Fakt, że w tajdze karelskiej jest trochę dziwny drewniani idole, eksperci słyszeli. W pamięci ludowej wciąż zachowały się fragmenty starożytnych legend i tradycji o rzeźbach, wystawiane przez nieznane w tak odległych miejscach jak lokalny mieszkańcy nawigowali tam z wielkim trudem.
Ale naukowcy nie mieli wątpliwości, że rzeźby rozpadły się dawno temu. Dlatego wybrał się na wyprawę do Belomorskiego i Kemsky’ego w 2003 roku obszary, pracownicy Międzynarodowej Akademii Mega-Nauki (Pietrozawodsk) i nie miałem nadziei na znalezienie czegoś specjalnego.
Zdjęcie z otwarte źródła Jednak wyniki przekroczyły wszelkie oczekiwania. Drewniane posągi pogańskich bożków rozmieszczone osobno około pół godziny spaceru, wszystko zupełnie inne, były swego rodzaju muzeum rzeźby drewnianej pod na wolnym powietrzu.
Zagubiony w odległej tajdze karelskiej, do której ma dostęp niezrozumiałość, otoczona aureolą jednego prowadzonego przez świętość, w milczeniu i groźnie spojrzeli na kosmitów, którzy odważyli się złamać ich odwieczny pokój. Kiedy i przez kogo zostały wzniesione? Czyj nosić boski obraz? Jaka magiczna moc ich chroni przed zniszczeniem?
– Na pierwszy rzut oka wydawało się, że jest drewniany rzeźby znajdują się bez widocznego systemu – powiedział Wiceprezes Międzynarodowej Akademii Megascience Aleksiej Popow. – my natychmiast się zawahał. W końcu nakład pracy związany z ich produkcją był znaczny i prawie nikt nie robi niczego, podrzucając i przekręcając ciężkie kłody Karelski backwoods właśnie tak, zwłaszcza że przed wyruszeniem praca, dziennik był moczony przez długi czas, aby uzyskać specjalną siła i nie ulegałaby szybkiemu zniszczeniu.
Lub, poza pozornie niesystematyczną naturą, jest w nich pewien sens lokalizacja, a wybrane miejsce z jakiegokolwiek powodu nie jest przypadkowe? A jeśli tak, co decydowało o wyborze miejsca? Pojawiły się pytania obficie.
Liczby różnią się znacznie między sobą i rozmiarem (od jednego do 2,5 m wysokości) i zewnętrznie wyróżniałem się szczególnie sam, z całym moim wygląd przypominający obrazy słynnego i tajemniczego kamienia posąg z Wyspy Wielkanocnej. Czy to wypadek, czy echo jakąś starożytną wiedzę, o której nigdy nie usłyszymy. Obrazy innych bożków nie podlegają żadnej interpretacji, ponieważ nawet informacje o drewnianych pogańskich bogach naszych przodków w literaturze specjalnej jest bardzo mało, nie wspominając obrazy.
Sądząc po strukturze drzewa, znaleziska mają ponad sto lat (więcej na ten temat legendy również zeznają), czyli na końcu wzniesiono postacie XIX wiek W tym czasie, mimo że chrześcijaństwo już się zakorzeniło, elementy pogaństwa (czary) były nadal dość powszechne Karelia. Ale najbardziej niesamowitą rzeczą jest to, że obok znalezionych bożków znaleziono ich dawne na wpół zgniłe „szczątki”, co potwierdziło raporty o ich okresowej odzysku (dla niektórych według idoli są „przywracane” co 150 lat).
Zdjęcie z członkowie wyprawy open source postanowili najpierw sprawdzić miejsca lokalizacja idoli metodą biolokalizacji (tzw technika przeglądania). Od czasów starożytnych za pomocą winorośli poszukiwali pod ziemią źródła wody, złoża metali. Technika przeglądania w wczesne czasy były szeroko stosowane przez mieszkańców Karelii. Brak zbiegów okoliczności dlatego gałęzie winorośli – symbol górników rudy – zdobiły pierwszy herb Karelia. Możliwe, że starożytni budowniczowie bożków mogli korzystać z technik przeglądania.
Używając dwóch metalowych ram w kształcie litery L, specjaliści badał położenie rzeźb, zbliżając się do nich z różnych stron partie i niezmiennie ramy zareagowały dewiacją na strony, a nie osiągając idola 1-1,5 m. Oznaczało to, że bożki zostały ustawione w centrach tak zwanych stref geoaktywnych o średnicy rzędu trzy metry.
I tutaj Aleksiej Popow doszedł do niesamowitego odkrycia. Po zaznaczeniu na mapie zdziwił się, widząc łańcuch idole zorientowane ściśle w jednym kierunku, zlokalizowane prawie w linii prostej przynajmniej w kierunku tajemnicze i oczarowujące jedno miejsce swoją nazwą – jezioro Karma
(Karma jest jedną z podstawowych koncepcji starożytnej filozofii indyjskiej, związane z prawem odrodzenia duchowego i fizycznego osoby). Jezioro otoczone wielokilometrowymi nieprzejezdnymi bagnami praktycznie nie badane i nie opisane w lokalnej literaturze historycznej, chociaż niektóre legendy kojarzą z nim rodzaj „skarbca starożytności informacji ”, otwierając zasłonę tajemnic nad„ Hyperboreanem ” przeszłość Karelii.
Legenda o świętym „drzewie świata” jest również związana z Jeziorem Karma, rzekomo rośnie na terytorium republiki, która została zasadzona północni magicy w XIV wieku. W połowie XVI wieku. wielebny Kassian Muezersky, który przybył w tę okolicę z Solovetsky klasztoru założono klasztor, aw 1602 r. wzniesiono świątynię Mikołaja Cudowny pracownik. Sąsiednie „drzewo” i świątynia są nadal miejscem pielgrzymki do nielicznych strażników starożytnej wiary. Sami i legendy karelskie, to „drzewo” jest swego rodzaju początkiem „dedykacyjna podróż” przez kamień milowy idoli do jeziora Karma.
– Zasugerowała heretycka myśl: czy to naprawdę głęboko starożytności, ktoś celowo ustawił idiosynkratycznych idoli na wyznaczyć drogę? Nawiasem mówiąc, nawet sama nazwa wpływa kilka kilometrów rzeki Ochty tłumaczy starożytny Sami jako „rzeka wiodąca” – mówi Aleksiej Popow. – Wszystko to przypomina rytuał inicjacyjny, „inicjacyjna podróż”.
W końcu echa starożytnej tradycji Sami i Karelczycy, którzy uważali podobne obrazy wykonane z drewno lub kamień, rodzaj „narzędzia” bezpośredniego instrukcje młodych młodych do ich wprowadzenia w „państwo” szamani. ”Być może ze względu na fakt, że efekty magiczne struktury były różne w zależności od ich lokalizacji i inne funkcje, wymagane pełne poświęcenie podróżuje „z jednego świętego miejsca do drugiego.
Rzeźby Karmy
