Czasami zdarza się, że ludzie opuszczają osiedlone terytoria. Następnie w miejscu dobrze prosperującego miasta pozostaje puste, trochę tajemnicza i przerażająca osada. Miasto duchów. W połowa XIX wieku w Grasshopper Creek, w południowo-zachodniej części stanu Montana, znalazłem mały bryłkę złota. Wkrótce nad brzegiem strumienia poszukiwacze złota ścigali się. Początkowo żyłę uważano za bogatą i populacja zaczęła rosnąć skokowo. Wieś została nazwana Bannak, w honor plemienia Indian, które kiedyś mieszkały w tych częściach. Miejsca były dość dzikie, oddalone od cywilizacji. 
Zdjęcie z otwarte źródła Do 1863 roku były otwarta poczta, a on otrzymał status miasta. Bannak się stał stolica hrabstwa, a potem nawet na krótką chwilę i całe państwo. Z od samego początku stworzono własną policję, a nie podległy federalnej. Ale na początku lat 80. XIX wieku złoto gorączka zniknęła. Mój dał mniej cenne metal, a populacja zaczęła się przerzedzać. Nie został jednak porzucony wreszcie Imigranci osiągnęli status Bannaka zabytek historyczny, a teraz pozostałe kilkadziesiąt domy są zachowane i utrzymane. Głosy z Miasto duchów stało się ulubionym celem podróży rodzaj specjalistów od zjawisk paranormalnych. W końcu nadprzyrodzone bije tam nie kluczem, ale prawdziwą fontanną. 4 12 sierpnia 1916 r. 12-letnia Dorota Dunn utonęła w strumieniu. Ona wkrótce zaczęła pojawiać się u przyjaciół. Duchowa dziewczyna w niebieskiej sukience jak jakby do nich gdzieś dzwonił. Z czasem zaczęła być nieznana do ludzi. Czasami widziano ją w drodze do strumienia, czasem gdzie znajdował się dom rodzinny Dunn, czasem w holu hotelu Mid. Ghostbuster Greg Burch Field twierdzi, że on udało się nawiązać kontakt z duchem Doroty w budynku hotelu. W dowód pokazuje taśmę, na której Greg słyszy pytanie: „Czy to ty, skarbie?” Nastolatka odpowiedzi: – I sprawdzasz! To prawda, że nastoletni głos jest bardzo oczywisty zsyntetyzowane przez urządzenie elektroniczne. Ciekawe, co widzą Dorota tylko dziewczęta i bardzo rzadko dorośli mężczyźni, ale nigdy chłopcy, kobiety i osoby starsze. 
Zdjęcie из открытых источников 
Zdjęcie z otwartych źródeł Polowanie na szeryfa Ale główna gwiazda wśród duchów Bannaka jest były szeryf tego miasta, Henry Plummer. Najczęściej można go znaleźć w miejscu, w którym znajdował się salon Skinner. Kiedyś była to prawdziwa skrytka. Historia Życie i śmierć szeryfa, Plummer raz wstrząsnął Ameryką. Możemy śmiało powiedzieć, że los tego człowieka został odzwierciedlony Dziki temperament i okrucieństwo Dzikiego Zachodu. Bardzo młody człowiek Plummer przybył do miasta Nevada. Na początku ciężko pracował piekarnię i zaoszczędziłem wystarczająco dużo pieniędzy, aby kupić małe ranczo. W 1856 Henry, znany jako wykształcony i wykształcony mężczyzna, został wybrany szeryfem. Zaczął interesy tak fajnie i cieszył się takim szacunkiem i autorytetem, że za rok on ponownie wybrany na to samo stanowisko. Jednak 25-letni Plummer nie jest na szczęście – wypalona pasją do zamężnej kobiety. Jeden z lokalnych Henry i jego żona znaleźli poszukiwaczy złota pewnego wieczoru. Przez jedna wersja, oszukany mąż rzucił się na szeryfa pięściami, według inny – wyzwanie na pojedynek. Plummer natychmiast to udowodnił strzela lepiej niż przeciwnik. Pomimo wstawiennictwa lokalnego mieszkańcy twierdzą, że była to samoobrona, na którą szeryf został skazany 10 lat i uwięziony w San Quentin. Ale zwolennicy Plummer wykazał upór. Ponadto znaleziono młodego mężczyznę gruźlica. A były szeryf był wolny po sześciu miesiącach. Podczas zakończenia Plummer ranczo spłonęło i znów został bez niego grosz. Przez pewien czas pracował jako urzędnik w sklepie spożywczym i potem znowu utknął „w historii ze śmiertelnym skutkiem” – zastrzelony burdel partnera pokerowego. Plummer został ponownie aresztowany, ale dowody były za mało. Jednak w więzieniu Henry został zidentyfikowany przez drobnego złodzieja jako rabuś na scenie. Podobno przypadkowo przeżył naloty i pewnie wskazał na Plummera. Jednak sam świadek były szeryf został kiedyś aresztowany i wielu uważało, że był sprawiedliwy rozlicza wyniki. Henry nie czekał na rozwiązanie: jego były kochanie przekupił strażnika, a Plummer uciekł w nieznane kierunek. Listy zmarłego, być może młodego mężczyzna postanowił poddać się losowi i wszedł na śliską ścieżkę rabusia to było lub było wcześniej zaangażowane w działalność przestępczą. Najpierw próbował zatrzeć ślady: wysłany do jednego z nich Notatka z kalifornijskiej gazety według Henry’ego Plummera z dwóch wspólników zostało schwytanych i powieszonych w stanie Waszyngton, a on kierował się do Bannaka. Tam, zgodnie z jedną wersją, stworzył gang i wyleczony na szerokiej nodze. Jak się okazało, Plummer naciskał na miejsce Szeryfie, ale przegrał pierwsze wybory. 
Фотоиз открытых источников 
Фотоz otwartych źródeł W styczniu 1863 roku jego szczęśliwy przeciwnik został zastrzelony podczas próby zatrzymania podejrzanych o napad. Plummer był w stanie przedstawić sprawę w taki sposób, że zamordowany szeryf przyszedł na przyjazne spotkanie z bandytami, a Henry położył wszystkich na lokalizacja Oczywiście Plummer natychmiast zajął upragnione stanowisko. Tak i nie miał rywali – wiosną 1863 roku otaczające góry zalane dziesiątkami gangów. Początkowo mieszkańcy byli zadowoleni z nowego Szeryfie – w krótkim czasie on i jego asystenci zastrzelili i przeważyło kilkudziesięciu rabusiów. Potem niektórzy zrozumieli: Plummer gra podwójnie, a złapani przestępcy byli tylko tylko konkurenci. Mieszkańcy amerykańskiego Zachodu w tamtych czasach nie byli bezbronne owce. Poszukiwacze Bannacka i sąsiedniej Wirginii utworzył komitet straży pożarnej lub straży pożarnej i rozpoczął polowanie bandyci. W styczniu 1864 r. Złapali i zawiesili cztery tuzin wspólników Henry. Prawdopodobnie jeden z nich „podzielił się” i szeryf był podejrzany. W lutym 1865 r. Skład 65 osób uzbrojone czujne straże wpadły do biura Plummera. Był pokręcony osądzony i natychmiast powieszony. To prawda, że pochowano za zasługi z przeszłości według zwyczaju, a nie jak bandyta. Nawiasem mówiąc, grabież w otoczenie nie zatrzymało się, choć zaczęły podupadać. Last gang został pokonany dopiero w 1867 roku. Spory dotyczące winy Plummer trwa do dziś. Dowody jego powiązań z bandyci byli pobieżni i kontrowersyjni. Brak dokumentacji strażnicy nie prowadzili. Tak i nie ma gwarancji, że nie będą w szeregach rabusie, którzy chcieli rozliczyć się z szeryfem. Za rok po śmierci Plummera na płotach stały się ściany domów Bannaka pojawiają się napisy: „Henry jest niewinny”. Czasami były robione kreda, czasem krew. Przez długi czas uważano, że są to sztuczki zwolennicy straconego szeryfa. Ale czas mijał, miasto zostało opuszczone Imię Plummer zostało zapomniane, a napisy pojawiały się nadal. Również jego grób znaleziono dwa razy otwarty. Drugi raz tajemniczy grabarz wykradł czaszkę zmarłego iz jakiegoś powodu ukrył ją Pokój na zapleczu Skinnera. Wkrótce potem drewniany lokal do picia wybuchł i spłonął doszczętnie. Ale platforma gdzie był salon, wciąż jest ulubionym miejscem „spacerów” ducha Plummer. Czasami turystom udaje się nawet zrobić zdjęcie, na którym widoczna jest rozmyta postać młodego mężczyzny. Ale tajemnicze napisy krew przestała pojawiać się, gdy w 1993 roku sędzia rejonowy Beaverhead przejrzał sprawę Plummer i wydał werdykt: rzekomo niewinny. Zaznacz ALTSHULER �
Czas
