Aby stworzyć prawdziwego raka, powinieneś go wyhodować. w kosmosie – tylko tam, według niektórych naukowców, w warunkach mikrograwitacja będzie wynikową trójwymiarową strukturą komórkową mniej więcej podobne do tego, co pojawia się w nas, kiedy choroby onkologiczne. Od urodzenia podlegamy siłom grawitacja, a zatem nie zawsze zdają sobie sprawę, jak ważne są dla życia. Jednak w eksperymentach naukowych to właśnie siły grawitacyjne czasami nie dają naukowcy widzą, jak naprawdę wszystko się dzieje. Najbardziej oczywiste przykład: sztuczna hodowla komórkowa hodowana w laboratorium naczynia kuchenne, pokrywają cały obszar tego naczynia, tworząc dwuwymiarowy jednowarstwowa. Z powodu sił grawitacji komórka nie może cały czas unosić się w powietrzu pożywka, wcześniej czy później osiądzie na dnie. Tymczasem nasze ciała istnieją w trzech wymiarach, wewnątrz naszych komórek są połączone w struktury wolumetryczne i możemy założyć, że prowadzą zachowują się inaczej niż w samolocie. 
Zdjęcia z otwartych źródeł
Komórki raka trzustki próbują się uformować struktura wolumetryczna. (Zdjęcie dr Stanley Flegler.) możliwe, że właśnie tutaj leży przyczyna niekończących się awarii, towarzyszące poszukiwaniu lekarstwa na raka. W końcu zwykle komórki rakowe w laboratoriach rosną dwuwymiarowe kolonie i ich właściwości jak wspomniane powyżej mogą różnić się od tych trójwymiarowych guzów. Dobrą alternatywą byłyby tu metody, które pozwalają zmniejszyć siłę grawitacji. Naukowcy Jeanne Becker i Glocko Susa od firmy biotechnologicznej Nano3D Biosciences z Houston (USA) Natura Recenzje Rak Przegląd różnych rozwiązań ten szczególny problem metodologiczny, który istnieje obecnie i które mogą pojawić się w najbliższej przyszłości. Biolodzy po raz pierwszy uświadomił sobie znaczenie grawitacji w życiu komórek wraz z nadejściem przestrzeni badania W latach siedemdziesiątych można było zobaczyć, jak w warunkach mikrograwitacja na czerwonej powierzchni kosmicznej stacji kosmicznej komórki pokryte są guzkami, które znikają po powrocie do Ziemia Znacznie później okazało się, że mikrograwitacja się nie zmienia tylko kształt komórek, ale także aktywność genów: zmiany miały wpływ ponad tysiąc sześćset genów z analizowanych 10 tysięcy. Ponadto wśród tych, którzy zmienili swoją działalność, byli tacy, od których zależało od procesów apoptozy i supresji transformacji raka. (Nie można nie wspomnieć o pracy, w której badano grawitację jako siła, która zmieniła jednokomórkowy w wielokomórkowy.) Oczywiście, naukowcy zastanawiają się, jak stworzyć warunki do hodowli komórek dla wzrostu wolumetrycznego. Jednym z pierwszych i najłatwiejszych rozwiązań było hodują komórki w stale obracających się naczyniach, gdzie są wszystkie czas płynął w grubości pożywki. Ale jednocześnie problem ciągłych przepływów płynu, który miał wpływ zdolność komórek do kontaktowania się ze sobą. Inne więcej zaawansowana technologicznie metoda oparta na lewitacji magnetycznej. Z używając go, jak pisaliśmy niedawno, możliwe było odtworzenie utworu płuco, które we właściwościach prawie nie różniło się od naturalnego analogowe. Korzystają z tego naukowcy z Nano3D Biosciences technologia, otrzymane trójwymiarowe kultury różnych rodzajów raka: nerki, wątroba, pierś, jajniki, skóra itp. leki wykorzystujące tę metodę można badać w większej ilości możliwe warunki, jeśli weźmiesz pod uwagę możliwości kontakty komórek molekularnych w strukturze objętościowej. Jednak kiedy naukowcy zauważają, że „naziemne” opcje mikrograwitacji wciąż nie do końca idealna. Na przykład komórki raka prostaty tworzą się gruczoły, jeśli rosną w wolno obracającym się naczyniu akumulacje nieprzekraczające 3-5 mm. Podczas gdy komórki te znajdują się na orbicie tworzą „guzy” wielkości piłki golfowej. Krótko mówiąc, autorzy recenzji wnioskować, że nie ma nic bardziej odpowiedniego badania nad rakiem niż kosmos. To prawda, ostatnio badania w przestrzeni komórkowej są nieco zahamowane z powodu fakt, że w 2011 r. NASA odmówiła korzystania z wahadłowców. Chociaż, jak dodają autorzy artykułu, promy NASA można zastąpić pochodzą rosyjskie „Postępy”. Wreszcie dodajemy to, bez względu na to, jak Klastry komórek 3D utworzone w warunkach nie wyglądały naturalnie mikrograwitacja, nadal będą się różnić od czego uzyskane w ciele. I być może te różnice są dość porównywalne z różnicami klasycznych dwuwymiarowych kolonii. W końcu zarówno guz, jak i ogólnie wszystkie tkanki w naszym ciele powstają pod zwykłą ziemską siłą grawitacje i trójwymiarowość osiąga się dzięki złożoności i różnorodne sztuczki molekularne. Ogólnie w tym subtelne pytanie powinno ograniczać się do ostrożnego zdania o potrzebie dalsze badania … Przygotowane z materiałów Space.Com.
Czas Gravity Life NASA Onkologia
