Liczne odkrycia naukowe sugerują, że na starożytnym Marsie panował wilgotny klimat, a na powierzchni planety płynęły rzeki. Przy tym wszystkim uważa się, że w przeszłości Słońce było o jedną trzecią zimniejsze, więc astronomowie od bardzo dawna próbowali stworzyć model rozwoju planety i odtworzyć scenariusze, zgodnie z którymi na Marsie byłoby wystarczająco dużo ciepła, aby utrzymać wodę w postaci ciekłej.
Obecna teoria głównego nurtu głosi, że planeta miała gęstszą warstwę dwutlenku węgla w atmosferze, która tworzyła rodzaj „warstwy cieplarnianej”, która w przeszłości przyczyniła się do wzrostu temperatury na Marsie. Jednak według nowej analizy danych z łazika Curiosity Mars 3,5 miliarda lat temu nie miał wystarczającej ilości dwutlenku węgla, to znaczy po prostu nie było temperatury potrzebnej do rozmrożenia lodowców.
Pomimo faktu, że łazik odkrył skały jednego z marsjańskich jezior i przypuszczalne siedlisko mikroorganizmów, Curiosity nie ujawnił w próbkach materiałów węglanowych, co sugeruje, że w czasie istnienia jeziora 3,5 miliarda lat temu obecność dwutlenku węgla na planecie była dość nieistotna.
„Byliśmy zdumieni brakiem minerałów węglanowych w skałach osadowych badanych przez łazik” – powiedział Thomas Bristow z NASA Ames Research Center.
W przypadku, gdyby jeziora na Marsie w przeszłości rzeczywiście znajdowały się w stanie ciekłym, takie odkrycie sprawia, że pytanie o przyczyny topnienia lodowców jest znacznie bardziej dotkliwe. Zdaniem naukowców sugeruje to istnienie innego scenariusza rozwoju atmosfery na Marsie w przeszłości, który nie został jeszcze zbadany.
Źródła: NASA
