Pierścionek zaręczynowy to nie tylko biżuteria noszona przez nowożeńców w dniu ślubu. Pierścień noszony na palcu serdecznym jest symbolem ich odwiecznej miłości, lojalności i oddania. Ponieważ ma kształt koła, utożsamia się z nieskończonością, czyli z wieczną miłością i pełnym szacunku stosunkiem do partnera. 
W krajach europejskich uważano, że obrączka, nawet zdjęta tylko na noc, może doprowadzić do poważnej choroby małżonka
Dlaczego nie możesz zdjąć obrączki?
Istnieje wiele powodów, które skłaniają do zdejmowania i zdejmowania pierścionka, od elementarnych niedogodności po strach przed utratą drogiej sercu biżuterii. Jednak wiele znaków jest kategorycznie zabronionych po ślubie:
- Od niepamiętnych czasów krąg lub krąg chroniony przed złymi skutkami złych duchów, czyli zdjął pierścień – zostawił swoje ciało i duszę bez ochrony.
- W krajach europejskich uważano, że obrączka, nawet zdjęta tylko na noc, może doprowadzić do poważnej choroby małżonka lub doprowadzić do istotnych nieporozumień, które negatywnie wpływają na małżeństwo.
- W wielu krajach obrączka kojarzy się z wiecznością, miłością i wiernością. Ludzie tam mieszkający uważają, że jeśli niepotrzebnie zdejmiesz obrączkę, straci ona swoje magiczne właściwości i nie będzie już chronić małżeństwa.
- W żadnym wypadku nie powinieneś zdejmować biżuterii, aby dać komuś biżuterię do przymierzenia. Oddając obrączkę w niepowołane ręce, możesz nie tylko zmierzyć swój los, ale także zniszczyć relację z małżonkiem.
- Nie możesz strzelać i sprzedawać ludziom, którzy są małżeństwem. Uważa się, że oddając (sprzedając) w niepowołane ręce, dajesz szczęście swojej rodzinie.
- Usunąć i stracić oznaczało zniszczenie małżeństwa, ponieważ obrączka jest potężnym talizmanem stosunków małżeńskich.
Uważa się, że oddając (sprzedając) w niepowołane ręce, dajesz szczęście swojej rodzinie
Czy możesz założyć obrączkę przed ślubem?
Prawie nie ma mężczyzny, który chciałby założyć pierścionek przed ślubem, ale kobiety mają wiele powodów, aby zakładać pierścionek zaręczynowy przed oficjalnym ślubem:
- możliwość uratowania się przed nadmierną uwagą mężczyzn;
- chęć pochwalenia się kolegom i znajomym o zbliżającym się małżeństwie;
- długotrwały związek lub małżeństwo cywilne;
- chęć przybliżenia ślubu.
Pomimo wielu powodów, które skłaniają do noszenia pierścionka przed ślubem, znaki odradzają się tego, aby nie naruszyć magicznych właściwości pary pierścionków. Uważa się, że obrączki przygotowane do ślubu powinny leżeć razem do momentu rejestracji małżeństwa.
Historia powstania tradycji noszenia obrączek ślubnych
Tradycja noszenia pierścionka w dniu ślubu jest znana od czasów starożytnego Egiptu (nie zgadzają się z tym uczeni w starożytnym Rzymie). W tamtych czasach małżonkowie zakładali sobie pierścienie utkane z trzciny i zaledwie kilka wieków później zastąpiono je metalową biżuterią.
Ciekawostką jest fakt, że pan młody podarował pierścionek nie tylko swojej wybrance, ale także jej rodzicom.
W starożytnej Grecji ludzie pobierający się wymieniali bransoletki, które następnie noszono bez zdejmowania. W Rosji pan młody przed ślubem wręczył pannie młodej klucz do swojego domu, co oznaczało, że zaprosił ją, aby została pełnoprawną kochanką w jego domu. Po przyjęciu chrześcijaństwa tradycja ta popadła w zapomnienie, a klucz został zastąpiony pierścieniem.
Do połowy ubiegłego wieku nasi dziadkowie w większości nosili biżuterię wykonaną ze srebra lub miedzi, a dopiero w latach 70. zaczęli odlewać obrączki ze złota.
Według naukowców, którzy badają tradycje związane z małżeństwem i obrączkami, u większości starożytnych ludów na środkowym palcu lewej ręki noszono integralny atrybut małżeństwa, ponieważ uważano, że jest to miejsce, w którym znajduje się nerw bezpośrednio połączony z sercem. Nawiasem mówiąc, tradycja noszenia pierścionka na lewej ręce została zachowana wśród niektórych narodów w naszych czasach.
Jedynymi wyjątkami są prawosławni, którzy noszą pierścionek na palcu serdecznym prawej ręki i zmieniają go na lewą tylko w przypadku śmierci jednego z małżonków. Muzułmanie noszą pierścionek tylko dla nowo powstałej żony; mężczyźni nie powinni nosić takiej biżuterii. Wielu Cyganów nosi obrączki ślubne na złotym łańcuszku na szyi.
Pomimo różnicy w tradycji przedstawiciele wielu narodowości są zgodni: dopóki żyje jeden z małżonków, nie można zdjąć obrączki.
W wielu krajach obrączka kojarzy się z wiecznością, miłością i wiernością.
Dlaczego księża nie noszą obrączek ślubnych?
Od niepamiętnych czasów w Kościele rosyjskim istnieje tradycja, że żonaci księża nie mogą nosić obrączki, a nawiasem mówiąc, absolutna większość księży wyznaje tę tradycję.
Brak pierścionka przez ojca wcale nie oznacza jego obojętności, nie mówiąc już o lekceważeniu rodziny i małżeństwa. Niemniej istnieją dobre powody, aby zmusić duchownego do usunięcia nieodłącznego atrybutu miłości i wierności:
- Kapłan to osoba ze specjalną misją Kościoła, to znaczy kapłan nie może należeć tylko do swojej rodziny i swojej kobiety, w jego duszy musi być wiara i miłość do Wszechmocnego. Właśnie dlatego, że pierścień zawiera w sobie miłość do małżonka, jest on usuwany podczas święceń.
- Brak pierścionka na serdecznym palcu to swego rodzaju przypomnienie, co oznacza, że teraz musi opiekować się nie tylko małżonkiem i rodziną, ale także wielką rodziną, którą otrzymał od Boga – swoją parafią.
- Ponadto w przypadku braku pierścienia dla kapłana istnieje również aspekt czysto techniczny. Podczas celebracji liturgii okruchy Ciała Chrystusa (chleba) lub cząsteczki prosphora wyjęte z proskomedii mogą zatkać się pod obrączką, a później, broń Boże, spaść na podłogę. I nastąpi świętokradztwo.
Wiara w znak i noszenie pierścionka bez zdejmowania go lub uznawanie wszystkich ostrzeżeń za głupie przesądy to sprawa osobista każdego. Jednak wiele faktów mówi same za siebie – usunięty pierścień – o niezgodzie w rodzinie i pogorszeniu relacji rodzinnych, ale czy warto ryzykować?
