Neutralizacja broni chemicznej zwykle wymaga złożoności oraz nieporęczny sprzęt, który może nie być dostępny dla żołnierzy na polu bitwy. Aby pomóc rozwiązać ten problem, zespół naukowców z University of California kierowany przez profesora nanoinżynierii Joseph Wang stworzył samobieżny mikrosilnik, który pomaga rozkładają płynną broń chemiczną podczas ich ruchu.
Zdjęcie z otwartych źródeł
Jedna z głównych strategii eliminacji broni chemicznej miesza go z wodą i podobną do żrącą kompozycją nadtlenek sodu. W USA tę metodę stosuje się do neutralizacji stare zapasy broni chemicznej i wymaga ciężkich i drogich urządzenia przemysłowe, a także duże ilości nadtlenku. Próba rozmieszczenia niezbędnego sprzętu w krajach takich jak Syria, rozdarta wojną domową, jest wyjątkowo nietrywialne zadanie.
Nowy mikrosilnik oferuje prostsze rozwiązanie tego problemu problemy. Zbudowany wokół wewnętrznego katalizatora platynowa warstwa, silnik jest stożkową mikroprobówką z zewnętrzna warstwa polimerowa. W eksperymencie naukowcy zmieszali je małe silniki z nadtlenkiem wodoru i aktywatorem i to dodały mieszanina z pestycydem fosforoorganicznym (który jest chemicznie podobny do substancje zwalczające fosforoorganiczne wpływające na układ nerwowy). W wyniku tego nadtlenek wodoru utlenia się, tworząc tlen bąbelki, które wychodząc z szerokiego końca mikroprobówek wymusiły poruszają się.
Pomagały ruchy mikrosilników i powstawanie pęcherzyków zmieszać chemicznie neutralizujący nadtlenek wodoru z organofosforan, dzięki czemu rozkłada się na znacznie krótszy warunki i niższe koszty nadtlenku w porównaniu do innych metody Wang i jego zespół odkryli 1,5 miliona mikrosilniki w 10 gramach pestycydów działają w ten sam sposób mieszalnik mechaniczny obracający się z prędkością 200 obrotów na minutę minuta.
Naukowcy twierdzą, że ich technologia może stosowany do ogólnego przyspieszenia reakcji chemicznych i może są szczególnie przydatne w mikroreaktorach, które zwykle są za mały do tradycyjnego mieszania mechanicznego. Szczegóły nowej technologii zostały niedawno opublikowane w czasopiśmie. „Angewandte Chemie”.