Kiedy była bardzo młoda, planeta Ziemia wyglądała trochę inaczej niż ta, którą znamy i kochamy dzisiaj.
Z jednej strony były na nim superkontynenty – kiedy ląd, na którym obecnie mieszkamy, znajdował się w różnych konfiguracjach, gdyż był wypychany przez ruchy tektoniczne.
Ale mógł istnieć okres, kiedy było bardzo mało lądu lub nie było go wcale, a według nowych badań Ziemia była całkowicie pokryta wodą.
Badania geologiczne sugerują, że około 3,2 miliarda lat temu nasza obecna ojczyzna, która ma 4,5 miliarda lat, była pokryta globalnym oceanem.
Jeśli zostanie potwierdzony, taki wniosek mógłby odpowiedzieć na pytania o to, jak życie zaczęło się około 3,5 miliarda lat temu; w szczególności niezależnie od tego, czy pochodzi ze słodkowodnych zbiorników wodnych na lądzie czy ze słonych mórz. Gdyby nie było obszarów lądowych na słodką wodę, sprawa jest dyskusyjna.
„Historia życia na Ziemi śledzi dostępne nisze” – wyjaśnia geobiolog Boswell Wing z University of Colorado w Boulder. „Jeśli masz wodny świat, świat pokryty oceanem, wtedy suche nisze po prostu nie będą dostępne”.
Zespół badawczy faktycznie próbował zmierzyć wczesną temperaturę Ziemi, co od dawna prześladuje naukowców. Nie jest jasne, czy planeta była znacznie cieplejsza, czy chłodniejsza (lub mniej więcej taka sama jak obecnie), kiedy zaczęło się życie.
Ale stosunek dwóch izotopów tlenu – naturalna zmienność pierwiastka – może być powiązany z temperaturą starożytnych oceanów ze względu na ich różne masy cząsteczkowe. Woda o niższej temperaturze zawiera więcej tlenu-16 niż tlenu-18 i na odwrót.
Nie ma wody morskiej sprzed 3,2 miliarda lat do analizy. Ale są skały z tego wieku, które kiedyś znajdowały się na dnie tych starożytnych oceanów, takie jak obszar Panorama w regionie Pilbara w Zachodniej Australii. Skały te chronią chemiczną historię oceanów, w tym dobrze zachowany hydrotermalny system wentylacyjny.
Ale nawet po tym, jak naukowcy zrekonstruowali profil temperaturowy regionu 3,2 miliarda lat temu, poziom tlenu-18 był nieco wyższy niż oczekiwali i wynosił 3,3%. To o około 4 procent więcej niż w dzisiejszym stosunkowo wolnym od lodu oceanie i znacznie więcej niż poprzednie szacunki.
Zgodnie z symulacjami naukowcy odkryli, że proporcje w próbkach skał można wyjaśnić brakiem kontynentów. Oznacza to, że planeta była całkowicie mokra, jak Enceladus czy Europa.
„Nic nie wskazuje na to, że małe mikro-kontynenty nie wystawały z oceanów” – powiedział Wing. „Po prostu nie myślimy o globalnym tworzeniu się gleb na kontynencie, jak to robimy dzisiaj”.
Oczywiście pojawia się wtedy pytanie: kiedy dokładnie pojawiły się kontynenty, wyparte z oceanu przez płyty tektoniczne, zlewające się ze sobą? To kolejny etap badania. Zespół planuje zbadać młodsze formacje skalne, aby spróbować połączyć ten wykres.
Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Nature Geoscience.
