Zdjęcie z otwartych źródeł
Nowe badanie wykazało: osoby, które przeżyły epidemię „czarna plaga”, która spustoszyła Europę w 1300 roku, znacznie podniósł wiek śmiertelności. Na podstawie wyniku analizy szczątków znalezionych na starych londyńskich cmentarzach, eksperci stwierdzili, że po pierwszej epidemii zaraza lokalnej ludności stała się mniej podatna na wczesną śmiertelność, niż przed epidemią. Badacz Sharon Devit, Biological antropolog z University of South Carolina powiedział, że jeśli wcześniej tylko około 10 procent przeżyło do 70 roku życia ludzie, a następnie po epidemii liczba stulatków ponad dwukrotnie. Zaraza lub „czarna śmierć” jak ona nazywany w średniowieczu, swój wygląd zawdzięcza bakteriom Yersinia Pestis. Ta choroba ma swoją nazwę z powodu charakterystyczne czarne plamy na skórze pacjenta. At zarażeni ludzie doświadczyli niezwykłego wzrostu węzły chłonne, ciężka gorączka i wysypka, poważnie zakażone zwymiotowała krew. Wybuchy zarazy w Europie miały miejsce w latach 1347–1351 przez lata. Naukowcy szacują, że około 200 osób zmarło w wyniku epidemii milion ludzi, co stanowiło około 30 do 50 procent populacji całej Europy. Przez długi czas naukowcy w to wierzyli „czarna śmierć” zabiła wszystkich ludzi na oślep. Jednak poprzednie Badania Sharon obaliły to przekonanie. Zaraza, jak wielu inne choroby, głównie zabijane również przez osoby starsze osłabieni ludzie. To odkrycie nasuwa pytanie, w jaki sposób podatność ludzi na zarazę była ściśle z nimi związana dziedziczność, a także wpływ genów ocalałych epidemia u potomstwa. Naukowcy sugerują, że plaga od tego czasu naprawdę „weszło” w ludzkie genomy są niektórzy potomkowie ocalałych z tej choroby zmiany w niektórych genach odpornościowych. Aby to potwierdzić spekulując, Sharon przeprowadziła analizę kości 464 powiązanych ze sobą szkieletów do XI i XII wieku (przed zarazą), a także 133 szkielety, odnoszący się do XIV – XVI wieku (kiedy ustąpiła plaga). Zabrano za szkielety eksperymentalne należały do ludzi zupełnie innych klasy i grupy społeczno-ekonomiczne. Dzięki eksperymentowi stało się oczywiste, że po epidemii Europejczycy naprawdę znacznie podniósł wiek śmiertelności. Wzrost średnio wiek śmierci populacji nastąpił w wyniku stanu naturalnego wypadki słabych i słabych, z których około 50 procent okazało się populacja Ponadto dostępnych było więcej ocalałych. zasoby, co oznacza, że ich dieta znacznie się poprawiła. Ludzie, którzy przeżyli, zaczęli jeść więcej mięsa, ryb i chleba, co korzystnie wpłynęło na ich zdrowie i długowieczność. Na tej podstawie naukowcy doszli do paradoksalnego wniosku pod wieloma względami – epidemie w perspektywie globalnej nie są złe dla ludzi czyste, ponieważ zabierając słabych, dają szansę tworzą silniejsze i zdrowsze pokolenie.
Epidemie
