Ostatnio każdej wiosny badają petersburscy naukowcy atmosfera powitana alarmem. Pod koniec marca 2011 r. – po szczególnie śnieżne i mroźne zimy – po raz pierwszy nad Arktyką było wykryto dziurę ozonową. Do tego czasu zjawisko gwałtownego spadku objawiła się tylko warstwa ciężkiego tlenu (zwana także ozonem) nad biegunem południowym. Obserwacje stanu warstwy ozonowej powyżej Arktyka rozpoczyna się również tej wiosny.
Zdjęcie open source © Flickr.com/ Wen Nag (aliasgrace) / cc-by-nc-sa 3.0 Ekran promieniowania słonecznego – Dziury ozonowe jako zjawisko są już dość dobrze zbadane, chociaż tak było odkryte dopiero w połowie lat 80. na Antarktydzie. Od tego czasu niedobór ozonu we wrześniu – listopadzie, gdy na półkuli południowej wiosna jest ustalana co roku, co już zaczyna wpływać klimat i charakter kontynentu – mówi kierownik laboratorium Główne Obserwatorium Geofizyczne. A.I. Voyeykova Igor Karol. – W marcu i kwietniu 2011 r. Po raz pierwszy pojawiła się dziura ozonowa Arktyka. Ponadto na półkuli południowej otwór znajduje się nad biegunem, i zdobyliśmy prawie wszystkie północne regiony Rosji. Ozon – gaz z trzema atomami tlenu – chroni biosferę Ziemi przed twardym działaniem promieniowanie słoneczne. Jeśli w atmosferze jest niewiele, siła promienie ultrafioletowe wzrosną wiele razy, co jest szkodliwe wpłynie na osobę. Teraz, gdy pojawiają się tylko dziury ozonowe ponad biegunami i tylko przez kilka tygodni, dla nas to nie jest bardzo niebezpieczne. Po pierwsze, na dużych szerokościach geograficznych słońce jest nisko nad ziemią horyzont i jego promieniowanie nie są tak intensywne. Tak, i ludzie w tym obszary, z wyjątkiem polarników, nr. Niebezpieczeństwo powstaje, jeśli dziury się powiększą. Ich wygląd wyjaśnia globalny ocieplenie Ze względu na wzrost produkcji przemysłowej emisje w atmosfera tak zwanych gazów cieplarnianych w ostatnich dziesięcioleciach dramatycznie wzrosła. Zatrzymują ciepło w niższej atmosferze, bez przechodzenia do górnych warstw – do stratosfery (na wysokość 20 – 35 km od Ziemi), która jest przez to chłodzona. I cząsteczki ozonu reaguje ze związkami chlorków i bromków – szkodliwe substancje, które również dostają się do stratosfery w wyniku działalności człowieka i są niszczone. Tak uformowany dziura ozonowa. Pojawia się nad biegunami natychmiast po ukończeniu studiów. zimy, kiedy stratosfera jest szczególnie zimna. Nieprzyjemne niespodzianka – Jednak nie dzieje się jeszcze nic katastrofalnego, – specjalista fizyki atmosfery uspokaja profesora Hydrometeorological University Sergey Smyshlyaev. – Ponadto po podpisaniu protokołu montrealskiego pod koniec lat 80. ograniczenie emisji, w szczególności freonu, stężenie w atmosfera substancji zubożających warstwę ozonową, według niektórych raportów, zmniejsza się. Oczekujemy szkodliwych emisji w nadchodzących dziesięcioleciach. związki są tak zredukowane, że dziury ozonowe ogólnie przestają się pojawiać. Niektórzy z naszych kolegów mieli nadzieję, że rozmiar dziury na półkuli południowej powinny już zostać zmniejszone już w tych latach. … Jak dotąd nadzieje te nie zostały spełnione. I pojawienie się dziury nad Arktyką Była to nieprzyjemna niespodzianka dla naukowców, dlatego kontrola w atmosferze półkuli północnej, teraz zwracają szczególną uwagę. Plan badań najnowszych wypraw polarnych „Północ biegun ”, które działają w pobliżu„ szczytu planety ”, na 84 równolegle koniecznie obejmują monitorowanie ozonu w atmosfera Sonda nie gorsza niż satelita – Ekspedycja „Północ Pole-40 ”, wylądował w Arktyce we wrześniu 2012 r., Pozostanie kry do końca lata 2013 r. – powiedział Siergiej Smyshlyaev. – Naukowcy mierzą stężenie ozonu w atmosferze i stratosferze za pomocą sond zwykle uruchamiane są dwa razy dziennie. Takich Metoda badawcza „dziadka” jest dobra, ponieważ jest bardzo dokładna i daje wyniki w dowolnym momencie. Stężenie ozonu jest mierzone za pomocą satelity, Amerykanie mają taki program w NASA. Ale z pomiary satelitów są możliwe tylko wtedy, gdy świeci słońce. Jednak dziury ozonowe powstają właśnie wiosną, kiedy noc polarna kończy się Tej wiosny będą doktoranci naszej uczelni śledzić informacje o ozonie z satelitów NASA, to otwarte i można je znaleźć w Internecie. Pesymizm w większość naukowców nie ma poglądów na zjawisko ozonu: co najważniejsze, ich zdaniem, aby kontynuować badanie tego naturalnego zjawiska i śledzić trendy. Istnieje również filozoficzny punkt widzenia na problem. – Mamuty na Ziemi wymarły w odpowiednim czasie, ale życie toczy się dalej. Nie warto przecenić znaczenie jednego gatunku dla planety, nawet jeśli jest to osoba – powiedział kiedyś wiceprezydent Rosji Towarzystwo Geograficzne Kirill Chistyakov. – W historii Ziemi były okresy, w których 90 procent gatunków, które go zamieszkują, wymarły z powodu naturalnych zmian … Jednak nic takiego bliski termin na naszej planecie nie jest oczekiwany. Oleg Rogozin
Czas arktyczny NASA Ozone Hole Russia Sun
