Wiele organizacji, w tym National Institutes of Health, rozpoczęło prace nad szczepionką przeciwko nowemu szczepowi koronawirusa znanemu jako 2019-nCoV.
Naukowcy dopiero zaczynają, ale ich strategia opracowywania szczepionek odniesie korzyści zarówno z prac wykonanych nad blisko spokrewnionymi wirusami, takimi jak SARS i MERS, jak i z postępów w technologiach szczepionek opartych na kwasach nukleinowych. Są to szczepionki DNA i RNA, które wytwarzają antygen szczepionkowy we własnym ciele.
Czy praca jest wykonywana na tym konkretnym szczepie?
Nie, ale kontynuowano prace nad innymi blisko spokrewnionymi koronawirusami, które spowodowały poważne choroby u ludzi, a mianowicie MERS i SARS.
Naukowcy nie martwili się tym konkretnym szczepem, ponieważ nie wiedzieli, że istnieje i może powodować choroby u ludzi, dopóki nie wywołał epidemii.
Skąd naukowcy będą wiedzieć, kiedy pracować nad szczepionką na koronawirusa?
Historycznie rzecz biorąc, prace nad szczepionkami przeciwko ciężkim koronawirusom rozpoczynają się, gdy wirusy zaczynają zarażać ludzi.
Biorąc pod uwagę, że jest to trzecia poważna epidemia nowego koronawirusa w ciągu ostatnich dwóch dziesięcioleci oraz ciężkość choroby wywoływanej przez te wirusy, konieczne jest rozważenie inwestycji w opracowanie szczepionki, która będzie przed nimi chronić.
Na czym polega ta praca i kiedy ludzie będą mogli otrzymać szczepionkę?
Prace te obejmują opracowanie konstrukcji szczepionek – na przykład produkcję prawidłowych antygenów docelowych, białek wirusowych, na które wpływa układ odpornościowy, a następnie testy na zwierzętach w celu wykazania, że są one chroniące i bezpieczne.
Po ustaleniu bezpieczeństwa i skuteczności szczepionki mogą przejść do badań klinicznych na ludziach. Jeśli szczepionki wywołują oczekiwaną odpowiedź immunologiczną i ochronę i zostaną uznane za bezpieczne, mogą być produkowane masowo w celu zaszczepienia populacji.
Naukowcom brakuje obecnie izolatów wirusa – lub próbek wirusa – do testowania szczepionek. Nie ma również wystarczającej ilości przeciwciał, aby upewnić się, że szczepionka działa. Potrzebujemy wirusa, aby sprawdzić, czy odpowiedź immunologiczna wywołana przez szczepionkę działa.
Należy również ustalić, na jakich zwierzętach będzie testowana szczepionka. Lista może obejmować myszy i naczelne.
Opracowanie szczepionki prawdopodobnie zajmie miesiące.
Czy ludzie mogą kiedykolwiek być bezpieczni przed takimi epidemiami wirusów?
Naukowcy spodziewają się, że wybuchy epidemii będą występować w dającej się przewidzieć przyszłości w nieregularnych odstępach czasu.
Aby spróbować zapobiec poważnym epidemiom i pandemiom, istnieje potrzeba poprawy nadzoru zarówno nad ludźmi, jak i zwierzętami na całym świecie, a także zainwestowania w oceny ryzyka, które pozwolą naukowcom ocenić potencjalne zagrożenie dla zdrowia ludzkiego spowodowane wykrytymi wirusami.
Potrzebne są globalne działania, aby zainwestować w nowe podejścia do szczepionek, które można szybko zastosować, gdy pojawi się nowy wirus, taki jak obecny koronawirus, a także wirusy takie jak Zika, Ebola lub grypa.
Obecnie reakcje na pojawiające się patogeny są w większości reaktywne, co oznacza, że rozpoczynają się po wybuchu epidemii. Potrzebne jest bardziej proaktywne podejście, wspierane przez stałe finansowanie.
Aubrey Gordon, profesor zdrowia publicznego, University of Michigan oraz Florian Krammer, profesor wakcynologii, Icahn School of Medicine, Sinai.
Ten artykuł został opublikowany przez The Conversation.
