwiązany z roszczeniami Hohenzollernów Tron hiszpański W swoich okólnikach, a później we wspomnieniach Bismarcka zdecydowanie odmówił udziału w tej intrydze, argumentując że nominacja księcia Leopolda na tron hiszpański była taka „rodzinny” interes Hohenzollernów. Właściwie Bismarck i przyjdź Minister wojny Roon i szef sztabu generalnego Moltke z jego pomocą poświęcił wiele wysiłku, aby przekonać upartego Williama I. poprzeć kandydaturę Leopolda. Zgodnie z oczekiwaniami Bismarcka, aplikacja Hiszpański tron Leopolda wywołał burzę oburzenia w Paryżu. 6Lipiec 1870 francuski minister spraw zagranicznych Duke de Gramont zawołał: „To się nie stanie, jesteśmy tego pewni … W przeciwnym razie na wypadek gdybyśmy byli w stanie wypełnić nasz obowiązek bez wykazywania słabości, bez wahania. ”Po tym oświadczeniu książę Leopold bez żadnego konsultacje z królem i Bismarkiem ogłosiły, że się poddaje roszczenia do tronu hiszpańskiego. Ten krok nie był w planach. Bismarck. Niepowodzenie Leopolda zrujnowało jego nadzieje na Francję Rozpęta wojnę z Unią Północnoniemiecką. Tak było kluczowe dla Bismarcka, który chce się zaciągnąć neutralność wiodących państw europejskich w przyszłej wojnie, że później odniósł sukces głównie ze względu na fakt, że atakujący to była Francja. Trudno ocenić, jak szczery był Bismarck w swoich wspomnieniach, gdy napisał to po otrzymaniu wiadomości o Odmowa Leopolda objęcia tronu hiszpańskiego „moja pierwsza myśl była taka zrezygnować ”(Bismarck wielokrotnie składał petycje do Wilhelma I. przeszedł na emeryturę, wykorzystując je jako jeden ze środków nacisku na króla, który bez swojego kanclerza nic nie znaczył w polityce) jego inne pamiątkowe dowody wyglądają dość autentycznie odnoszące się do tego samego czasu: „Już wtedy rozważałem wojnę konieczność, której nie mogliśmy uniknąć z honorem ”. Prowokacja Podczas gdy Bismarck zastanawiał się, jakie inne sposoby mogą sprowokować Francję do wypowiedzenia wojny, sami Francuzi dało to cudowną wymówkę. 13 lipca 1870 r. Do wczasowicza Rano Ems nawadnia Wilhelma I, francuskiego ambasadora Benedetti i dał mu raczej arogancką prośbę ministra Gramon: zapewnij Francję, że on (król) nigdy nie da jego zgody, jeśli książę Leopold ponownie ujawni swoją kandydatura na tron hiszpański. Król oburzony tym naprawdę bezczelny wobec dyplomatycznej etykiety tamtych czasów trick, odpowiedział ostrą odmową i przerwał publiczności Benedetti. Kilka minut później otrzymał list od swojego ambasadora w Paryżu, który powiedział, że Gramon nalegał, aby William zapewnił Napoleona III własną ręką pod nieobecność wszelkie zamiary szkodzące interesom i godności Francji. Jest wiadomość w końcu rozwścieczyła Williama I. Kiedy Benedetti poprosił nową publiczność o rozmowę na ten temat, odmówił mu wstęp i przekazał przez swojego adiutanta, że powiedział swój ostatni słowo. Bismarck dowiedział się o tych wydarzeniach z wysyłki wysłanej po południu od Ems Advisor Abeken. Wysyłka Bismarcka została dostarczona podczas lunchu. Roon i Moltke jedli z nim obiad. Bismarck przeczytał im wiadomość. On najtrudniejsze wrażenie zrobiła dwójka starych wojowników. Bismarck przypomniał sobie, że Roon i Moltke byli tak zdenerwowani, że „zaniedbane jedzenie i napoje”. Po przeczytaniu Bismarck zapytał Moltke przez jakiś czas o stan armii io nią gotowość do wojny. Moltke odpowiedział w duchu, że „natychmiast początek wojny jest bardziej opłacalny niż opóźnienie. ”Następnie Bismarck natychmiast przy stole jadalnym zredagował telegram i przeczytał go do generałów. Oto jej tekst: „Po wieści o abdykacji Książę Hohenzollernów został oficjalnie zgłoszony cesarski rząd francuskiego hiszpańskiego królewskiego rząd, ambasador Francji przedstawił w Ems swojemu królewskiemu Dodatkowy wymóg Majesty: upoważnij go do połączenia do Paryża, że jego majestat król obiecuje na całą przyszłość czasy nigdy nie wyrażają zgody, jeśli Hohenzollern powrócą do swojej kandydatury. Jego Królewska Mość król jeszcze odmówił czas na przyjęcie ambasadora Francji i nakazanie przybocznemu dyżurnemu, powiedz mu, że jego majestat nie ma nic więcej do zgłoszenia ambasador. ”„ Emme despatches ”Nadal współcześni Bismarck podejrzewali go o fałszowanie „wysyłki Ems”. Najpierw o tym niemieccy socjaldemokraci Liebknecht i Bebel zaczęli mówić. Liebknecht opublikował nawet w 1891 r. Broszurę Ems despatches, lub Jak powstają wojny. ”Bismarck napisał to w swoich pamiętnikach tylko „usunął” coś z wysyłki, ale nie dodał do niego „ani słowa. ”Co wykreślił Bismarck z„ Wysyłki Emsa? ” coś, co może wskazywać na prawdziwą ideę wyglądu drukuj telegramy króla. Bismarck spełnił życzenie Williama przekazać ”według uznania Waszej Ekscelencji (tj. Bismarcka) pytanie, czy poinformować obu naszych przedstawicieli oraz prasie o nowym żądaniu Benedettiego i odmowie króla ”. wzmocnić brak szacunku francuskiego wysłannika wobec William I, Bismarck nie wstawił w nowym tekście wzmianki o że król odpowiedział ambasadorowi „dość ostro”. Reszta cięć nie były znaczące. Przyniesiono nową edycję wysyłek Ems depresji zjedzony z Bismarck Roon i Moltke. Last zawołał: „To brzmi inaczej; zanim zabrzmiał sygnał do odwrót, teraz – fanfara. ”Bismarck zaczął się rozwijać przed nimi nasze plany na przyszłość: „Musimy walczyć, jeśli nie chcemy brać udziału rola pokonanego bez walki. Ale sukces zależy w dużej mierze od nich wrażenia, jakie wywoła wojna dla nas i innych; ważne jest, że to my jesteśmy atakowani i galijska arogancja a wrażliwość pomoże nam w tym … ”Dalsze wydarzenia zwrócił się w kierunku najbardziej pożądanym dla Bismarcka. Spowodowało to ogłoszenie „wysyłki Ems” w wielu niemieckich gazetach burza oburzenia we Francji. Minister spraw zagranicznych Gramon oburzony krzyknął w parlamencie, że Prusy uderzyły Francję. 15 lipca 1870 r. Szef francuskiego gabinetu Emile Olivier zażądał od parlamentu pożyczki w wysokości 50 milionów franków i poinformował o tym decyzja rządu o wezwaniu armii rezerwistów ”w odpowiedzi na wyzwanie na wojnę. ”Przyszły prezydent Francji, Adolf Thiers, który w 1871 zawrze pokój z Prusami i utopi we krwi Paryża gmina, w lipcu 1870 r., nadal będąca członkiem parlamentu, była: być może jedynym rozsądnym politykiem we Francji w tamtych czasach. Próbował przekonać posłów, by odmówili Olivierowi pożyczki i odwołania rezerwistów, twierdząc, że odkąd książę Leopold porzucił hiszpańskiej korony dyplomacja francuska osiągnęła swój cel, a nie cel powinien kłócić się z Prusami o słowa i doprowadzić sprawę do końca na czysto formalnej okazji. Olivier odpowiedział, że tak z lekkim sercem ”jest gotowy ponieść odpowiedzialność, odtąd upadając on. W końcu posłowie zatwierdzili wszystkie propozycje. rząd i 19 lipca Francja wypowiedziała wojnę Niemcom Północnym do związku. Za kulisami bismarck z grami na czacie zastępcy Reichstagu. Ważne było, aby starannie się przed tym ukrywał opinia publiczna o drobiazgowych pracach prowokacyjnych Francja wypowie wojnę. Z jego nieodłączną hipokryzją i przez zaradność Bismarcka przekonali deputowanych, że w całej historii z Rząd księcia Leopolda i on osobiście nie uczestniczył. On jest bezwstydnie skłamał, gdy powiedział deputowanym o pożądaniu Książę Leopold na tron hiszpański, nauczył się nie od króla, ale od jakiejś „osoby prywatnej”, którą północno-niemiecki ambasador z Paryża odszedł „z powodów osobistych”, ale nie został odwołany rząd (właściwie Bismarck nakazał ambasadorowi odejść Francja zirytowana swoją „miękkością” w stosunku do Francuski). Bismarck rozwiał to kłamstwo dawką prawdy. Nie kłamał mówiąc, że decyzja o opublikowaniu wysyłki w Ems mówi między Williamem I a Benedetti został przyjęty przez rząd przez wola samego króla. Sam Wilhelm I nie spodziewał się publikacji „Wysyłki ems” doprowadzą do tak szybkiej wojny z Francją. Po przeczytaniu zredagowanego tekstu Bismarcka w gazetach wykrzyknął: „To wojna!” Król bał się tej wojny. Później Bismarck napisał wspomnienia, z którymi William I nie musiałem negocjować Benedetti, ale „pozostawił monarchę bez skrupułów przetwarzanie przez tego zagranicznego agenta „głównie z powodu które uległy presji jego żony królowej Augusty z „nią” kobieca uzasadniona bojaźń i jej brak narodowe uczucie. ”Tak użył Bismarck Wilhelm I jako przykrywkę dla jego za kulisami intryguje przeciwko Francja Gdy pruscy generałowie zaczęli dominować nad Francuzami zwycięstwo po zwycięstwie, ani jednej dużej europejskiej potęgi stanął w obronie Francji. To był wynik wstępny Działalność dyplomatyczna Bismarcka neutralność Rosji i Anglii. Rosja obiecał neutralność w tym wydarzeniu wycofanie się z upokarzającego traktatu paryskiego, który ją zakazał mają flotę na Morzu Czarnym, Brytyjczycy byli oburzeni projekt umowy o aneksję opublikowany na polecenie Bismarcka Francja Belgia. Ale najważniejsze było to, że była to Francja zaatakował Związek Północnoniemiecki, pomimo wielokrotnego pokoju zamiary i drobne ustępstwa w stosunku do niej Bismarck (wycofanie wojsk pruskich z Luksemburga w 1867 r., Oświadczenia o gotowości do porzucenia Bawarii i stworzenia z niej neutralności kraj itp.). Redagując wysyłkę Emsa, Bismarck nie jest impulsywny improwizował i kierował się jego prawdziwymi osiągnięciami dyplomacja i dlatego wyszła zwycięsko. Zwycięzcy, jak wiecie, nie osądzaj. Autorytet Bismarcka, nawet emeryta, był w mocy Niemcy są tak wysokie, że nikt (oprócz socjaldemokratów) przyszło mi do głowy, że oblałem go błotem, gdy w 1892 roku oryginalny tekst wysyłki Ems został podany do publicznej wiadomości z trybuny Reichstag.
Czas wojny Niemcy Napoleon Bonaparte Rosja
