Kwestia, czy można obciąć włosy dziecku poniżej pierwszego roku życia, staje się istotna w rodzinie, w której niedawno urodziło się dziecko. Rodzice borykają się z wieloma problemami: w upale z powodu “ mocnych włosów '' główka okruchów poci się, długie grzywki sięgają do oczu, tył głowy dziecka jest łysy, aw innych miejscach można zrobić ogonki z pasm. 
Starsi wierzący radzą, aby znieść przycinanie loków dziecka do 40 dnia życia
Powstaje nieodparte pragnienie obcięcia nadmiaru loków, ale zakaz, że nie można tego zrobić, jest przerażający, dopóki dziecko nie pokona rocznego kamienia milowego. Warto dowiedzieć się, jak pojawił się ten znak, aby dokonać właściwego wyboru dla siebie.
O włosach dziecka
Niektóre dzieci mają bardzo rzadkie i miękkie włosy, podczas gdy inne rodzą się z grubą osłoną na głowie. W związku z tym nie można wyciąć wszystkich tym samym pędzlem. Dlatego, jeśli długie pasma przeszkadzają dziecku, należy je przyciąć. Ale staroobrzędowcy radzą, aby mieć cierpliwość do przycinania loków dziecka, dopóki nie osiągnie wieku 40 dni.
Przycięte włosy dziecka do pierwszego roku życia są uważane za „magiczne” (mogą przywrócić zdrowie swojemu małemu właścicielowi), więc wiele matek nie odrzuca obciętych pasm.
Co jeszcze robią z uczesanymi włosami dziecka:
- Odcięte włosy zwija się w opaskę uciskową i przechowuje w medalionie – w ten sposób uzyskuje się talizman dla dziecka i matki.
- W niektórych krajach (na przykład Azerbejdżan, Armenia, Gruzja) odcięte od dziecka nitki umieszcza się między stronami grubej książki (świeckiej lub religijnej). Uważa się, że sprawi to, że potomstwo będzie inteligentne, ponieważ loki mają informację zwrotną od osoby.
- Aby zapobiec używaniu włosów dzieci przez magów (którzy mogą zepsuć) lub ptaki (którzy używają dowolnego materiału do gniazdowania), przycięte pasma są spalane lub zakopywane.
- Aby przyciągnąć bogactwo i sukces dziecka, przycinanie włosów zakopuje się w mrowisku, łóżku ogrodowym lub w lesie.
- Niektórzy koneserzy zalecają zakopanie włosów dzieci na skrzyżowaniu.
Wiele współczesnych matek nie zna starych rytuałów, więc ścinają włosy i zachowują „puch dziecka” jako pamiątkę rodzinną. W tym celu istnieją specjalne koperty, torby, które są dołączane do albumu dla dzieci ze zdjęciami i innymi artefaktami.
Znaki i przesądy o strzyżeniu do roku
Nie tylko współcześni ezoterycy, ale także starożytni Słowianie uważali, że włosy mają najsilniejszą energię. Nazwali nawet loki „kosmosami” od słowa „przestrzeń”.
Włosy były łącznikiem między człowiekiem a siłami niebieskimi. Być może z tego powodu w starożytności wszyscy chodzili z długimi pasmami, niezależnie od płci i wieku.
Dla wielu ludzi nie było zwyczaju odcinania dziewcząt od momentu narodzin aż do ślubu. Chłopcy radzili sobie bez strzyżenia tylko w najbardziej wrażliwym okresie ich życia.
W dawnych czasach dzieci rodziły wiele i często umierały w niemowlęctwie. Złe warunki życia i brak pomocy medycznej. Tak narodziło się przekonanie, że w pierwszym roku życia dusza dziecka „przygląda się” rodzinie, aby pozostawić bliskich, jeśli ich nie lubią.
Skracanie włosów dziecka poniżej pierwszego roku życia wiązało się z obcięciem języka
Aby matki nie były „pogrążone w żalu” przez długi czas, mądrość ludowa nie zalecała im zbytniego przywiązywania się do dzieci w tym czasie. Dlatego dzieciom poniżej 1 roku życia nie wolno było strzyżać włosów. Przycinanie jednorocznego dziecka symbolizowało jego pełnoprawny „napar” w rodzinie.
Dodatkowo stwierdzono różnice między płciami u dzieci jednorocznych. Na przykład dziewczyny nie były skracane (odcinały pasma z czterech stron). Uważano, że fryzura uniemożliwi kobietom spotkanie szczęścia.
Chłopcy zostali bardzo krótko obcięci, po tym jak wsadzono ich na konia, pozwolono im trzymać sztylet lub inną broń.
Przesądy o tym, dlaczego nie można ciąć dzieci poniżej 1 roku życia:
- Będą problemy z mową. Skracanie włosów dziecka poniżej pierwszego roku życia wiązało się z obcięciem języka. Przesądni ludzie twierdzą, że dziecko obcięte przed czasem nie będzie mogło mówić.
- Strzyżenie spowoduje poważny strach. Rzeczywiście, niemowlęta nie rozróżniają włosów, które mają zdolność odrastania, od innych części ciała. Małe dzieci postrzegają siebie jako całość. To nie przypadek, że podczas strzyżenia dzieci krzyczą do łez. Nikomu nie spodoba się odcinanie ręki czy nogi – i tak dziecko postrzega zabieg z użyciem nożyczek. Nawet po strzyżeniu dziecko czuje się nieswojo – zupełnie jak dorosły, któremu obcięto krócej, niż by sobie życzył. Wiele osób tnie swoje dzieci dopiero w wieku trzech lat.
- Trzeba będzie męczyć. Starożytni wierzyli, że obcinanie paznokci i włosów dziecku poniżej pierwszego roku życia przyciąga go do biedy. Pasmo można było odciąć tylko podczas chrztu.
- Zdrowie się pogorszy.
- Włosy będą złe.
Co do ostatniego punktu, było też zdanie przeciwne: im szybciej dziecko zostanie obcięte, tym lepsze będzie.
Kolejne pytanie: czy możliwe i konieczne jest obcięcie włosów dziecka przed rokiem, prześladuje rodziców chłopców. Warto przyjrzeć się korzeniom tej tradycji. Jeśli odrzucić trudny okres, w którym strzyżenie dzieci „do zera” odbywało się ze względów higienicznych (aby ułatwić walkę z wszami), to sens rytuału staje się jasny – to jest inicjacja w mężczyzn.
Ceremonia strzyżenia włosów dziecka w wieku jednego roku została wymyślona, aby zaznaczyć przejście od niemowlęctwa do dzieciństwa. W końcu w tym czasie dziecko zaczyna chodzić. Obcinają więc włosy, aby nie „ciągnęły” dziecka w dół, nie wchodzili pod nogi, nie przeszkadzali w stawianiu pierwszych kroków.
Aby obciąć dziecku włosy w ciągu jednego roku, w rodzinach chłopskich odbył się cały rytuał pierwszej fryzury. Wykonywano ją w Wielki Czwartek lub w rocznicę życia dziecka. Cięcie odbyło się w obecności rodzącej położnej i rodziców chrzestnych.
Dziecko posadzono na środku pokoju na owczej skórze, a nożyczki wręczono najbardziej szanowanemu gościowi lub najstarszemu mężczyźnie w rodzinie. Dziś prawo do przecięcia pierwszego symbolicznego pasma przysługuje rodzicom chrzestnym.
W starożytnej kulturze słowiańskiej przymusowe golenie było karą za poważne przewinienia.
Rodzice starali się chronić dziecko przed wpływem sił ciemności, dlatego pasma na głowie przecinano na krzyż. Przycięte pasma wiązano czerwoną nicią i trzymano do pełnoletności potomstwa. Te włosy miały magiczną moc.
Kiedy nadszedł czas, by facet poszedł do wojska, kosmyk jego włosów został obcięty i spleciony z włosami dzieci. Okazało się, że jest to potężny urok, który został wszyty w ubrania poborowego. Wierzono, że amulet pomoże uniknąć cierpienia, choroby, śmierci i obrażeń.
W starożytnej kulturze słowiańskiej przymusowe golenie było karą za poważne przewinienia, ponieważ całkowity brak włosów na głowie uważano za upokarzający. Tak, a urządzenia, które pozwalają bezpiecznie golić głowę, nie istniały w tamtych czasach.
Tradycja nagich głów chłopców pojawiła się w czasach Kozaków. Od XVIII wieku ogolona głowa jest integralną częścią dyscypliny wojskowej.
Później, gdy przymusowy werbunek „rozkwitł”, wyrażenie „golenie się” było synonimem „podnieś żołnierzy”. Ale nawet wtedy nie było wątpliwości: czy można obciąć pierwsze włosy dziecka poniżej pierwszego roku życia i czy konieczne jest ogolenie dziecka. Dzieci ścinano znacznie później niż rok, już w świadomym wieku.
Dlaczego tył głowy łysieje?
Istnieje muzułmańska tradycja, aby ścinać włosy dziecka w siódmym dniu życia. Oprócz tła religijnego istnieje również praktyczne wyjaśnienie celowości tego rytuału. U wielu dzieci włosy rozwijają się nawet przez rok, tył głowy staje się łysy, aw okolicy szyi pojawia się łysienie.
Uważa się, że jest to oznaka krzywicy. Ale doświadczeni ludzie uspokajają rodziców „łysych” dzieci: kark jest odsłonięty, ponieważ dziecko spędza dużo czasu na plecach, ale jednocześnie, okazując zaciekawienie, odwraca głowę w różnych kierunkach. Delikatne włoski opadają, pozostają na poduszce.
Nie musisz się martwić. Zamiast „puchu” wkrótce na głowie dziecka pojawią się nowe, mocne włosy. Nie ma więc potrzeby obcinania dziecka nawet przez rok, jeśli włosy mu nie przeszkadzają (nie wywołują wzmożonego pocenia się głowy, nie wpadają do oczu).
