Zdjęcie z otwartych źródeł
Jak wszystkie acetony, jest to lotna ciecz, to znaczy natychmiast rozprzestrzenia się w powietrzu. W swojej strukturze chemicznej to całkiem proste – CH3-CS-CH3, ale pod względem cuchnności zajmuje pierwsze miejsce na świecie.
Podjęto najwcześniejszą próbę uzyskania tioacetonu do 1889 r. przez niemieckich naukowców z Fryburga. Ta sprawa została wprowadzona w historii, ponieważ zachowała się kronika jego konsekwencji. Przez miasto, jak pisali współcześni, pachniało tak obrzydliwie, że ludzie zaczęli zemdleć, dlatego mieszkańcy miasta musieli pilnie ewakuuj się.
Następujący incydent z tioacetonem miał miejsce w Oksfordzie w 1967 r w tym roku zespół naukowców z Esso eksperymentował z tym substancja w zamkniętym laboratorium, ale podczas pracy z kolby, gdzie był śmierdzący płyn, przez chwilę wyskoczył korek Tak było, dwie czy trzy sekundy, dopóki korek nie wrócił na swoje miejsce tyle, że nie tylko pracownicy laboratorium, ale wszyscy, który był blisko niej w promieniu dwustu metrów, rozpoczęły się ataki wymioty
Był jeszcze jeden zabawny przypadek związany z tioacetonem. Dwa chemicy przeprowadzili pewne eksperymenty z udziałem niewielkich ilości ilość tej śmierdzącej substancji, tak mała, że oni sami nawet nic nie czułem. Ale kiedy asystenci laboratoryjni w porze lunchu przerwa poszła do najbliższej restauracji, a potem prawie wyrzuceni na ulicę, bo strasznie nosili trochę błota, jak ustalili stali bywalcy zakładu spożywczego. I tylko dzięki zaradność kelnerki, która spryskała młodych ludzi dezodorant, mogli zjeść po cichu.
Naukowcy przeprowadzili ostatnio ciekawy eksperyment określić siłę cuchnącego tioacetonu. Wprowadzają niewielką kroplę substancje na szkle i włóż do wyciągu, po czym próbował wąchać w odległości pół kilometra. Prawie wszyscy ochotnicy natychmiast oszołomili się i pojawili się wymioty skurcze, po których eksperymentatorzy próbowali jak najszybciej opuścić strefę zagrożenia tioacetonu.
Oto taki okropny i śmierdzący tioaceton. To prawda, że ma jeden plus: całkowicie szybko polimeryzuje neutralny zapach – tritioaceton. Natura upewniłem się, że taki obrzydliwy i silny zapach nie trwa długo pozostawał w atmosferze i nie zabił niczego żyjącego na ziemi.
